Ο Δημήτρης Πατσιογέωργος γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1994 στην Κατερίνη, έχει ύψος 1.90 μ. ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής του Πιερικού, του οποίου τη φανέλα φόρεσε και σε επίπεδο ανδρών, τη σεζόν 2011-2012, ενώ τον Ιανουάριο του 2015 έμεινε ελεύθερος από τον Πιερικό και πήγε στην ΑΕΛ, όπου έμεινε μέχρι τον Ιούλιο του 2016, πραγματοποιώντας τρεις επίσημες συμμετοχές. Ακολούθησαν η Πύδνα Κίτρους, ο ΝΠΣ Βόλος, εκ νέου ο Πιερικός και στη συνέχεια η Σπάρτη, ο ΠΑΟ Κουφαλίων, η Ζάκυνθος και ο Εθνικός Νέου Κεραμιδίου, τα τελευταία δύο έτη, όπου αναδείχθηκε την σεζόν 2023-2024 πρωταθλητής στον 2ο όμιλο της Γ’ Εθνικής.
Η ανάρτηση του Δημήτρη Πατσιογεώργου:
«Το διαπραγματευόμουν με τον εαυτό μου τα τελευταία 2 χρόνια και ήρθε η στιγμή για αυτή την δύσκολη απόφαση σε μια ηλικία παραγωγική ποδοσφαιρικά να σταματήσω αυτό που λάτρεψα από μικρό παιδάκι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Θυμάμαι στα 14-15 να λέω Θεέ μου να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και δεν θέλω τίποτα άλλο (θα ταυτίζονται πολλοί).
Το κατάφερα γρήγορα και ύστερα λες.
Τι, αυτό ήτανε;
Οι στόχοι και τα όνειρα μεγαλώνουν στη συνέχεια κι όταν αφοσιώνεσαι δουλεύεις και έχεις εξέλιξη θες να φτάσεις όσο πιο ψηλά.
Υπάρχουν άνθρωποι που από το ξεκίνημα πίστεψαν σε εμένα πάρα πολύ και ακόμη και σήμερα αν με συναντήσουν θα μου πουν εσύ γιατί δεν έφτασες εκεί; Θα έπρεπε να παίζεις πολύ ψηλότερα. Με στενοχωρεί, η αλήθεια είναι αλλά ξέρω ότι ήταν κυρίως από δικά μου λάθη που από κάποια έμαθα, από κάποια όχι.
Αλλά το ποδόσφαιρο είναι γιορτή, κύριοι, είναι χαρά, είναι όνειρα όπου και αν παίζεις.
Αν το σκεφτώ νομίζω όλοι μας το χαιρόμασταν περισσότερο μικροί στην αλάνα με τους φίλους μας και ακόμη και σαν επάγγελμα προσπαθούσα να το βλέπω έτσι.
Δυστυχώς ειδικά στο ποδόσφαιρο όπως και στη ζωή δεν είναι όλα ρόδινα.
Θα τολμήσω να πω πως ένας χαρακτήρας καθαρός, όποια θέση και αν κατέχει ποδοσφαιρικά έχει περισσότερα εμπόδια σε έναν χώρο όπως αυτός.
Σταματάω έτσι όπως ακριβώς θέλω, για αυτό το λόγο γράφω αυτά που γράφω.
Σταματάω πρωταθλητής αγωνιστικά αλλά κυρίως ηθικά.
Σταματάω όντας σε καλή ηλικία και κατάσταση έχοντας προτάσεις με καλα χρήματα για τα δεδομένα που επικρατούν και χωρίς να έχω εξασφαλισμένο τίποτα.
Σταματάω με το κεφάλι όσο πιο ψηλά μπορούσα να φανταστώ χωρίς ποτε μου να μπω σε κυκλώματα.
Χωρίς διπλωματία και συμπεριφορές για φουστανάκια.
Σταματάω έχοντας κρατήσει χαρακτήρα ήθος και αλήθεια μέσα σε εναν βούρκο πονηριάς ψευτιάς και ρουφιανιάς μέσα σε ένα βούρκο που στην ουσία παλεύεις να βγεις από εκεί να φτάσεις σε ένα υψηλότερο επίπεδο για να αρχίσεις να το απολαμβάνεις, πράγμα που το έχουν καταφέρει αρκετοί και πραγματικά είναι άξιοι θαυμασμού, ειδικότερα εκείνοι που είναι σωστά πρότυπα και διατήρησαν τον χαρακτήρα τους.
Υπάρχει βέβαια και λίγο ελπιδα μέσα σ αυτό τον βούρκο ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!
Γνώρισα και ανθρώπους που κρατάνε ένα επίπεδο που ξέρουν να επιπλέουν και στα σκατα και ας νομίζουν οι υπόλοιποι το αντίθετο.
ΥΓ
Σε αυτούς που ανήκουν σε κυκλώματα και ξέρουμε όλοι τι κάνουν σε αγώνες κτλ.
Σκεφτήκανε ποτε αυτοί ότι ο συμπαίκτης τους, ο παίκτης τους, ο εργαζόμενος τους, που μπορεί να είναι ένα παιδί 18, 20, 22 ετών, έχει ιδρώσει, έχει ματώσει, έχει θυσιάσει, έχει ΟΝΕΙΡΑ, και αυτοί παίζουν με αυτά για προσωπικό τους κέρδος;
Το αναφέρω γιατί το έζησα και εγώ όπως και άλλα παιδιά σε μικρή ηλικία, με τρώει χρόνια και κόστισε ακριβά, και σίγουρα θα τρώει και άλλα παιδιά που ίσως να τα παράτησαν σε εκείνο το σημείο τόσο νωρίς.
Μίζες κτλ δεν θα τα αναλύσω.
Πραγματικά στεναχωριέμαι για ορισμένα παιδιά είτε ποδοσφαιριστες είτε σε αλλά πόστα που παλεύουν αγνά και ρομαντικά στο βούρκο της Β’ και Γ’ Εθνικής, εύχομαι να παραμείνουν δυνατοί και ακέραιοι.
Θέλει στομάχι και ψυχραιμία.
Εγώ δεν είχα το δεύτερο για μεγάλο διάστημα.
Καλή συνέχεια με υγεία και αγάπη».
