Το 2013 φεύγει, το 2014 έρχεται -ο Τζόνι Γουόκερ, ο Τζάκ Ντάνιελς και όλα τα άλλα «ρεμάλια» διατηρούν τις
θέσεις τους (ΑΕΛ, ουίσκι και Iron Maiden δίσκοι, που λέει και το μότο)- και μαζί του ξημερώνει το 50ο έτος της βυσσινί ιστορίας. Το 2013 έχει εξασφαλίσει χωρίς καμία αμφιβολία μια πάρα πολύ ξεχωριστή θέση στο βιβλίο της ιστορίας της ΑΕΛ, ενώ το διάδοχο 2014 έχει κερδίσει ήδη την ταμπέλα «επετειακό» μιας και η ομάδα κατά τη διάρκειά του (17 Μαΐου) κλείνει μισό αιώνα ζωής. Αν και δεν είναι εύκολο να χωρέσεις μια τόσο ιδιαίτερη και… διπρόσωπη χρονιά σαν το 2013 μέσα σ’ένα άρθρο, θα κάνουμε μια προσπάθεια να ξαναθυμηθούμε κάπως περιληπτικά τα γεγονότα που το στιγμάτισαν.
Το 2013 βρίσκει την ΑΕΛ στη Β’ εθνική για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, στη μέση του βαθμολογικού πίνακα με μόλις 1 βαθμό απόσταση από τις θέσεις εκείνες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οδηγούν στην άνοδο, αλλά σταδιακά καταφέρνει και σκαρφαλώνει, πιάνοντας μέχρι και τη 2η θέση στα τέλη του Φλεβάρη. Ο καιρός περνάει, μια μικρή κατηφόρα με σκαμπανεβάσματα ξεκινά στο βαθμολογικό πίνακα, ώσπου στα μέσα Απρίλη η ομάδα ξαναβρίσκεται εκτός 7άδας και πάλι. Η βαθμολογική απόσταση παραμένει σχετικά μικρή μεν, αλλά η πρώτη 3άδα φαίνεται να απομακρύνεται, τα περιθώρια να στενεύουν και για να γίνει η άνοδος πραγματικότητα απαιτείται στην κρίσιμη τελική ευθεία σχεδόν το απόλυτο των νικών. Ενώ αναμένεται να τα παίξει όλα για όλα η ομάδα αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων και καταφέρνει με δύο απανωτές ήττες (εκτός με ΑΕΠ Ηρακλή και εντός με Καλλονή) να βγει ουσιαστικά εκτός στόχων. Η τελική βαθμολογία βρίσκει την ομάδα στην 9η θέση με συγκομιδή 63 βαθμών. Όλα αυτά, όμως, μέχρι τις αρχές Ιουλίου όταν και η διοργανώτρια αρχή αποφασίζει την αφαίρεση 21 βαθμών (= 7 μηδενισμοί) λόγω της μη τήρησης του «ποδοσφαιρικού μνημονίου» (χορτάσαμε μνημόνια...) που είχε υπογράψει η ΠΑΕ ΑΕΛ 1964 για ποδοσφαιριστές στους οποίους χρωστούσε. Και κάπου εκεί μάλλον πήραν απάντηση αρκετά ερωτηματικά για την… ξαφνική και απότομη καθίζηση της ομάδας στην πιο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος.
Σταθερότατη μεταβλητή στην παραπάνω εξίσωση η προκλητική ανυπαρξία του τυπικά διοικητικού… ηγέτη (να πως ξεφτιλίζονται οι λέξεις) της ομάδας, Κ. Πηλαδάκη, ο οποίος για ακόμη μια φορά και αφού στο μεταξύ προσπάθησε να συγκινήσει για τον ξενιτεμό του, κατέληξε στη συνηθισμένη αναφορά του περί αποχώρησής του από την ΑΕΛ. Απορίας άξιο παραμένει πως απειλεί με αποχώρηση κάποιος που έτσι και αλλιώς είναι απών, όμως δεν είναι της παρούσης η συζήτηση αυτή… Τελικά, ο χρόνος κυλά αλλά οι εξελίξεις γύρω από την ομάδα έχουν παγώσει εντελώς, ώσπου ορισμένα πάντα πρόθυμα και γνωστά παπαγαλάκια -αυτοαποκαλούνται και δημοσιογράφοι- αρχίζουν τη διασπορά φημών περί συγχώνευσης της ΑΕΛ με κάποιο άλλο σωματείο με κέρδος τη συμμετοχή στην Α’ εθνική. Ο προβληματισμός και η αγωνία του κόσμου εντείνονται, ενώ πλέον την εμφάνισή της κάνει και η σύγχυση από την εμφάνιση των διαφόρων αυτών σεναρίων. Στον κόσμο παρουσιάζονται ψευτοδιλήμματα τύπου «λύτρωση μόνο μέσω συγχώνευσης ή υποβιβασμού στη Γ’», αλλά με πρωτοστάτες τους οργανωμένους οπαδούς η απάντηση είναι ξεκάθαρη και ηχηρή: ΟΧΙ στον υποβιβασμό, στο μπαστάρδεμα και στο «πιστόλιασμα» των χρεών! ΝΑΙ σε παραμονή στη Β’ εθνική, στον αγώνα για νέα προσπάθεια από το σημείο αυτό, στη φυγή Πηλαδάκη και πάνω απ’όλα ΝΑΙ στην αξιοπρέπεια και την καθαρότητα της ψυχής! Η προπαγάνδα υπέρ της συγχώνευσης συνεχίζεται, ενώ κάποιοι φτάνουν σε σημείο να εύχονται δημόσια και χωρίς καμία ντροπή ακόμα και την ύπαρξη δύο… ΑΕΛ, που «μακάρι να αγωνίζονται και σε διαφορετικές ημέρες/ώρες για να μπορούμε να τις προλαβαίνουμε…». Ο Κ. Πηλαδάκης ρίχνει το τελευταίο του χαρτί και με δηλώσεις του προσπαθεί εμετικά να αναδείξει ως μοναδική λύση τη συγχώνευση-μπαστάρδεμα. Ο κόσμος επιμένει να αρνείται και αναγκάζεται να «προτιμά» τον υποβιβασμό. Και όλα αυτά «δίχως καβάτζα καμιά!», κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε 100% και να το τονίζουμε διαρκώς, αφού ακόμη κάποιοι τσουβαλιάζουν την περίπτωση της ΑΕΛ με εκείνη της ΑΕΚ που προτίμησε τον απευθείας υποβιβασμό στη Γ’ για να γλιτώσει για μια φορά ακόμη υπέρογκα χρέη της και πάντα με την ασφάλεια της παρουσίας Μελισσανίδη. Ε όχι ίσα κι όμοια λοιπόν..! Έχουμε και μια αξιοπρέπεια...
Την 26η Ιουλίου τελικά η ΑΕΛ δεν δηλώνει συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Β’ εθνικής και υποβιβάζεται με απόλυτη ευθύνη της διοίκησης Πηλαδάκη στη Γ’ εθνική κατηγορία. Η Ερασιτεχνική ΑΕΛ αναλαμβάνει πλέον τη διοίκηση της ομάδας (η ΠΑΕ ΑΕΛ 1964 διαλύεται και πρέπει να μπει σε καθεστώς εκκαθάρισης με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και αφού πρώτα εκλέγεται νέο Δ.Σ. αποφασίζεται να γίνει ανοιχτή πρόσκληση ενδιαφέροντος για ενδιαφερόμενους επενδυτές, οι οποίοι θα αναλάβουν τη χρηματοδότηση της φετινής προσπάθειας. Στις 9 Αυγούστου μέσα από μια πρωτόγνωρη και… περίεργη διαδικασία με πολλαπλά μηνύματα και με το χρόνο να πιέζει ασφυκτικότατα τα μέλη της Ερασιτεχνικής ΑΕΛ αναδεικνύουν χρηματοδότη της νέας προσπάθειας που ξεκινά τον Β. Πλεξίδα με σχετικά μικρή διαφορά ψήφων. Πρέπει, πάντως, να γίνει να γίνει κατανοητό ότι ο Β. Πλεξίδας βρίσκεται υπό κρίση και τον ερχόμενο Μάιο, όταν με το καλό η ομάδα θα έχει επανέλθει στη Β’ εθνική και θα συσταθεί νέα ΠΑΕ, θα διενεργηθούν νέες εκλογές για να αναδειχθεί ο μεγαλομέτοχος/ιδιοκτήτης της. Μέχρι τότε ο Β. Πλεξίδας είναι… προσωρινός και καλό θα είναι να μην επαληθεύσουμε από τώρα το ρητό «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού». Από τον περασμένο Αύγουστο και μέχρι και τις επερχόμενες εκλογές του Μαΐου η ομάδα διοικείται τυπικά και ουσιαστικά από την Ερασιτεχνική. «Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ» λοιπόν και οι δικαιολογίες για όλους μας περισσεύουν. Οι κρίσεις, λένε, γεννούν ευκαιρίες και η φετινή μεγάλη κρίση που η ομάδα βίωσε και βιώνει μπορεί με κάποιες κινήσεις να αποτελέσει εφαλτήριο για μια μελλοντική ΑΕΛ πολύ πιο κοντινή στα δικά μας θέλω και όνειρα. Η συμμετοχή και η συσπείρωση είναι μονόδρομος. Ευκαιρία να αποδειχθεί ακόμη περισσότερο ότι η ΑΕΛ είναι ο κόσμος της!
Η αγωνιστική πορεία της ομάδας μέχρι τώρα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική, ειδικά αν αναλογιστούμε το πώς και σε πόσο χρονικό διάστημα δομήθηκε. Όλα δείχνουν ότι η άνοδος δε γίνεται να χαθεί, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Σκοπός αυτή τη φορά δεν πρέπει να είναι τα εφήμερα κέρδη, αλλά το χτίσιμο μιας ομάδας σε γερές βάσεις και σωστή ιδεολογία/νοοτροπία. Δεν πρέπει με τίποτα να ξαναζήσουμε άλλο 2013 στο μέλλον. Το ότι η επανεκκίνηση που έγινε στο δεύτερο μισό του μπορεί εν τέλει να αποδειχθεί σωτήρια σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι θα είναι λύση και πανάκεια για την κάθε πιθανή κρίση. Η ιστορία, δυστυχώς, γράφει ότι η ΑΕΛ στα 50 της χρόνια αγωνίζεται στην ερασιτεχνική Γ’ εθνική και πάλι με έδρα το Αλκαζάρ, βολοδέρνοντας παράλληλα σε χωριά και αλώνια (και δε μιλάμε ποδοσφαιρικά μόνο). Από τη φετινή χρονιά αξίζει να κρατήσουμε κυρίως τη σωστή στάση και διάθεση των οπαδών να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους και την υπόληψή τους καθαρή. Την ώρα που άλλοι οπαδοί με δήθεν πνεύμα και ιδεολογία έχουν ξεπουληθεί για ψίχουλα, επειδή δεν άντεξαν ούτε στη σκέψη ότι θα αντιμετωπίσουν πραγματικά ζόρια και δυσκολίες, οι οπαδοί της ΑΕΛ έδειξαν το δρόμο και βούλωσαν στόματα. Απομένει τώρα να διαφυλάξουν τις θυσίες που έκαναν και βάζοντας κι άλλο το χεράκι τους να φέρουν την ομάδα στο ίδιο επίπεδο με εκείνους, για να επιστρέψει δυνατή και να εκδικηθεί το σύστημα που την έσπρωξε με όλη του τη χαρά στο βούρκο, εκμεταλλευόμενο στο έπακρο τις αδυναμίες της.
Αντί επιλόγου στο συγκεκριμένο άρθρο προτιμώ να παραθέσω τους παρακάτω στίχους από το «Κιφ» του τεράστιου και μοναδικού Άλκη Αλκαίου. Νομίζω ότι εύκολα θα γίνει αντιληπτό το γιατί…
«Δε βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό!
Δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα!»
ΥΓ: Σ’αυτή την -όσο πιο σύντομη μπορούσα- ανασκόπηση εσκεμμένα δεν αναφέρθηκα σε εντελώς περαστικά ανθρωπάκια, τα οποία στην πλάτη της ομάδας έπαιξαν χοντρό και άσχημο παιχνίδι, βάζοντας ψηλότερα το εγώ τους. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη να ξαναμπούν στο κάδρο…
Στέφανος Κ. Αΐνης
*Για πιο άμεση επικοινωνία με τη «Φωλιά του κούκου» μπορείτε να στέλνετε τα σχόλια, τις απόψεις και οποιοδήποτε άλλο μήνυμά σας στο e-mail hfwliatoukoukou@yahoo.gr ή με το να επισκέπτεστε και να γίνετε μέλη στην επίσημη σελίδα της στήλης στο facebook πατώντας εδώ
