Σαν σήμερα η ΑΕΛ έγραφε ιστορία. Το 1988, όταν όλη η υφήλιος εόρταζε την εργατική Πρωτομαγιά, η ΑΕΛ κέρδισε 1-0 με γκολ του αείμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα (με φοβερό ψαλιδάκι στο 87') τον Ηρακλή και κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα, μία αγωνιστική πριν την ολοκλήρωσή του. Οι πανηγυρισμοί ήταν πρωτοφανείς! Τρεις παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ, ο Γιάννης Βαλαώρας, ο Σάκης Τσιώλης και ο Μιχάλης Ζιώγας, μίλησαν στο SportDog, για την επιτυχία της ΑΕΛ και όχι μόνο...
Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στον αγωνιστικό χώρο δεν τα έχει ξαναζήσει το Αλκαζάρ. «Μπήκε ο κόσμος μέσα και έφυγα με το σλιπάκι να πάω στα αποδυτήρια. Μέχρι και το εσώρουχο μου ζήτησαν και αναγκαστικά αυτή η χάρη δεν μπορούσε να γίνει. Στα αποδυτήρια ήμασταν έτοιμοι να μπούμε για μπάνιο, μπήκαν τα τηλεοπτικά συνεργεία και ψάχναμε όλοι να βρούμε πετσέτες να σκεπαστούμε. Τα φέρνουμε στο νου ματς και γελάμε», αναπολεί ο Γιάννης Βαλαώρας και συνεχίζει: «ως επαρχιακή ομάδα δεν καταλάβαμε τί είχαμε κάνει. Όταν σταμάτησα τη μπάλα συνειδητοποίησα τον άθλο. Ξεχνούσαμε ότι ήμασταν από την Περιφέρεια. Θεωρούσαμε, ότι ήμασταν μέσα στις μεγάλες ομάδες».
Το καμάρι του κάμπου όμως δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει χωρίς τη συμβολή ενός μεγάλου ηγέτη! Ο Γιάτσεκ Γκμοχ ήταν ο πρωτομάστορας αυτής της επιτυχίας, γι'αυτό οι παλιοί του ποδοσφαιριστές συνεχίζουν να τον ευχαριστούν και να θυμούνται τα λόγια του. Γιατί μέχρι η ΑΕΛ να ανακηρυχθεί πρωταθλήτρια πέρασε από χίλια κύματα. Η ΑΕΛ δεν αντιμετώπισε μόνο την υπόθεση Τσίγκοφ, είχε και θέματα στα αποδυτήρια, τα οποία κράτησε ο Πολωνός τεχνικός, όπως αποκαλύπτει στον SportDog ο Σάκης Τσιώλης.
«Σοφά τα λόγια του Γκμοχ»
«Κάποια στιγμή προς το τέλος του πρωταθλήματος είχαμε κάποια θέματα εσωτερικά. Υπήρχαν κάποιες... εγωιστικές τάσεις μέσα στα αποδυτήρια. Γιατί οι περισσότεροι είχαμε πάει εθνική ομάδα, κάτι που ανέβασε το πρεστίζ των ποδοσφαιριστών. Μας μάζεψε ο Γκμοχ, μας έκανε τραπέζι και μας είπε “αν μας βλάψουν αυτές οι εγωιστικές τάσεις που έχετε μεταξύ σας θα ρίχνετε ανάθεμα στον εαυτό σας. Συγκεντρωθείτε. Αν τελειώσουμε αυτό το πρωτάθλημα, θα περάσουν χρόνια και χρόνια και πάντα θα είστε επίκαιροι σε αυτήν την πόλη, γι'αυτό που κάνατε”. Ο Γκμοχ δικαιώνεται ακόμα και σήμερα. Ήταν πολύ σοφά τα λόγια του, γιατί κάθε χρόνο γίνεται αναφορά σε εκείνον τον τίτλο. Πολύ πιο γνωστοί είναι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ της δεκαετίας του '80 και αυτοί που κατέκτησαν το πρωτάθλημα, παρά οι μεταγενέστεροι. Ακόμα αποτελούν παράδειγμα τα παιδιά που το σήκωσαν. Έχουν αποτυπωθεί στις συνειδήσεις των Λαρισαίων, ακόμα και στις νεώτερες γενιές, ως ήρωες», αναφέρει ο Καρδιτσιώτης, πρώην τεχνικός της ΑΕΛ.
32 χρόνια μετά τον τίτλο της ΑΕΛ και όλοι οι ποδοσφαιριστές εκείνης της γενιάς, δεν μπορούν να ξεχάσουν έναν από τους πρωταγωνιστές του τίτλου, με το γκολ του οποίου εξασφαλίστηκε μαθηματικά το πρωτάθλημα. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ο τίτλος φέρνει στον νου τον αδικοχαμένο Γιώργο Μητσιμπόνα. Ο Μιχάλης Ζιώγας, πρώτος σκόρερ της ΑΕΛ με 16 γκολ εκείνη τη σεζόν φέρνει στο μυαλό του τα χαρακτηριστικά λόγια του αείμνηστου συμπαίκτη του, πριν οι «βυσσινί» κάνουν αυτήν την επιτυχία.
Ο Μητσιμπόνας είπε, ότι αυτό το πρωτάθλημα ισούται με δέκα
«Ήμασταν μαζεμένοι στο Ουράνιο Τόξο με την Εθνική, Μάρτιο μήνα. Παίζαμε με τη Ρωσία φιλικό. Την παραμονή, το βράδυ, ήμασταν σε μία παρέα, εγώ, ο συγχωρεμένος ο Μητσιμπόνας, ο Μανωλάς, ο Σαραβάκος, ο Μίχος, ο Νιόμπλιας και συζητούσαμε ποιός θα πάρει το πρωτάθλημα. Γιατί δεν ήταν εκείνη τη χρονιά ο Ολυμπιακός καλός, ούτε ο Παναθηναϊκός. ΑΕΚ και ΠΑΟΚ ήταν στο κόλπο και ακολουθούσαν την ΑΕΛ. Πάνω στην κουβέντα πετάγεται ο Μητσιμπόνας και λέει “δεν γνωρίζω αν θα τερματίσουμε πρώτοι, αλλά πρέπει να ξέρετε ένα πράγμα. Αν πάρουμε εμείς το πρωτάθλημα, αυτό θα ισοδυναμεί με 10 δικά σας. Γιατί εμείς δεν έχουμε ούτε το ΦΩΣ, ούτε την Αθλητική Ηχώ, ούτε έχουμε υπουργούς που είναι φανατικοί ΑΕΛ (αν εξαιρέσουμε τον Γιώργο Σουφλιά). Αλλά εμείς έχουμε καρδιά, έχουμε ψυχή, έχουμε δυνατή ομάδα”. Αυτή πραγματικά ήταν μία πάρα πολύ μεγάλη κουβέντα. Στο πέρασμα του χρόνου θεωρώ, ότι είναι η πραγματικότητα», εξιστορεί ο παλιός γκολτζής της ΑΕΛ.
Μπορεί από τότε να πέρασαν σχεδόν τρεις δεκαετίες, καμία ομάδα από την Περιφέρεια όμως δεν κατάφερε να πλησιάσει ούτε στο ελάχιστο το επίτευγμα των Λαρισαίων. Ούτε καν η ίδια η ΑΕΛ. «Εκείνη την εποχή η ΑΕΛ έπαιζε πρωτοποριακό ποδόσφαιρο. Ήμασταν πολλά χρόνια μαζί. Ξέραμε ο ένας με τον άλλο σε ποια μεριά βρισκόταν. Όταν παίζεις με έναν ποδοσφαιριστή 5 και 6 χρόνια μαζί είναι φυσικό επακόλουθο να βγάζεις αυτοματισμούς στο γήπεδο. Η ΑΕΛ είχε το καλό τότε, ότι δεν πωλούσε. Είχε σταθερό κορμό και συγχρόνως ανέβαζε και ταλέντα. Εκεί ήταν η επιτυχία της ομάδας. Εμείς ως παλαιότεροι, όταν βλέπαμε έναν πιτσιρικά που ήταν πάρα πολύ καλός τον βοηθούσαμε να μπει στην ομάδα», σημειώνει ο Γιάννης Βαλαώρας.
«Του έκοψα την καλημέρα επειδή δεν ήθελε δεύτερη ομάδα»
«Την εποχή που έφυγα εγώ και ανέλαβαν άλλοι πρόεδροι άλλαξε η νοοτροπία. Άρχισαν να θέλουν έτοιμους ποδοσφαιριστές. Δεν κοιτάνε να βγάλουν ταλέντα και αυτά φεύγουν από τη Λάρισα. Πηγαίνουν Β' Εθνική και Α' Εθνική. Δεν κάθονται στον κάμπο, γιατί η Λάρισα κοιτάει να έχει έτοιμους. Αυτό είναι κακό. Εμένα έτυχε κάποιος πρόεδρος (παλιός) της ΑΕΛ να μου πει, “αν μου επέτρεπαν να μην είχα δεύτερη ομάδα, δεν θα είχα, γιατί στοιχίζει 150.000 ευρώ”. Αυτά είναι πράγματα παράλογα. Και πως θα βρεις ταλέντα μετά χωρίς δεύτερη ομάδα; Για να είμαι ειλικρινής, με στενοχώρησε τόσο πολύ αυτό που μου είπε που του έκοψα και την καλημέρα», διηγείται και αποκαλύπτει:
Τον δοκίμασε ο ΠΑΟΚ τον θέλει τώρα η ΑΕΚ
«Στη Λάρισα υπάρχουν ακόμα αλάνες. Εγώ βλέπω ακόμα ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο για να παρατηρώ πιτσιρικάδες. Στο τοπικό υπάρχουν πολλοί άξιοι παίκτες. Ξεχώρισα 2-3, οι οποίοι μου λένε, ότι θα φύγουν. Ήδη μερικοί έχουν δοκιμαστεί σε ομάδες. Με έναν συγκεκριμένο μίλησα και μου είπε “κύριε Γιάννη, είναι το όνειρό μου να πάω στην ΑΕΛ, αλλά δεν με βλέπουν. Πείτε και εσείς μία καλή κουβέντα”. Εγώ τί να πω; Αυτήν την στιγμή, το συγκεκριμένο παιδάκι έχει δοκιμαστεί στον ΠΑΟΚ και τώρα τον ζητάει η ΑΕΚ να τον πάρει».
Με την άποψη του Βαλαώρα συμφωνεί και ο Σάκης Τσιώλης. «Τα πράγματα άλλαξαν. Δεν υπάρχει το σχέδιο. Ποδοσφαιριστές πάνε και έρχονται. Τότε λόγω των πολλών χρόνων που ήμασταν μαζί, υπήρχε δέσιμο. Σε μία επαρχιακή ομάδα, που δεν πέφτουν τα εκατομμύρια, όπως στις μεγάλες, παίζει ρόλο αυτό», συμπληρώνει.
Οι μάνατζερς και οι άνθρωποι... κλειδιά
«Αυτό που έγινε στη Λάρισα ήταν ανεπανάληπτο και δεν πρόκειται να ξαναγίνει. Οι συνθήκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου δεν επιτρέπουν τέτοιες επιτυχίες. Οι μάνατζερς φουσκώνουν τα μυαλά με αέρα. Αν σκύψει όμως κάποιος με ενδιαφέρον και οργανώσει ξανά αυτό, με μεράκι, μπορεί να ξαναγίνει τέτοια επιτυχία σε βάθος χρόνου. Θέλει υπομονή και υπομονή. Χρειάζονται και άνθρωποι κλειδιά στις κατάλληλες θέσεις», προσθέτει ο Μιχάλης Ζιώγας.
Ο Σάκης Τσιώλης αποδίδει το γεγονός, ότι η ΑΕΛ δεν διεκδίκησε ξανά πρωτάθλημα, σε διοικητικά θέματα. «Υπήρχαν και κακοί χειρισμοί όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε ένα χρόνο και αλλάζουν παίκτες. Δεν υπάρχει κάποιος που να δώσει όραμα. Ο Πηλαδάκης ίσως θα μπορούσε! Χρειάζεται ένας Λαρισινός, όπως ο Καντώνιας που είχαμε εμείς», τονίζει ο πρώην τεχνικός της ΑΕΛ.
«Αν δεν υπάρξουν νέες επιτυχίες θα μείνουμε στην ιστορία ως... μύθος»
Κλείνοντας ο Μιχάλης Ζιώγας επισημαίνει και ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που αφορά το οπαδικό κομμάτι. «Η ΑΕΛ είναι μία και μοναδική. Έπαιζε στη Γ' Εθνική και είχε 10.000 κόσμο. Όλος ο νομός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ομάδα. Αυτό γίνεται για παράδειγμα στο Μπιλμπάο! Όλοι είναι με την Αθλέτικ. Έτσι και στη Λάρισα, όλοι είναι ΑΕΛ.
Αυτό που με ανησυχεί, είναι ότι οι φανατικές γενιές μας θυμούνται. Αν δεν έρθουν όμως νέες ανάλογες επιτυχίες, που θα δημιουργήσουν νέους οπαδούς, εμείς θα παραμείνουμε σαν ένας μύθος. Δεν εννοείται μεγάλη ομάδα χωρίς κόσμο! Το παρελθόν είναι για να στηρίζει το παρόν και να εξηγεί το μέλλον.
Πρέπει να γίνει συγκροτημένη προσπάθεια το καλοκαίρι. Γιατί η ομάδα του χρόνου, θεωρώ, ότι πρέπει να χτυπά πεντάδα. Η ΑΕΛ είναι ανάμεσα στις μεγάλες ομάδες της Ελλάδας. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη τη Λάρισα, όπως τον Άρη, την Παναχαϊκή και τον ΟΦΗ. Έχει ανάγκη από ιστορικές ομάδες με κόσμο», κατέληξε ο βετεράνος επιθετικός και έθεσε έντονους προβληματισμούς προς τους διοικούντες του συλλόγου, με αφορμή αυτήν την ιστορική ημέρα για τον Κάμπο.
Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στον αγωνιστικό χώρο δεν τα έχει ξαναζήσει το Αλκαζάρ. «Μπήκε ο κόσμος μέσα και έφυγα με το σλιπάκι να πάω στα αποδυτήρια. Μέχρι και το εσώρουχο μου ζήτησαν και αναγκαστικά αυτή η χάρη δεν μπορούσε να γίνει. Στα αποδυτήρια ήμασταν έτοιμοι να μπούμε για μπάνιο, μπήκαν τα τηλεοπτικά συνεργεία και ψάχναμε όλοι να βρούμε πετσέτες να σκεπαστούμε. Τα φέρνουμε στο νου ματς και γελάμε», αναπολεί ο Γιάννης Βαλαώρας και συνεχίζει: «ως επαρχιακή ομάδα δεν καταλάβαμε τί είχαμε κάνει. Όταν σταμάτησα τη μπάλα συνειδητοποίησα τον άθλο. Ξεχνούσαμε ότι ήμασταν από την Περιφέρεια. Θεωρούσαμε, ότι ήμασταν μέσα στις μεγάλες ομάδες».
Το καμάρι του κάμπου όμως δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει χωρίς τη συμβολή ενός μεγάλου ηγέτη! Ο Γιάτσεκ Γκμοχ ήταν ο πρωτομάστορας αυτής της επιτυχίας, γι'αυτό οι παλιοί του ποδοσφαιριστές συνεχίζουν να τον ευχαριστούν και να θυμούνται τα λόγια του. Γιατί μέχρι η ΑΕΛ να ανακηρυχθεί πρωταθλήτρια πέρασε από χίλια κύματα. Η ΑΕΛ δεν αντιμετώπισε μόνο την υπόθεση Τσίγκοφ, είχε και θέματα στα αποδυτήρια, τα οποία κράτησε ο Πολωνός τεχνικός, όπως αποκαλύπτει στον SportDog ο Σάκης Τσιώλης.
«Σοφά τα λόγια του Γκμοχ»
«Κάποια στιγμή προς το τέλος του πρωταθλήματος είχαμε κάποια θέματα εσωτερικά. Υπήρχαν κάποιες... εγωιστικές τάσεις μέσα στα αποδυτήρια. Γιατί οι περισσότεροι είχαμε πάει εθνική ομάδα, κάτι που ανέβασε το πρεστίζ των ποδοσφαιριστών. Μας μάζεψε ο Γκμοχ, μας έκανε τραπέζι και μας είπε “αν μας βλάψουν αυτές οι εγωιστικές τάσεις που έχετε μεταξύ σας θα ρίχνετε ανάθεμα στον εαυτό σας. Συγκεντρωθείτε. Αν τελειώσουμε αυτό το πρωτάθλημα, θα περάσουν χρόνια και χρόνια και πάντα θα είστε επίκαιροι σε αυτήν την πόλη, γι'αυτό που κάνατε”. Ο Γκμοχ δικαιώνεται ακόμα και σήμερα. Ήταν πολύ σοφά τα λόγια του, γιατί κάθε χρόνο γίνεται αναφορά σε εκείνον τον τίτλο. Πολύ πιο γνωστοί είναι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ της δεκαετίας του '80 και αυτοί που κατέκτησαν το πρωτάθλημα, παρά οι μεταγενέστεροι. Ακόμα αποτελούν παράδειγμα τα παιδιά που το σήκωσαν. Έχουν αποτυπωθεί στις συνειδήσεις των Λαρισαίων, ακόμα και στις νεώτερες γενιές, ως ήρωες», αναφέρει ο Καρδιτσιώτης, πρώην τεχνικός της ΑΕΛ.
32 χρόνια μετά τον τίτλο της ΑΕΛ και όλοι οι ποδοσφαιριστές εκείνης της γενιάς, δεν μπορούν να ξεχάσουν έναν από τους πρωταγωνιστές του τίτλου, με το γκολ του οποίου εξασφαλίστηκε μαθηματικά το πρωτάθλημα. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ο τίτλος φέρνει στον νου τον αδικοχαμένο Γιώργο Μητσιμπόνα. Ο Μιχάλης Ζιώγας, πρώτος σκόρερ της ΑΕΛ με 16 γκολ εκείνη τη σεζόν φέρνει στο μυαλό του τα χαρακτηριστικά λόγια του αείμνηστου συμπαίκτη του, πριν οι «βυσσινί» κάνουν αυτήν την επιτυχία.
Ο Μητσιμπόνας είπε, ότι αυτό το πρωτάθλημα ισούται με δέκα
«Ήμασταν μαζεμένοι στο Ουράνιο Τόξο με την Εθνική, Μάρτιο μήνα. Παίζαμε με τη Ρωσία φιλικό. Την παραμονή, το βράδυ, ήμασταν σε μία παρέα, εγώ, ο συγχωρεμένος ο Μητσιμπόνας, ο Μανωλάς, ο Σαραβάκος, ο Μίχος, ο Νιόμπλιας και συζητούσαμε ποιός θα πάρει το πρωτάθλημα. Γιατί δεν ήταν εκείνη τη χρονιά ο Ολυμπιακός καλός, ούτε ο Παναθηναϊκός. ΑΕΚ και ΠΑΟΚ ήταν στο κόλπο και ακολουθούσαν την ΑΕΛ. Πάνω στην κουβέντα πετάγεται ο Μητσιμπόνας και λέει “δεν γνωρίζω αν θα τερματίσουμε πρώτοι, αλλά πρέπει να ξέρετε ένα πράγμα. Αν πάρουμε εμείς το πρωτάθλημα, αυτό θα ισοδυναμεί με 10 δικά σας. Γιατί εμείς δεν έχουμε ούτε το ΦΩΣ, ούτε την Αθλητική Ηχώ, ούτε έχουμε υπουργούς που είναι φανατικοί ΑΕΛ (αν εξαιρέσουμε τον Γιώργο Σουφλιά). Αλλά εμείς έχουμε καρδιά, έχουμε ψυχή, έχουμε δυνατή ομάδα”. Αυτή πραγματικά ήταν μία πάρα πολύ μεγάλη κουβέντα. Στο πέρασμα του χρόνου θεωρώ, ότι είναι η πραγματικότητα», εξιστορεί ο παλιός γκολτζής της ΑΕΛ.
Μπορεί από τότε να πέρασαν σχεδόν τρεις δεκαετίες, καμία ομάδα από την Περιφέρεια όμως δεν κατάφερε να πλησιάσει ούτε στο ελάχιστο το επίτευγμα των Λαρισαίων. Ούτε καν η ίδια η ΑΕΛ. «Εκείνη την εποχή η ΑΕΛ έπαιζε πρωτοποριακό ποδόσφαιρο. Ήμασταν πολλά χρόνια μαζί. Ξέραμε ο ένας με τον άλλο σε ποια μεριά βρισκόταν. Όταν παίζεις με έναν ποδοσφαιριστή 5 και 6 χρόνια μαζί είναι φυσικό επακόλουθο να βγάζεις αυτοματισμούς στο γήπεδο. Η ΑΕΛ είχε το καλό τότε, ότι δεν πωλούσε. Είχε σταθερό κορμό και συγχρόνως ανέβαζε και ταλέντα. Εκεί ήταν η επιτυχία της ομάδας. Εμείς ως παλαιότεροι, όταν βλέπαμε έναν πιτσιρικά που ήταν πάρα πολύ καλός τον βοηθούσαμε να μπει στην ομάδα», σημειώνει ο Γιάννης Βαλαώρας.
«Του έκοψα την καλημέρα επειδή δεν ήθελε δεύτερη ομάδα»
«Την εποχή που έφυγα εγώ και ανέλαβαν άλλοι πρόεδροι άλλαξε η νοοτροπία. Άρχισαν να θέλουν έτοιμους ποδοσφαιριστές. Δεν κοιτάνε να βγάλουν ταλέντα και αυτά φεύγουν από τη Λάρισα. Πηγαίνουν Β' Εθνική και Α' Εθνική. Δεν κάθονται στον κάμπο, γιατί η Λάρισα κοιτάει να έχει έτοιμους. Αυτό είναι κακό. Εμένα έτυχε κάποιος πρόεδρος (παλιός) της ΑΕΛ να μου πει, “αν μου επέτρεπαν να μην είχα δεύτερη ομάδα, δεν θα είχα, γιατί στοιχίζει 150.000 ευρώ”. Αυτά είναι πράγματα παράλογα. Και πως θα βρεις ταλέντα μετά χωρίς δεύτερη ομάδα; Για να είμαι ειλικρινής, με στενοχώρησε τόσο πολύ αυτό που μου είπε που του έκοψα και την καλημέρα», διηγείται και αποκαλύπτει:
Τον δοκίμασε ο ΠΑΟΚ τον θέλει τώρα η ΑΕΚ
«Στη Λάρισα υπάρχουν ακόμα αλάνες. Εγώ βλέπω ακόμα ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο για να παρατηρώ πιτσιρικάδες. Στο τοπικό υπάρχουν πολλοί άξιοι παίκτες. Ξεχώρισα 2-3, οι οποίοι μου λένε, ότι θα φύγουν. Ήδη μερικοί έχουν δοκιμαστεί σε ομάδες. Με έναν συγκεκριμένο μίλησα και μου είπε “κύριε Γιάννη, είναι το όνειρό μου να πάω στην ΑΕΛ, αλλά δεν με βλέπουν. Πείτε και εσείς μία καλή κουβέντα”. Εγώ τί να πω; Αυτήν την στιγμή, το συγκεκριμένο παιδάκι έχει δοκιμαστεί στον ΠΑΟΚ και τώρα τον ζητάει η ΑΕΚ να τον πάρει».
Με την άποψη του Βαλαώρα συμφωνεί και ο Σάκης Τσιώλης. «Τα πράγματα άλλαξαν. Δεν υπάρχει το σχέδιο. Ποδοσφαιριστές πάνε και έρχονται. Τότε λόγω των πολλών χρόνων που ήμασταν μαζί, υπήρχε δέσιμο. Σε μία επαρχιακή ομάδα, που δεν πέφτουν τα εκατομμύρια, όπως στις μεγάλες, παίζει ρόλο αυτό», συμπληρώνει.
Οι μάνατζερς και οι άνθρωποι... κλειδιά
«Αυτό που έγινε στη Λάρισα ήταν ανεπανάληπτο και δεν πρόκειται να ξαναγίνει. Οι συνθήκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου δεν επιτρέπουν τέτοιες επιτυχίες. Οι μάνατζερς φουσκώνουν τα μυαλά με αέρα. Αν σκύψει όμως κάποιος με ενδιαφέρον και οργανώσει ξανά αυτό, με μεράκι, μπορεί να ξαναγίνει τέτοια επιτυχία σε βάθος χρόνου. Θέλει υπομονή και υπομονή. Χρειάζονται και άνθρωποι κλειδιά στις κατάλληλες θέσεις», προσθέτει ο Μιχάλης Ζιώγας.
Ο Σάκης Τσιώλης αποδίδει το γεγονός, ότι η ΑΕΛ δεν διεκδίκησε ξανά πρωτάθλημα, σε διοικητικά θέματα. «Υπήρχαν και κακοί χειρισμοί όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε ένα χρόνο και αλλάζουν παίκτες. Δεν υπάρχει κάποιος που να δώσει όραμα. Ο Πηλαδάκης ίσως θα μπορούσε! Χρειάζεται ένας Λαρισινός, όπως ο Καντώνιας που είχαμε εμείς», τονίζει ο πρώην τεχνικός της ΑΕΛ.
«Αν δεν υπάρξουν νέες επιτυχίες θα μείνουμε στην ιστορία ως... μύθος»
Κλείνοντας ο Μιχάλης Ζιώγας επισημαίνει και ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που αφορά το οπαδικό κομμάτι. «Η ΑΕΛ είναι μία και μοναδική. Έπαιζε στη Γ' Εθνική και είχε 10.000 κόσμο. Όλος ο νομός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ομάδα. Αυτό γίνεται για παράδειγμα στο Μπιλμπάο! Όλοι είναι με την Αθλέτικ. Έτσι και στη Λάρισα, όλοι είναι ΑΕΛ.
Αυτό που με ανησυχεί, είναι ότι οι φανατικές γενιές μας θυμούνται. Αν δεν έρθουν όμως νέες ανάλογες επιτυχίες, που θα δημιουργήσουν νέους οπαδούς, εμείς θα παραμείνουμε σαν ένας μύθος. Δεν εννοείται μεγάλη ομάδα χωρίς κόσμο! Το παρελθόν είναι για να στηρίζει το παρόν και να εξηγεί το μέλλον.
Πρέπει να γίνει συγκροτημένη προσπάθεια το καλοκαίρι. Γιατί η ομάδα του χρόνου, θεωρώ, ότι πρέπει να χτυπά πεντάδα. Η ΑΕΛ είναι ανάμεσα στις μεγάλες ομάδες της Ελλάδας. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη τη Λάρισα, όπως τον Άρη, την Παναχαϊκή και τον ΟΦΗ. Έχει ανάγκη από ιστορικές ομάδες με κόσμο», κατέληξε ο βετεράνος επιθετικός και έθεσε έντονους προβληματισμούς προς τους διοικούντες του συλλόγου, με αφορμή αυτήν την ιστορική ημέρα για τον Κάμπο.