«Πώς μπορείς και μαστουριάζεις άμα σου περιφράξαν την καρδιά;»

Σύμφωνα με τον Αλμπέρ Καμύ «ένα κράτος, εξ’ορισμού, δεν μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που
μπορεί να έχει ένα κράτος είναι μια αστυνομία». Και, φυσικά, δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση το ελληνικό κράτος… Πολλές συστάσεις δε χρειάζονται για το ποιόν του. Λίγο πολύ είναι γνωστό σε όλους μας. Έχει καταφέρει να εκμηδενίσει ακόμα και τα ίδια του τα… ατού, αφού «άρτος και θεάματα» έχουν πάει περίπατο. Ο κόσμος έχει πει το ψωμί ψωμάκι, ενώ από θεάματα ξεμείναμε με το άθλιο θέατρο σκιών του ελληνικού κοινοβουλίου…

Αν και το θέμα αυτού του άρθρου αφορά μια εδώ και αρκετά χρόνια ισχύουσα κατάσταση, η τελευταία αφορμή για να γραφτεί δόθηκε με την αναίτια απαγόρευση οργανωμένης μετακίνησης των φίλων της Κοζάνης στο Αλκαζάρ από την αστυνομία, αλλά και από το… αναμενόμενο «στοπ» για οργανωμένη μετακίνηση των οπαδών της ΑΕΛ στον Πεντάλοφο Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, έγινε η απώλεια βασικών δικαιωμάτων μας συνήθεια και δε μας κάνουν πια καμία έκπληξη όλα αυτά, ακόμα και στην ερασιτεχνική Γάμα(δέλτα) εθνική κατηγορία. Εκεί όπου κατά βάση συμμετέχουν ομάδες και οπαδοί (αν και οι περισσότερες ομάδες δεν έχουν οπαδούς, άλλα τέλος πάντων…) που δεν έχουν να χωρίσουν απολύτως τίποτα. Ή μάλλον για ομάδες σαν την ΑΕΛ τις χωρίζει ένα χάος, τόσο ικανό ώστε να μην υπάρχει καμία απολύτως σχέση με τέτοιου είδους κατηγορίες.

Μπορεί γενικά το ποδόσφαιρο λόγω της ολοένα αυξανόμενης εμπορευματοποίησής του να έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό την αγνότητα των περασμένων δεκαετιών, όμως αδιαμφισβήτητα εξακολουθεί να είναι το πιο λαϊκό άθλημα παγκοσμίως. Στην Ελλάδα, βέβαια, το… ξεπαρθενιάσαμε εντελώς (η… ανωτερότητα της φυλής μας δεν αντέχει μετριότητες εξάλλου), ενώ φροντίσαμε και στο θέμα των μετακινήσεων των οπαδών να εφαρμοστεί υποδειγματικά η λογική «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι». Με πρόσχημα την περιβόητη γηπεδική βία, η οποία ως φαινόμενο -κακώς- αντιμετωπίζεται σαν κάτι ξεχωριστό από τη βία που συναντάμε και στην υπόλοιπη κοινωνία, οι φωστήρες του τόπου έχουν φτιάξει αντιδημοκρατικούς αθλητικούς νόμους και κανόνες (δεν πέφτουμε από τα σύννεφα εννοείται), που ουσιαστικά πληγώνουν και καταστρέφουν το άθλημα.

Γενικά, είναι άπειρα τα παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι οι οπαδοί αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης διαλογής, αφού για αυτούς ισχύουν πολύ πιο αυστηρά έως απάνθρωπα νομικά πλαίσια. Με τίποτα δε γίνεται να ξεχαστούν οι εξόφθαλμα φασιστικές και παράνομες αποφάσεις της πολιτείας τα τελευταία τρία χρόνια που απαγόρευσαν τη μετακίνηση Λαρισαίων πολιτών γενικά (όχι μόνο οπαδών δηλαδή) στο Βόλο, επειδή την ίδια μέρα αγωνιζόταν η ΑΕΛ με κάποια από τις τοπικές του ομάδες. Όπως επίσης δε γίνεται να παραβλεφθεί το ξετσίπωτα αντιφατικό γεγονός πως το άναμμα ενός καπνογόνου στο γήπεδο αντιμετωπίζεται ως έγκλημα, την ίδια στιγμή που το καπνογόνο σε μια πολιτική συγκέντρωση, για παράδειγμα, χαρακτηρίζεται ως πανηγυρική ατμόσφαιρα. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο! Και κάπως έτσι πάνε στράφι και τα… θεάματα για τον κοσμάκη.

Πώς στο κάτω κάτω είναι δυνατόν ένα θέαμα, όπως και το ποδόσφαιρο, που έχει ως σκοπό την ψυχαγωγία και την ευχαρίστηση του κόσμου να τον γοητεύει όταν ο ίδιος απουσιάζει ή όταν αντιμετωπίζεται σαν ζώο; Ποιο το όφελος με το να παραμένουν άδειες ή μονόχρωμες οι κερκίδες; «Για πες μου, πώς μπορείς και μαστουριάζεις άμα σου περιφράξαν την καρδιά;”, που θα ‘λεγε ο Νικόλας Άσιμος.

Η πολιτεία δια μέσου της αστυνομίας αποφασίζει την απαγόρευση μετακίνησης οπαδών με πρόσχημα την αποφυγή επεισοδίων. Εκ των προτέρων, δηλαδή, φαίνεται να δηλώνει την αδυναμία και την ανικανότητά της να αποτρέψει τα όποια επεισόδια ίσως δημιουργηθούν. Άσχετα, βέβαια, αν σε άλλες περιπτώσεις η ικανότητά της για αποτροπή επεισοδίων αποδεικνύεται επαρκέστατη… Το πράγμα όμως γίνεται ακόμη πιο αστείο όταν στο ίδιο τσουβάλι μπαίνουν και αγώνες σαν το προχθεσινό ΑΕΛ - Κοζάνη. Με ποια λογική απετράπηκε ο ερχομός φίλων της Κοζάνης στη Λάρισα, γεγονός που θα έχει ως συνέπεια στο δεύτερο γύρο να αποτραπεί η εκδρομή των οπαδών της ΑΕΛ στην Κοζάνη; Η προφανής απάντηση είναι «καμία λογική» και επομένως το μυαλό δικαιολογημένα σκέφτεται πως είναι η εύκολη λύση να αποφασίζεται μια απαγόρευση μετακίνησης γιατί «ωχ αδερφέ! ποιος τραβιέται κυριακάτικα να περιφρουρήσει τους εκδρομείς;”…

Αλλά θα έρχεται πάντα η στιγμή που θα χύνονται κροκοδείλια δάκρυα για τα ερειπωμένα γήπεδα, για την πτωτική πορεία των εισιτηρίων, για τη χαμένη λάμψη του αθλήματος κ.α.. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς σαφέστατα για όλα αυτά ευθύνες βαραίνουν και τους ίδιους τους οπαδούς, αφού δεν είναι λίγα ή ασήμαντα και τα δικά τους στραβοπατήματα. Δε γίνεται όμως να μπαίνουν όλοι τους στο ίδιο τσουβάλι και να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Δεν υπάρχει ίχνος δικαιοσύνης σε τέτοιες λογικές. Και είναι άδικο να στερείται το ποδόσφαιρο -και όχι μόνο- από εικόνες αγνού οπαδισμού, όπως αυτές που ζήσαμε την Κυριακή στο Αλκαζάρ με τους Monsters να στήνουν ξέφρενο πάρτι στη βροχή..!

ΥΓ: Πέμπτη συνεχόμενη ήττα για την μπασκετική ΑΕΛ από τους Τιτάνες Παλαμά και πάλι με μικρή διαφορά. Ο επόμενος εντός έδρας αγώνας την Κυριακή στις 18:00 (στο κλειστό του Αγίου Θωμά) κόντρα στον Αριστοτέλη Φλώρινας πρέπει πάση θυσία να είναι νικηφόρος, για να αντιστραφεί το κλίμα αφενός και αφετέρου γιατί κακά τα ψέματα δε θέλει και πολύ να μπλέξει η ομάδα σε σενάρια που δεν της αξίζουν.

Στέφανος Κ. Αΐνης

*Για πιο άμεση επικοινωνία με τη «Φωλιά του κούκου» μπορείτε να στέλνετε τα σχόλια, τις απόψεις και οποιοδήποτε άλλο μήνυμά σας στο e-mail hfwliatoukoukou@yahoo.gr ή με το να επισκέπτεστε και να γίνετε μέλη στην επίσημη σελίδα της στήλης στο facebook πατώντας εδώ