άλλωστε. Πολλά και διάφορα, λοιπόν, τα επεισόδια που παίζονται, τα θέματα που θίγονται και άντε να τα προλάβεις όλα… Σε ρυθμό «τελεία και παύλα» («τελεία» για το ένα θέμα «και παύλα» για εκείνο που ακολουθεί) πάμε –για πρώτη φορά και όποτε χρειαστεί ξανά στο μέλλον- να καλύψουμε συνοπτικά τα κενά.
- Το 6/6 είναι γεγονός για την ΑΕΛ που συνεχίζει να βάζει «στα κοντέρ φωτιά», ανοίγοντας σταδιακά τη βαθμολογική απόσταση από τις υπόλοιπες ομάδες. Ακόμη ένα ευχάριστο απόγευμα το χθεσινό, με όμορφο ποδόσφαιρο και περισσότερο κόσμο αυτή τη φορά να απολαμβάνει ζωντανά τη βυσσινί εκδοχή του… «Hawai 5-0». Το μούδιασμα από την -ειδικά- καλοκαιρινή αρρωστημένη κατάσταση δείχνει να υποχωρεί.
- Άνετες νίκες, καλός καιρός και ωραίο ποδόσφαιρο τα στοιχεία που συνθέτουν μέχρι στιγμής το προφίλ των αγώνων των «βυσσινί», αλλά το κερασάκι είναι οι αρκετές ευκαιρίες που φαίνεται ότι θα πάρουν παίχτες όπως οι Τζουμάκης και Γαρυφαλλόπουλος. Στο νέο αυτό ξεκίνημα, που οπωσδήποτε πρέπει να στεφθεί από επιτυχία, οφείλουμε να προσέξουμε, να επιμείνουμε και να πιστέψουμε σε παίχτες-ταλέντα και ειδικά σε εκείνους που προέρχονται από τα σπλάχνα της ομάδας. Η ΑΕΛ των 80s είναι ΤΟ παράδειγμα (πολύ μπροστά για την εποχή του κιόλας). Ευκαιρία να αρχίσει να φτιάχνεται και πάλι μια μαγιά όπως τότε.
- Από τις δηλώσεις Παναγόπουλου ας κρατήσουμε τα συγχαρητήρια και τα δις ευχαριστώ προς τους αναπληρωματικούς. Οι… αφανείς ήρωες είναι συνήθως εκείνοι που επιτρέπουν στους… εμφανείς να διαπρέψουν στο βαθμό που μπορούν. Όπως και να ‘χει, μια ακόμη απόδειξη υγείας στα φετινά αποδυτήρια και ίσως το σημαντικότερο όπλο που γενικά μπορεί να διαθέτει μια ομάδα ανθρώπων με κοινό στόχο, αφού μπορεί να ενισχύσει τις πιθανότητές της για επιτυχίες και υπερβάσεις.
- Πιο γεμάτη και ζωηρή από κάθε άλλη φορά φέτος μου φάνηκε η παιδική κερκίδα και γενικότερα πολλές οι μικρές ηλικίες στις κερκίδες του Αλκαζάρ και πάλι. «Αυτά είναι!», για να το πούμε απλά και σύντομα. Αν και η κατηγορία όπως και οι αντίπαλοι δεν είναι αξιόλογοι για το μέγεθος μιας ΑΕΛ, παρ’όλα αυτά ο εθισμός σε νίκες -έστω και υπό αυτές τις συνθήκες- μπορεί να δημιουργήσει πνεύμα νικητή. «Πρέζες υπάρχουν πολλές…», η συγκεκριμένη όμως δίνει ζωή.
- Οι εικόνες από τα νέα γραφεία της ομάδας μόνο εντυπωσιασμό και θαυμασμό μπορούν να προκαλέσουν (ειδικά αυτό το πολύ μεγάλο «ΑΕΛ» που βγάζει μάτια σε όσους περνάνε ή στέκονται στην κεντρική πλατεία της πόλης). Το αυτό και για την μπουτίκ, που επίσης κυμαίνεται στο ίδιο επίπεδο αισθητικής. Άξια συγχαρητηρίων η έμφαση που έχει δοθεί στη λεπτομέρεια ακόμα και αν μιλάμε για κινήσεις που κατά βάση σχετίζονται με το κομμάτι της βιτρίνας της μελλοντικής ΠΑΕ. Η γυναίκα του Καίσαρα εκτός από τίμια πρέπει και να φαίνεται τίμια και ως εκ τούτου και η ΑΕΛ εκτός από μεγάλη ομάδα με κύρος και εκτόπισμα πρέπει να το δείχνει σε κάθε της προέκταση. Όμως το «φαίνεσθαι» από μόνο του δεν αρκεί… Χωρίς καμία διάθεση να μειωθούν αυτές οι πραγματικά πολύ δυνατές ενέργειες, από τη στιγμή που η ομάδα ακόμη προπονείται με λύσεις-μπαλώματα δε θα παίρνουν όλα εκείνα τα εύσημα και την προσοχή που αξίζουν. Αφού το θέμα της εκκαθάρισης της ΠΑΕ ΑΕΛ 1964 και άρα και το θέμα του προπονητηρίου των Δέντρων πήγε χρονικά πίσω, μη γνωρίζοντας πότε ακριβώς θα ξεκαθαριστεί οριστικά ώστε και η ομάδα να βρει ξανά δική της μόνιμη προπονητική στέγη, το επόμενο «πακέτο» ας…σπαταληθεί με γνώμονα την καλύτερη αποκατάσταση της ομάδας στο θέμα των καθημερινών προπονήσεων.
- Κάπου εδώ ταιριάζει γάντι μια αναφορά και στην κίνηση με τα φυλλάδια που μοιράζονται κυρίως στο κέντρο και στην αγορά της πόλης. Σαφώς πιο εύστοχη και καλαίσθητη από αυτή με τις αφίσες, αλλά φυσικά μπορούμε να ζήσουμε και δίχως αυτή. Καλώς ή κακώς, είναι άλλα τα θέματα που καίνε περισσότερο αυτή τη στιγμή, αλλά επειδή είναι καλή και σωστή η λογική να βυσσινίζει η Λάρισα όσο περισσότερο γίνεται, ας υπάρξει ένα διαφορετικό σκεπτικό που θα συμπεριλαμβάνει άλλου είδους κινήσεις (π.χ. μόνιμα κρεμασμένα μπάνερ-σημαίες της ομάδας σε πολλά και εμφανή κεντρικά σημεία της πόλης κλπ). Οφείλουν βέβαια και οι τοπικοί άρχοντες να πάρουν πρωτοβουλίες και να συνδράμουν στην ακόμη περισσότερη προώθηση και ταύτιση της Λάρισας με την ΑΕΛ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Λάρισα οφείλει πάρα πολλά στην ΑΕΛ.
- Δυστυχώς για την μπασκετική ΑΕΛ τρίτωσε το κακό αφού ηττήθηκε με 76-62 από τη Βόνιτσα, επίσης φαβορί για άνοδο. Ατυχία να ξεκινάς τις αγωνιστικές σου υποχρεώσεις, ως νεοφώτιστος μάλιστα, με τέτοιο πρόγραμμα και λογικό παρότι το γνωρίζεις να μην μπορείς να αφήσεις ανεπηρέαστη την ψυχολογία σου, όμως είμαστε ακόμη στην αρχή και οι άσχημες καταστάσεις ανατρέπονται και διορθώνονται πολύ πιο εύκολα. Ο αγώνας κόντρα στη Μεταμόρφωση Βόλου την ερχόμενη Κυριακή μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για ανάκαμψη και αντεπίθεση, αρκεί να μη χαθεί η πίστη.
- Τέλος, κάθε προσπάθεια που γίνεται από φίλους της ομάδας με γνώμονα την υποστήριξη, την ενίσχυση και τη διάδοση της ιδέας της ΑΕΛ φυσικά είναι καλοδεχούμενη, αρκεί να είναι ανιδιοτελής και χωρίς δεύτερες σκέψεις ή κρυφούς σκοπούς. Όταν μπαίνεις σε τέτοιο… λούκι, όμως, οφείλεις να προσέχεις διπλά και τριπλά τα λόγια και τις πράξεις σου. Ο όρος «αδελφοποίηση» έχει ένα βαθύ οπαδικό νόημα και αντίκτυπο, το οποίο γενικά πολύ δύσκολα μπορεί να μετουσιωθεί σε πράξη. Πόσο μάλλον όταν ως ομάδα και οπαδός νιώθεις και είσαι μοναδικός. Και ειδικά όταν αναφερόμαστε σε εντός Ελλάδας καταστάσεις, τότε μιλάμε για κάτι το αδύνατο.
Στέφανος Κ. Αΐνης
*Για πιο άμεση επικοινωνία με τη «Φωλιά του κούκου» μπορείτε να στέλνετε τα σχόλια, τις απόψεις και οποιοδήποτε άλλο μήνυμά σας στο e-mail hfwliatoukoukou@yahoo.gr ή με το να επισκέπτεστε και να γίνετε μέλη στην επίσημη σελίδα της στήλης στο facebook πατώντας εδώ
