Για το σύντομο πέρασμά του από τον Ηρακλή στην εκκίνηση της φετινής σεζόν, αλλά και τη «μάχη» στον Α΄ όμιλο:
«Ήταν μια ομάδα που ξεκίνησε από το μηδέν και πολύ αργά. Ο μεταγραφικός σχεδιασμός θα ήταν ό,τι είχε απομείνει στο μεταγραφικό παζάρι και όχι ό,τι ήθελες να πάρεις.
Απέναντι σε έναν αντίπαλο, όπως η ΑΕΛ, που είχε σχεδόν πλήρες ρόστερ από την προηγούμενη χρονιά, προσθήκες γρήγορες και πολύ καλές. Ομάδα δεμένη και έτοιμη, που ξέρει τι παίζει και πώς το παίζει. Θα ήταν δύσκολο ούτως ή άλλως.
Ο κ. Μονεμβασιώτης είπε στις προγραμματικές δηλώσεις του στη Θεσσαλονίκη ότι στόχος είναι να φτιάξουμε καλή ομάδα και αν όχι φέτος, του χρόνου. Ο Ηρακλής είναι μεγάλη ομάδα και μεγάλη πρόκληση για οποιονδήποτε προπονητή. Είναι μεγάλη τιμή να μπεις και να εργαστείς, ήταν μεγάλο κίνητρο ο σύλλογος για μένα και μετά οτιδήποτε άλλο. Ήταν μεγάλη μου τιμή, που έστω και λίγο ήμουν προπονητής του Ηρακλή.
Αν το πάμε ρεαλιστικά, αυτό που δε δούλεψε καλά είναι ότι σε τρία παιχνίδια είχαμε δυο ισοπαλίες και μια ήττα, στο ντέρμπι με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Όπως επιλέγουν πολλές φορές οι πρόεδροι, να αλλάζουν τον προπονητή τους πολύ πολύ γρήγορα. Θα πρέπει κάποια στιγμή να μάθουν να αξιολογούν λίγο σοφότερα, με ώριμη σκέψη. Ποιον παίρνω, γιατί τον παίρνω, τι έχει κάνει και τι θέλω να κάνει. Τι χρόνο έχει, τι θεωρώ αποτυχία και επιτυχία, όλοι μαζί συλλογικά πάμε να κάνουμε κάτι.
Υπάρχουν και χειρότερα. Ο φίλος μου ο Παύλος Δερμιτζάκης έφυγε από την ΑΕΛ πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, με ξεπέρασε. Το κίνητρό μου ήταν ο σύλλογος, να φτιάξω κάτι καινούργιο, δικό μας. Με έναν επιχειρηματία πολύ δυνατό, ώστε να είναι τα πάντα στην εντέλεια, που αυτό εγγυάται.
Εγώ έφυγα με 2 πόντους εμείς και 9 η ΑΕΛ, με εφτά πόντους διαφορά και πριν παιχτεί το μεταξύ μας παιχνίδι, δε το πρόλαβα. Τώρα η διαφορά έχει πάει στους 14 βαθμούς, αυτό έχει συμβεί».
