Η πιο συγκινητική στιγμή της συνέλευσης έλαβε χώρα κατά την έναρξή της, όταν αναγνώστηκε το μήνυμα της
μητέρας του πρόσφατα αδικοχαμένου Κωστή, με την αίθουσα να σείεται αμέσως μετά το τέλος της ανάγνωσης από το σύνθημα "Κι αν κάποιοι φύγαν απ'τη ζωή σου...".
"Κωστή για πού; Κάθε φορά που είχε αγώνα η ΑΕΛ η ίδια ιστορία. Ντύσιμο στα βυσσινί, καπέλο MONSTERS, κρυφά κασκόλ και δρόμο! Και όταν γύριζε από την φόρτιση της κερκίδας πότε θυμωμένος, πότε νευριασμένος και τον ρωτούσα: γήπεδο ή καφετέρια; «Στην καφετέρια», απαντούσε για να αποφύγει την γκρίνια! Που πας βρε παιδί; Ποια ΑΕΛ να δεις; Ομάδα είναι; Τον πείραζα…
Και άρχιζε φασαρία μεγάλη και χαμός! Κρυφοκαμάρωνα όμως που πήγαινε και υποστήριζε την ομάδα και το χαιρόταν. Έτσι γίνεται πάντα απ’ τους οπαδούς, Και με τους MONSTERS όπου τοίχος και υπογραφή. Και στα δύσκολα στην Αθήνα επί ένα χρόνο και κυρίως τους τελευταίους μήνες του έδειχνα στο κινητό του φωτογραφίες της ομάδας, της κερκίδας και άκουγε τον ύμνο της ΑΕΛ και ένα ηχογραφημένο ημίχρονο.
Και άνοιγε διάπλατα τα μάτια και χανόταν στα ακούσματα! Και οι σφυγμοί ανέβαιναν και σταματούσα. Γιατί άκουγε και πιστεύω σαν μάνα αλλά και οι νοσηλεύτριες που έτυχε κάποιες φορές να παρευρίσκονται ότι στεναχωριόταν που έλειπε και για όλα όσα γίνονταν γι’ αυτόν τον τελευταίο καιρό, χωρίς αυτόν.
Μιλούσαμε για την ομάδα και όταν τον πείραζα για τη θέση της έλεγε: «Δεν παίζουν παίκτες ξένοι, μάνα, απλήρωτοι. Ούτε με πάθος! ΝΑ και αν κερδίσουν ή χάσουν. Δεν στηρίζει την ομάδα η Αθήνα!… Έχουμε όμως γηπεδάρα ε; Να ‘χαμε και παίκτες δικούς μας! Όχι τον γιο του τάδε προπονητή! Όχι τον γιο του τάδε παίκτη ή ότι να ‘ναι από μεταγραφές! Τόσες ομάδες, τόσα παιδιά! Έχει αστέρια που δεν έχουν πλάτες! Να ανεβεί η ομάδα!
Και σκεφτόμουν. Αυτές οι πλάτες τι στηρίζουν; Άδεια σακούλια ή γεμάτα; Το όνειρο του Κωστή μια ΑΕΛ γερή, με παίκτες όπως παλιά να την πονάνε και να παίζουν με ψυχή. Το γήπεδο υπάρχει. Καινούριο. Ας γίνει και η ομάδα με παίκτες που θα ‘χουν ψυχή! Για να δίνουν αγώνες σαν κι αυτούς που δίνουμε στη ζωή μας. Βασικά στο γήπεδο. Αλλά και αγώνες ανθρωπιάς και ευαισθησίας σας αυτούς που έδωσε η ομάδα για τον Κωστή στα δύσκολα. Για τον κάθε Κωστή αν χρειαστεί! Εξάλλου σημασία δεν έχει το που θα δοθούν αλλά το πώς. Και η ΑΕΛ είναι ομάδα με δύναμη και μπορεί να το αποδείξει από μόνη της."
