Αναλυτικά ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος
-Πως προέκυψε ξανά η ΑΕΛ; Με τον κύριο Πλεξίδα μίλησες;
«Η πρώτη διερευνητική επαφή έγινε από την ομάδα λίγες ημέρες μετά από τον πρώτο αγώνα Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό Βόλου. Στη συνέχεια, ακολούθησε προσέγγιση και από τον ίδιο τον μεγαλομέτοχο κο Πλεξίδα. Ως επαγγελματίας προπονητής δεν μπορώ παρά να είμαι ανοικτός σε συζήτηση για οποιαδήποτε πρόταση συνεργασίας. Πόσο μάλλον όταν αυτή προέρχεται από μια ομάδα το περιβάλλον της οποίας γνωρίζω καλά και έχω εκτιμήσει. Φυσικά, υπήρχαν σημαντικά ζητήματα από την περσινή συνεργασία που, θα έπρεπε να αποσαφηνιστούν και να ξεκαθαρίσουν πριν προχωρήσουμε…»
-Τι σε έκανε να πεισθείς και να επιστρέψεις σε μία ομάδα από την οποία πριν ένα χρόνο αποχωρούσες;
«Η ΑΕΛ έχει ξεχωριστό ιστορικό προφίλ, ιδιαίτερη ποδοσφαιρική κουλτούρα και δυναμική. Είναι μια ομάδα με μεγάλο μέγεθος – ανεξάρτητα από την κατηγορία στην οποία συμμετέχει - και γι’ αυτό μπορεί αντίστοιχα να σου προσφέρει μεγάλα κίνητρα, μεγάλες ευκαιρίες για εμπειρίες και ένα μεγάλο πεδίο για να αναδείξεις το έργο σου, τη δουλειά σου. Έχω πει, εξάλλου, ότι το «μπακγκράουντ» μιας ομάδας μπορεί να με «ιντριγκάρει» ως προπονητή και άνθρωπο. Και είναι κάτι που το θέλω και το επιδιώκω. Αυτό που μέτρησε στην απόφασή μου – και ήταν η διαφορά σε σχέση με την προηγούμενή μου θητεία στη Λάρισα – ήταν ότι η φετινή συνεργασία ξεκίνησε σε άλλη βάση και έχοντας προηγουμένως ξεκαθαρίσει και οριοθετήσει ρόλους και διαδικασίες. Επιπλέον, η πρώτη μου περσινή εμπειρία στην ΑΕΛ και η δεύτερη παρουσία μου στον Πανιώνιο που ακολούθησε λίγο αργότερα, με βοήθησαν καθοριστικά στο να αποκρυσταλλώσω μέσα μου πράγματα για τον χώρο, αλλά και για τον εαυτό μου σε σχέση με τη δουλειά μου. Έτσι, νιώθω ότι φέτος επιστρέφω πιο συνειδητοποιημένος και – υπό αυτή την έννοια – πιο έτοιμος».
-Τι βρήκες στην επιστροφή σου; Ποιες ήταν οι πρώτες εντυπώσεις που σχημάτισες αν σκεφτεί κανείς ότι η ΑΕΛ ξεκίνησε με άλλον προπονητή στο πάγκο;
«Όσον αφορά στη γενική εικόνα, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι βρήκα μια ομάδα διατεθειμένη να βαδίσει σε πιο επαγγελματικά πρότυπα, αν και αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται μέσα σε μια μέρα, αλλά χρειάζεται δουλειά και διαρκής προσπάθεια. Μιλώντας ειδικότερα, για το αγωνιστικό κομμάτι, σίγουρα η ΑΕΛ έχει ένα γεμάτο και ποιοτικό ρόστερ, στοιχείο το οποίο πιστώνεται στη διοίκηση του κου Πλεξίδα, γιατί - κακά τα ψέματα - ποδοσφαιριστές με τέτοιο προφίλ έρχονται στη FootballLeague μόνο αν έχουν κίνητρα και εγγυήσεις. Δεν θα μπω στη λογική να κρίνω τη δουλειά κανενός συναδέλφου, ούτε πολύ περισσότερο να την υποβαθμίσω για να αβαντάρω έτσι τη δική μου προσπάθεια. Σέβομαι κάθε συνάδελφο γιατί έχει εργαστεί και έχει μοχθήσει για να πετύχει κάτι. Απλά κάθε προπονητής έχει τη φιλοσοφία του, το σχέδιο και τον τρόπο του για να λειτουργήσει μια ομάδα».
-Σε φοβίζει κάτι στην επιστροφή σου;
«Δεν αφήνω ποτέ τον φόβο να μπει στη δουλειά μου, γιατί ο φόβος περιορίζει τη σκέψη και κατ’ επέκταση βάζει ταβάνι σε αυτό μπορείς να πετύχεις. Όχι δεν υπάρχει κάτι που να με φοβίζει. Έχω εμπιστοσύνη στη δουλειά μου και στην ομάδα. Απλά νιώθω την πίεση και την ευθύνη ενός συλλόγου με το μέγεθος της ΑΕΛ, γιατί και φέτος υπάρχει ο στόχος της ανόδου, ο οποίος όμως – εν συγκρίσει με πέρσι – είναι σαφώς δυσκολότερος, αφού μιλάμε για μια πιο απαιτητική και πιο ανταγωνιστική κατηγορία».
-Πριν ένα χρόνο έλεγες ξανά στο gazzetta.gr ότι προτιμάς την αβεβαιότητα της μάχης και του αγώνα από την σιγουριά της απάθειας όταν είχες αποφασίσει να μετακομίσεις σε μία ομάδα τότε της Γ' Εθνικής. Πιστεύεις ακόμα το ίδιο;
«Για να βρίσκομαι αυτή τη στιγμή στην ΑΕΛ, προφανώς…»
-Είναι και ένα προσωπικό στοίχημα για σένα η ΑΕΛ; Θεωρείς ότι έχεις αφήσει κάτι στην μέση;
«Αποχωρώντας πέρσι είχα ευχηθεί να υπάρξουν στο μέλλον όλες εκείνες οι συνθήκες - που σίγουρα δεν μπορούν πάντα να είναι ιδανικές στον απόλυτο βαθμό, αλλά θα είναι τουλάχιστον αρκετά ισχυρές - ώστε να γυρίσω και να συνεχίσω ό,τι ξεκίνησα ή να κτίσω και πάλι κάτι όμορφο και δημιουργικό. Προφανώς, λοιπόν, και υπάρχει η αίσθηση του ανολοκλήρωτου, όχι απαραίτητα με την έννοια του να συνεχίσω αυτό που ξεκίνησα πέρσι, αλλά να δημιουργήσω κάτι που θα μας οδηγήσει εκεί που στοχεύσαμε όταν ξεκινήσαμε την προσπάθεια στη Γ’ Εθνική. Γιατί, αν θυμάστε, τον Αύγουστο του ’13 ήρθα στη Λάρισα με την προοπτική της τριετούς δέσμευσης και την επιστροφή της ομάδας στη Super League, εκεί, δηλαδή, όπου ιστορικά ανήκει».
-Την περσινή σεζόν η ΑΕΛ έπαιξε κατά διαστήματα εντυπωσιακό ποδόσφαιρο και τα σάρωσε όλα. Θεωρείς ότι έβαλες και συ το χεράκι σου;
«Αν υπάρχει τέτοια αίσθηση στον κόσμο και στον Τύπο, τότε αυτό με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο. Αν και όταν αποχώρησα τον περασμένο Νοέμβριο, η ομάδα δεν είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της αγωνιστικής της εξέλιξης, ούτε είχαν φανεί όλοι οι καρποί της δουλειάς μας. Το χεράκι του σε μια ομάδα το βάζει κάθε στέλεχός της, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Θα πω το τετριμμένο, αλλά ισχύει. Από τον πρόεδρο και τον προπονητή μέχρι τον φροντιστή και τον φίλαθλο. Μόνο όποιος έχει ζήσει τη λειτουργία μιας ομάδας από μέσα μπορεί να το κατανοήσει απόλυτα. Όλοι έχουν μερίδιο και φυσικά ένα πολύ μεγάλο έχουν οι ποδοσφαιριστές, γιατί αυτοί μετουσιώνουν σε εικόνα μέσα στο γήπεδο τη συλλογική προσπάθεια».
-Οι παίκτες πως σε υποδέχτηκαν; Υπάρχουν αρκετοί γνώριμοι σου από την περσινή σεζόν.
«Οι ποδοσφαιριστές είναι επαγγελματίες και προφανώς με υποδέχτηκαν όπως κάθε προπονητή στην καριέρα τους. Φυσικά η παρουσία κάποιων ποδοσφαιριστών με τους οποίους έχω συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν ήταν ευεργετική, γιατί βοήθησε στην ταχύτερη και ομαλότερη προσαρμογή στη νέα κατάσταση. Και τη δική μου και της ομάδας».
-Ο κόσμος;
«Ο κόσμος της ΑΕΛ είναι ένα από τα σημαντικότερα πάγια στοιχεία της. Είναι αυτό το στοιχείο που μαζί με τα ιστορικά κατορθώματα οριοθετεί τη δυναμική και το μέγεθος της ΑΕΛ και γενικά κάθε ομάδας. Θεωρώ ότι η πλειοψηφία έχει αξιολογήσει την περσινή μου παρουσία στη Λάρισα και δεν ξέρω αν ή σε ποιο βαθμό έχει εκτιμήσει τη δουλειά μου, αλλά σίγουρα γνωρίζει ποιος είμαι και ποια είναι η προσέγγισή μου για την ΑΕΛ».
-Έχεις μία πρώτη εικόνα της ομάδας μετά τους αγώνες με τον Ολυμπιακό Βόλου και την ΑΕΚ. Που πιστεύεις ότι η ομάδα χρειάζεται βελτίωση και πάνω σε τι επιμέρους στοιχεία θα δουλέψετε; Θεωρείς ότι η αναβολή του πρωταθλήματος είναι υπέρ της ομάδας;
«Καταρχήν υπάρχει ένα μεγάλο, αριθμητικά, ρόστερ το οποίο χρειάζεται προσεκτική διαχείριση έτσι ώστε η ομάδα να αποκομίσει το μέγιστο από αυτούς τους ποδοσφαιριστές, γιατί η επένδυση που έχει γίνει είναι μεγάλη. Σίγουρα το βασικό στοιχείο που μας λείπει είναι ο ρυθμός και η προσαρμογή των ποδοσφαιριστών σε καταστάσεις ενενηντάλεπτου. Κάτι, που μόνο οι αγώνες μπορούν να μας προσφέρουν. Από την άλλη, εβρισκόμενος στην ομάδα λιγότερο από τρεις εβδομάδες θέλω να περάσω κάποια σημαντικά τακτικά κομμάτια τα οποία μόνο σε προπονήσεις μπορούν να δουλευτούν. Συνεπώς, η αναβολή του πρωταθλήματος είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στα δύο βασικά ζητούμενα που έχουμε για την ομάδα μας και θεωρώ ότι στην πρεμιέρα θα είμαστε έτοιμοι – προφανώς όχι στο 100% - αλλά τόσο ώστε να μπορούμε να πάρουμε μέσα στο γήπεδο αυτό που πρέπει.
-Ποιος είναι ο στόχος, άνοδος;
«Νομίζω ότι έδωσα την απάντηση με αφορμή προηγούμενη ερώτησή σας. Μια ομάδα που κουβαλάει όσα κουβαλάει η ΑΕΛ ως μέγεθος και ιστορία, έχει στόχο να είναι πάντα στη μεγάλη κατηγορία κι εκεί να κυνηγά υπερβάσεις σαν κι αυτές που τις προσέδωσαν αυτό το τόσο ιδιαίτερο στίγμα στο πέρασμα των χρόνων».
-Το πρωτάθλημα της Β' Εθνικής όμως είναι δύσκολο και ανεβαίνουν μόλις δύο ομάδες. Ποιες άλλες ομάδες θα παλέψουν για την Σούπερ Λιγκ;
«Σαφώς και από πλευράς ανταγωνιστικότητας η FootballLeague δεν συγκρίνεται με τη Γ’ Εθνική. Όμως, θεωρώ ότι έχοντας ένα ρόστερ με ποιότητα και βάθος και δουλεύοντας όπως πρέπει για να φτάσουμε σε υψηλό επίπεδο ομαδικής λειτουργίας, θα μπορέσουμε να χτυπήσουμε την πόρτα της Super League. Είναι νωρίς ακόμη να ξεχωρίσουμε τις ομάδες που θα πρωταγωνιστήσουν. Σίγουρα, όμως, προβάδισμα έχουν εκείνες που διαθέτουν, ρόστερ, διοίκηση, οικονομική επάρκεια και «βαριά» φανέλα. Η ΑΕΛ είναι σίγουρα μέσα σε αυτές».
-Με όλα αυτά τι να περιμένουμε από την ΑΕΛ του Κωνσταντίνου Παναγόπουλου;
«Μια ομάδα με συγκεκριμένο και ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, που θα μπαίνει στο γήπεδο με μοναδικό στόχο να κερδίζει κάθε αντίπαλο γιατί είναι υποχρεωμένη να το κάνει λόγω ιστορίας, αλλά και γιατί – επιπλέον – είναι αναγκασμένη να το κάνει αφού βρίσκεται σε μια κατηγορία που δεν της ταιριάζει, ούτε της αξίζει. Αυτή είναι η βασική επιδίωξη. Σε δεύτερο χρόνο, με τη δουλειά μας και μέσα από την αγωνιστική μας εξέλιξη, θα θέλαμε πολύ να φτιάξουμε μια ΑΕΛ που – εκτός από νίκες – θα παίζει ένα ελκυστικό και παραγωγικό ποδόσφαιρο, ένα ποδόσφαιρο που θα ταιριάζει στην ταυτότητά της και την ιδιοσυγκρασία της».
