Αποσπάσματα από όσα είπε ο Καλαματιανός πρώην ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ, Γιώργος Φωτάκης:
«Ομόνοια Καλαμάτας. Η πρώτη μου ομάδα. Πώς βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη; Όλα έγιναν μέσα από μια μεικτή ομάδα της Πελοποννήσου. Είχε διοργανωθεί ένα τουρνουά στο Λιτόχωρο, στο οποίο έδωσαν το παρών μια ομάδα της Πελοποννήσου, μια της Στερεάς Ελλάδας και μια της Μακεδονίας. Από τον ΠΑΟΚ είχε βρεθεί στο Λιτόχωρο ο Σταύρος Σαράφης. Με είδε σε δυο παιχνίδια και με πήρε κατευθείαν στην πρώτη ομάδα. Σε αυτό το πρώτο πέρασμα από τον ΠΑΟΚ δεν είχα αγωνιστεί. Με είχε πάρει ο Άρι Χάαν σε δυο αποστολές, ένα ματς με την Καβάλα και ένα ακόμα που δεν θυμάμαι.
Αυτό που ξέρω είναι πως ο Μπάγεβιτς είχε πει πως ήθελε να πάω δανεικός και όχι ελεύθερος στο Αιγάλεω, ώστε να γυρίσω στον ΠΑΟΚ και βρέθηκα να υπογράφω για πέντε χρόνια με το Αιγάλεω. Πέρασα μοναδικά χρόνια εκεί. Προς το τέλος του συμβολαίου μου, είχα μια δικαστική διαμάχη με το Αιγάλεω.
Βρέθηκα στην Σκωτία για έξι μήνες, αλλά δεν μπόρεσα να αγωνιστώ, διότι δεν είχε βγει η μπλε κάρτα μου. Στο τέλος αυτής της διαμάχης, δικαιώθηκα.
Αναγκάστηκα να επιστρέψω στην Ελλάδα και τότε βρέθηκε η ΑΕΛ.
Ήταν ένα βήμα παραπάνω. Μιλάμε για μια ιστορική ομάδα, την οποία την τοποθετώ στις top πέντε-έξι της Ελλάδας. Αυτό πιστεύω, με βάση αυτά που έζησα εγώ στη Λάρισα, την ομάδα και την πόλη.
Πέρασα τρία χρόνια, τρία σημαντικά χρόνια ως ποδοσφαιριστής. Είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ζωής μου, καθώς κατέκτησα και τίτλο με την ομάδα.
Στο τέλος της τριετίας μου στη Λάρισα, ήρθε ο ΠΑΟΚ. Ουσιαστικά εξαργύρωσα τα τρία χρόνια μου στην ΑΕΛ. Εκείνος που με προσέγγισε ήταν ο Ζήσης Βρύζας και μου εξήγησε πως είμαι επιλογή του Φερνάντο Σάντος.
Συζητήσεις είχαμε ξεκινήσει από τον Ιανουάριο της τελευταίας μου σεζόν στην ΑΕΛ και είχα πει από την πρώτη στιγμή πως θα ήθελα πολύ να δουλέψω με τον Σάντος. δεν νομίζω να υπήρχε κάποιος που δεν θα το ήθελε. Το διάστημα που ήμουν στον ΠΑΟΚ και τη Λάρισα, υπήρχε δημοσιότητα, οι δημοσιογράφοι ήθελαν μια συνέντευξη, μια δήλωση.
Κάποια παιδιά το έχουν το επικοινωνιακό, βγαίνουν και μιλούν συχνά και καλά κάνουν.
Εγώ δεν ήμουν από εκείνους που μιλούσαν, δεν ξέρω αν αυτό είναι σωστό ή λάθος, αλλά δεν είναι του χαρακτήρα μου. Μιλούσα μια-δυο φορές μετά από ένα παιχνίδι και μέχρι εκεί.
Προφανώς, δεν σνόμπαρα τα Μέσα ή τους δημοσιογράφους. Νομίζω ότι κανείς δεν είπε κάτι τέτοιο. Άλλωστε, από τη διαδρομή μου φάνηκε ο χαρακτήρας μου πάνω σε αυτό το θέμα.
Όταν τελείωσε το συμβόλαιό μου με τον ΠΑΟΚ λοιπόν, ήμουν στα 31 και κοίταξα και το οικονομικό κομμάτι.
Όταν δέχθηκα την πρόταση της Σανλιούρφασπορ, ήταν μια ομάδα με φιλοδοξίες και όνειρα, αλλά για μένα όλα στράβωσαν. Το να πάω στην Τουρκία ίσως να ήταν ένα λάθος, αλλά, ακόμα κι αν γύριζα τον χρόνο πίσω, σκέφτομαι ότι μάλλον θα το ξανάκανα, διότι ήμουν σε μια ηλικία που σκεφτόμουν το οικονομικό, το “μετά”. Ήταν η καλύτερη πρόταση που είχα, στα 31 μου, με τους ποδοσφαιριστές να έχουμε ημερομηνία λήξης στα 34-35. Επέστρεψα στην Ελλάδα και πέρασα από Ατρόμητο, Παναιτωλικό, Πανθρακικό και Παναχαϊκή.Τελευταίο παιχνίδι της καριέρας μου ήταν η αναμέτρηση της Παναχαϊκής με τον Αιγινιακό.
Όταν σταμάτησα, σκέφτηκα να μείνω στο ποδόσφαιρο. Κατευθείαν πήγα για το δίπλωμα που αφορά στις ακαδημίες, το UEFA C. Ξεκίνησα και για άλλα διπλώματα, αλλά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν μπορούσα να συνεχίσω τις σχολές. Για μια διετία ήμουν εκτός ποδοσφαίρου και το τηλέφωνό μου δεν είχε χτυπήσει. Είναι η στιγμή που πρέπει να πάρεις αποφάσεις για το τι θα κάνεις στη ζωή σου. Ασχολήθηκα λοιπόν με άλλους επαγγελματικούς τομείς και, αν προκύψει κάτι, θα το σκεφτώ.
Πλέον έχω αφοσιωθεί στη δουλειά μου, στην επιχείρηση που έχω, διότι πρέπει να μάθω πράγματα.
Ήμουν 10 χρόνια σε ακαδημίες και άλλα σχεδόν 20 χρόνια έπαιζα. Πέρασα 30 χρόνια στο ποδόσφαιρο και ήταν αυτό που ήξερα να κάνω. Τώρα πρέπει να μάθω κάτι άλλο.
Όπως αφοσιώθηκα για να μπορέσω να γίνω καλός στο ποδόσφαιρο και να προχωρήσω, να πετύχω, έτσι έχω αφοσιωθεί και στην τωρινή μου δουλειά».
