Οι δύο τραυματιοφορείς δηλώνουν με μια φωνή στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα»: «Η συμπεριφορά του παίκτη δεν ήταν επαγγελματική. Επαιζε θέατρο. Ο καλός παίκτης δεν προκαλεί εσκεμμένα την καθυστέρηση του αγώνα, αλλά παίζει μπάλα και σκοράρει στο αντίπαλο τέρμα. Ας έβαζε γκολ να τον χειροκροτούσαμε»! Πιο συγκεκριμένα, ο Σπύρος Θεοχαρίδης υπερασπίζεται τον εαυτό του παροτρύνοντάς μας να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στο βίντεο που ομολογουμένως δεν χορταίνει να χαζεύει σύσσωμη η Ελλάδα - και όχι μόνο: «Αν το δείτε προσεκτικά, θα διαπιστώσετε ότι αρχικά γλίστρησα στην προσπάθειά μου να βοηθήσω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην εξέλιξη του αγώνα. Επίσης, ο συγκεκριμένος παίκτης με κλότσησε κάτω από την κοιλιά, γι’ αυτό έπεσα τη δεύτερη φορά. Αφού ήταν τραυματισμένος γιατί δεν ήθελε να βγει από τον αγωνιστικό χώρο; Ηταν εσκεμμένο το πέσιμο από το πρώτο μέρος του αγώνα, αφού έκαναν καθυστερήσεις χωρίς λόγο. ‘‘Αν προηγηθούμε στο δεύτερο ημίχρονο, πέστε κάτω’’ ήταν το σύστημά τους. Η τηλεοπτική εικόνα αδικεί την ομάδα μου, τους 10.000 φιλάθλους μας και εμένα. Θέλουν να μας μειώσουν. Μετά από αυτή την αδικία, οι οπαδοί ξεσηκώθηκαν και οι παίκτες μας έφεραν την ανατροπή με τελικό αποτέλεσμα 2-1». Τέλος,τη σκυτάλη των εξηγήσεων παίρνει ο έτερος τραυματιοφορέας, ο Δημήτρης Καρακώστας, εμμένοντας στην άποψη ότι ο ποδοσφαιριστής προσποιούνταν: «Ακούστηκαν διάφορα άσχημα πράγματα για εμάς που δεν ισχύουν. Είμαστε δύο οικογενειάρχες που παλεύουμε για το μεροκάματο και μαθαίνουμε στα παιδιά μας να αγαπούν το ποδόσφαιρο. Δεν βρίσαμε ούτε μάνα ούτε πατέρα όπως μας κατηγόρησαν. Ούτε άνθρωποι της νύχτας είμαστε. Ο παίκτης, αφού δήλωσε τραυματίας, μας έλεγε “αφήστε με κάτω ρε, πού με πάτε;”. Αμα ήταν μάγκας, ας συνέχιζε τον αγώνα. Μη ροκανίζεις τον χρόνο μιας ομάδας, μπες μέσα και παίξε μπάλα»!
Ο «Ινδιάνος» και ο «Πάκμαν»
Στ’ αλήθεια, όμως, ποιοι είναι οι δύο τραυματιοφορείς που χάρισαν απροσποίητο γέλιο σε ολόκληρη σχεδόν την υφήλιο; Αμφότεροι είναι ερασιτέχνες και όχι επαγγελματίες τραυματιοφορείς, είναι βιοπαλαιστές και φανατικοί οπαδοί της ΑΕΛ. Ο Σπύρος Θεοχαρίδης, ή αλλιώς «Ινδιάνος», δίνει από τα εφηβικά του χρόνια τον απαιτούμενο παλμό στην κερκίδα της ομάδας του φωνάζοντας πρώτος απ’ όλους τα απαιτούμενα εμψυχωτικά συνθήματα του γηπέδου. Το παρατσούκλι «Ινδιάνος» το κέρδισε με το σπαθί του το 1980 με αφορμή -τι άλλο;- ένα ντέρμπι μεταξύ Λάρισας και Ολυμπιακού. Ηταν σε καφετέρια της Λάρισας όταν η ένταση μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων οδήγησε σε προστριβές, με τον Σπύρο Θεοχαρίδη να αρπάζει ένα φτερό από ξεσκονόπανο, να το περνά στα ελαφρώς δεμένα μακριά μαλλιά του και να ορμά στο πλήθος υπερασπιζόμενος τη δική του ομάδα. Εκτοτε, για τους παλιούς Λαρισαίους, είναι ο «Ινδιάνος» και για τους νεότερους κάτι σαν τον Μεγάλο Μανιτού, με την ΑΕΛ να του έχει απονείμει κατά καιρούς διάφορα μετάλλια συνεισφοράς. Οταν δεν ασχολείται με τις επιδόσεις της ομάδας του, εργάζεται στον φούρνο που διατηρεί η οικογένειά του από το 1930 κοντά στο γήπεδο του Αλκαζάρ και φροντίζει να μεταλαμπαδεύσει στα δυο του παιδιά την αγάπη του για τον αθλητισμό. Ο Δημήτρης Καρακώστας εργάζεται ως ηλεκτρολόγος, είναι πατέρας δύο αγοριών που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο παίζοντας σε τοπικές ομάδες. Είναι γνωστός στην κοινωνία της Λάρισας με το προσωνύμιο «Πάκμαν», καθώς στα νεανικά του χρόνια λειτουργούσε πειρατικό σταθμό εκπέμποντας σε ολόκληρη τη Λάρισα την αγαπημένη του μουσική αλλά και εκφράζοντας τη λατρεία του για την ΑΕΛ. Ποιος να του έλεγε ότι κάποτε θα χάριζε -συντροφιά με τον «Ινδιάνο» συντοπίτη του- τόσο γέλιο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της στρόγγυλης μας Γης όση και η αγάπη του για τη δική του ολοστρόγγυλη θεά...
