Αναλυτικά ο Γιώργος Νάκας
«Ο πρόεδρος κάλυψε τα περισσότερα, αν όχι όλα. Από την πλευρά του σωματείου εγώ θα ήθελα να επισημάνω κάποιες παραμέτρους, που ο κόσμος ή δεν το γνωρίζει ή έχει παραβλέψει. Έχουμε πει και η νέα διοίκηση από την πρώτη στιγμή ότι κοιτάμε μπροστά δεν κοιτάμε το παρελθόν. Η άποψή μας όμως είναι ότι καλό είναι να κοιτάμε το πρόσφατο παρελθόν για να μην επαναληφθούν λάθη και να διορθωθούν οι παθογένειες που οδήγησαν την ομάδα σε αυτό το σημείο. 70 μέρες η νέα διοίκηση, 90 μέρες πριν η ομάδα ήταν κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Η ΠΑΕ να διορθώσω όχι η ΑΕΛ. Εμείς ως σωματείο έχοντας το θεσμικό μας ρόλο που πολλοί δεν έχουν καταλάβει όλα αυτά τα χρόνια και ίσως ευθυνόμαστε και εμείς που δεν τους έχουμε δώσει να το καταλάβουν με πιο εμφατικό τρόπο, προετοιμαζόμασταν για το αναπόφευκτο σενάριο που διαγραφόταν σίγουρο. Η ομάδα να έχει οικονομική συνέπεια να παίξει στην Γ’. Όχι διότι ήταν η επιθυμία μας, όπως βλακωδώς διάφοροι όλα αυτά τα χρόνια υποστήριζαν, αλλά επειδή αυτή είναι η υποχρέωση μας, να στηρίξουμε την ομάδα. όπως κάναμε και στο παρελθόν, ακόμα και στο Ερασιτεχνικό στη Γ' Εθνική, σε οποιαδήποτε κατηγορία, μέχρι να ορθοποδήσει. Το οικονομικό άνοιγμα που ανέλυσε ο πρόεδρος, ήταν λίγο ή πολύ γνωστό. Λέω λίγο ή πολύ γνωστό γιατί όσο και αν το φωνάζαμε δεν βρίσκαμε κάποια διαθέσιμα ΜΜΕ, να το προβάλουν να ενημερώσουν το φίλαθλο κοινό να προειδοποιήσουν για τους κινδύνους και περιοριζόταν μόνο στις γενικές συνελεύσεις της δικές μας σε κάποιες συνεντεύξεις, σε κάποιες εκπομπές, σε κάποιες παρεμβάσεις. Ακόμα πιστεύω ότι το σύνολο των φιλάθλων δεν έχει καταλάβει που είχε φθάσει η ομάδα. Πως μια ομάδα Β' Εθνικής με αυτά τα δεδομένα έσοδα, δηλαδή τα τίποτα δεν μπορεί να συντηρηθεί. Πόσο μάλιστα όταν κουβαλάει χρέη άνω των 3 εκατομμυρίων αν όχι 4. Γι' αυτό, εμείς είχαμε προετοιμαστεί για τη Γ' Εθνική. Εγώ δεν θα συμμεριστώ την άποψη του προέδρου περί χρήσιμου ηλιθίου. Θα συμμεριστώ όμως αυτό που έλεγαν πολλοί ότι ένας Λαρισαίος μόνο, βάζοντας και το συναίσθημα, δίπλα στην επιχειρηματική λογική θα μπορούσε να εμπλακεί και να επενδύσει σε μια τέτοια ΠΑΕ και κανείς άλλος και ήταν ευτυχές γεγονός για όλους μας, ότι η οικογένεια Νταβέλη, ασχολήθηκε και ξεκίνησε. Στα υπόλοιπα αυτό που θέλω να συμπληρώσω είναι ότι το σωματείο βλέπει επιτέλους μετά από χρόνια η δουλειά που κάνει, που έκανε να έχει μια συνέχεια, να μην σταματά ηλικιακά στην πρώτη ομάδα Νέων και να βλέπουμε πλέον με αισιοδοξία στο μέλλον ότι τα πέντε παιδιά που αυτή τη στιγμή στην ανδρική ομάδα προέρχονται από την Ακαδημία της ΑΕΛ και σιγά-σιγά θα γίνουν πολύ περισσότερα. Αν δηλαδή με τις συνθήκες που επικρατούσαν τα προηγούμενα χρόνια, αυτή την στιγμή υπάρχουν πέντε παιδιά στην ανδρική που χτυπούν και την πόρτα της αποστολής σιγά-σιγά κάποια και της ενδεκάδας. Πιστεύουμε με την στελέχωση που έχει γίνει το τελευταίο δίμηνο στις ομάδες Νέων, σε όλο το οργανόγραμμα της ΠΑΕ, αυτά τα παιδιά θα πολλαπλασιαστούν και είναι κάτι που δεν έχει μόνο συναισθηματική αξία, για να παίζουν όπως λέγαμε παλιά Λαρισαίοι, αλλά και επιχειρηματική αξία και οικονομική επιβίωση για μία ΠΑΕ, τώρα Β' Εθνικής, αλλά και Α' Εθνικής ελπίζουμε πολύ σύντομα στο μέλλον. Η συνεργασία είναι άριστη σε αυτό το κομμάτι και σιγά-σιγά γίνεται καλύτερη οργάνωση. Το άλλο που θέλω να θέσω και να κλείσω με αυτό είναι ότι τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια σε όλους τους τομείς της ομάδας. Δεν είναι μόνο τα οικονομικά. Είναι δημοσιογραφικά, επικοινωνίας, φιλάθλων, τα οπαδικά και θα τολμήσω να πω και κοινωνικά. Δεν είναι κρυφό τι έχει δημιουργηθεί στη Λάρισα, τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Δεν μπορούν να επουλωθούν από την μία μέρα στην άλλη. Το στοίχημα δεν είναι μόνο η άνοδος της ομάδας, αλλά αντίστροφά κατά τη γνώμη μου είναι η συσπείρωση όλων των ΑΕΛικών φορέων και όλων των κοινωνικών φορέων. Γιατί ιστορικά εδώ είναι ο κ. Παραφέστας που τα ξέρει πολύ καλύτερα από όλους μας, ποτέ η ΑΕΛ δεν πρόκοψε, αν μαζί με τη διοίκηση δεν είχε συσπειρωμένο το κόσμο. Μπορεί να είχε και άλλες φορές καλή ομάδα αγωνιστικά, αν δεν είχε μαζί της το κόσμο, ποτέ δεν προόδευσε. Γι' αυτό λοιπόν η συσπείρωση, δεν είναι απλά βάζουμε ένα εισιτήριο και ελάτε όλοι στο γήπεδο, πρέπει αν είναι συσπείρωση ουσίας όπως έχει συμβεί στο παρελθόν. Δηλαδή να καταλάβει ο κόσμος ότι ερχόμενος κοντά στην ομάδα, με υπομονή, με πίστωση χρόνου στη νέα διοίκηση, στους ποδοσφαιριστές στο τεχνικό τιμ, με καλή διάθεση ξεπερνώντας τα παλιά, βλέποντας με αισιοδοξία το μέλλον η ομάδα θα ανέβει κατηγορία, αν αυτό είναι το πρώτο μέλημα για το οικονομικό και σιγά-σιγά μετά όπως συνέβη όχι πολύ παλιά, μπορεί να οργανωθεί στα πρότυπα του παρελθόντος και να δει τις ένδοξες ημέρες που όλοι προσδοκούμε. Αυτό όμως προϋποθέτει, η συσπείρωση, μία θυσία και από τους φιλάθλους, σε πολύ δύσκολες εποχές, όπως η οικογένεια Νταβέλη κάνει αυτή τη θυσία όχι μόνο της οικονομική, αλλά να αναπτερώσει την ιδέα της ΑΕΛ, πρέπει να κάνει και ο κόσμος μια θυσία και να είναι στο Αλκαζάρ, με οποιοδήποτε τρόπο, είτε με εισιτήριο διαρκείας, είτε με απλό εισιτήριο ημέρας σε κάθε αγώνα για να δείξει ότι η ΑΕΛ επιστρέφει. Το ίδιο ισχύει και για τους οπαδούς, γιατί το οπαδικό δεν είναι πρόεδρε πρόβλημα γενικότερο. Η Λάρισα είχε πάντα σωστούς οπαδούς, τα τελευταία χρόνια δυστυχώς, για άλλους λόγους που δεν είναι ποινικά αποδεκτό να το σχολιάσουμε εδώ που βρισκόμαστε, δεν αρμόζει κιόλας στην ομάδα μας είχε χαλάσει. Σιγά-σιγά πιστεύω θα φτιαχτεί και αυτό, με τη βοήθεια όλων μας».
