Για την πορεία της ΑΕΛ:
«Την ομάδα την γνώριζα από την αρχή του καλοκαιριού, διότι ήμουν βοηθός του κ. Πάους και τεχνικός διευθυντής. Ήταν μία ομάδα εξ ολοκλήρου καινούρια, που σχεδιάστηκε και χτίστηκε στο Καρπενήσι. Την Πέμπτη, πριν από το κυριακάτικο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, για την πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, ζήτησα να αποχωρήσω, διότι δε μου άρεσε η λειτουργία της ομάδας τις δέκα τελευταίες ημέρες. Ενώ στα δύο τελευταία φιλικά η ομάδα είχε κορμό και σταθερή ενδεκάδα, στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό βλέπω άλλη ενδεκάδα, με πέντε παίκτες βασικούς εκτός και σε αυτό είχα αντιρρήσεις. Το μετέφερα και στον πρόεδρο. Η ομάδα στη συνέχεια παράπαιε. Όταν ήρθε ο κ. Ματάισεν, μου είπε ο κ. Κούγιας να πάω και πάλι στη Λάρισα, αλλά του απάντηση μου ότι δεν το ήθελα και όχι είχα προσωπικά προβλήματα. Έπειτα από το 4-1 με τον Πανιώνιο, ο κ. Κούγιας μου είπε να αναλάβω την ΑΕΛ, στην αρχή προσωρινά κι αν όλα πήγαιναν καλά θα μονιμοποιούμουν. Δεν ήθελα να μπω στη διαδικασία, αλλά πίστεψα στα παιδιά και τον εαυτό μου και ανέλαβα την ομάδα. Ξεκινώντας από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ είχαμε καλή παρουσία και πήραμε το 1-1, ενώ στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό μας έκλεψαν τη νίκη. Ρίξαμε μεγάλο βάρος στη βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας, καθώς σε τέσσερα ματς είχαμε δεχθεί 13 γκολ. Το πετύχαμε, καθώς στα τελευταία οκτώ, έχουμε πέντε νίκες με μηδέν παθητικό και μαζέψαμε 17 βαθμούς. Ρόλο έπαιξε ότι δημιουργήθηκε και βασικός κορμός και ότι ξύπνησαν τα παιδιά».
Για τις αλλαγές που έκανε:
«Στην αρχή μας έλεγαν ότι είμαστε τυχεροί, αλλά μετά σταμάτησαν. Τα παιδιά παλεύουν ως το 95′ και τα δίνουν όλα. Τόσο στα εντός, όσο και στα εκτός έδρας παιχνίδι προσέχουμε την αμυντική μας λειτουργία και μετά το 70′ ρισκάρουμε, παίζοντας με τέσσερις επιθετικούς. Όταν παίρνεις ένα ρίσκο, το παιχνίδι μπορεί να γίνει… ροντέο και να δεχθείς γκολ. Στο τέλος, ευτυχώς, βάζαμε γκολ και κλειδώναμε τα παιχνίδια. Για αυτά, κυρίως, αξίζουν συγχαρητήρια στα παιδιά, διότι κατάλαβαν γρήγορα το σκεπτικό μου και ήταν καλοί παίκτες, που ήρθαν στην ομάδα με τη σύμφωνη γνώμη τόσο τη δική μου, όσο και του κ. Κούγια».
Για το τι έγινε το καλοκαίρι και αποχώρησε:
«Ο προπονητής, ο κ. Πάους, δεν άκουγε και ήθελε να κάνει το δικό του. Αλλά, το ολλανδικό ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό από το ελληνικό. Στην Ολλανδία μπαίνουν πολλά τέρματα. Το σκεπτικό το δικό μας θα έπρεπε να ήταν να μη δεχόμαστε γκολ. Για αυτό στην αρχή όλοι έλεγαν ότι δύσκολα θα σωθούμε. Με τα καλά αποτελέσματα το άγχος έφυγε και η ομάδα θα παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο. Επειδή έχω μεγαλώσει στον Πειραιά, θέλω να πω ότι λέω τα πράγματα με το όνομά τους, στον οποιονδήποτε, είτε λέγεται Κούγιας, είτε Μαρινάκης, είτε όποιος είναι αυτός. Την αλήθεια! Αυτό προσπάθησα και πέρασα στην ομάδα και αυτό κάνω και στα αποδυτήρια. Για αυτό γίναμε οικογένεια. Από εκεί ξεκινούν όλα και μετά είναι τα υπόλοιπα».
Για τη συνέχεια του πρωταθλήματος:
«Επειδή έχουμε δύσκολο πρόγραμμα και η ομάδα είναι φορτωμένη με κάρτες χρειαζόμαστε άμεσα τρεις με τέσσερις μεταγραφές. Είμαι υπέρ του να παίζουν δυνατά οι παίκτες μου, όχι, όμως, αντιαθλητικά, και θα έχουμε απουσίες στα πρώτα μας παιχνίδια τη νέα χρονιά και για αυτό πρέπει να έρθουν έτοιμοι παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν. Αν δε γίνει αυτό θα έχουμε πρόβλημα. Εγώ έχω ένα σκεπτικό, ότι ο παίκτης που θα έρθει πρέπει να έχει παίξει 90λεπτα με την ομάδα του τον τελευταίο ενάμιση μήνα. Αλλιώς καλύτερα να καλύψουμε το πρόβλημα εκ των έσω, αφού αν ένας παίκτης που έρθει είναι έτοιμος σε δύο μήνες δεν έχει καμία αξία για μένα».
Για την εξέλιξη της Super League:
«Η ψαλίδα από τον πρώτο στο δέκατο έχει μικρύνει. Το πρωτάθλημα θα παιχθεί μεταξύ Ολυμπιακού, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Ο Ατρόμητος κάνει καλή πορεία, αλλά δεν μπορεί να μπει σφήνα και πιστεύω ότι θα διεκδικήσει μία θέση στην Ευρώπη. Όσον αφορά την αποφυγή του υποβιβασμού ο Πλατανιάς μπορεί να έχει μείνει πίσω, αλλά δε θα τα παρατήσει. Έχει ήδη ενισχυθεί και θα πολεμήσει. Για τη δική μας ομάδα δεν αλλάζει ο στόχος, δηλαδή να τερματίσουμε σε μία θέση από την πέμπτη, ως τη δέκατη. Είμαστε μέσα στο στόχο μας, καθώς είμαστε έβδομοι και θέλουμε να τερματίσουμε όσο το δυνατόν ψηλότερα».
