στο aelole.gr δημοσιεύουμε το περιεχόμενο του, εφόσον δεν περιέχει υβριστικό ή βλάσφημο περιεχόμενο. Επειδή το aelole.gr είστε όλοι εσείς…
Διαβάστε τι μας έστειλε
«Όσοι δε θυμούνται το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να το επαναλαμβάνουν.
Ήταν Κυριακή απόγευμα, 20 Απριλίου 1969, δύο χρόνια μετά τη χούντα, όταν για πρώτη φορά βρέθηκα - χωρίς να θυμάμαι πώς - στη θύρα «Ζ» του Αλκαζάρ και παρακολούθησα τον αγώνα ΑΕΛ-Καβάλα (0-1). Έκτοτε τα μάτια μου έχουν δει τόσα πολλά και στη μνήμη μου έχουν καταχωρηθεί ατελείωτες εικόνες, τόσο θετικές όσο και αρνητικές. Στις 20 Οκτωβρίου 1971 διεξάγεται ο πρώτος γύρος του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και ο ένας αγώνας είναι Γκλάντμπαχ-Ίντερ. Με την πρώτη παίζουν Χάινκες, Φογκτς, Νέτσερ και με τη δεύτερη Ματσόλα, Μπονισένια, Φακέτι. Στο πρώτο μισάωρο ο αγώνας είναι 2-1 υπέρ των γερμανών και τότε συμβαίνει το αναπάντεχο! Μια ηλίθια ενέργεια ενός ανεγκέφαλου! Ο Μπονισένια βρίσκεται στη γραμμή του πλαγίου για την επαναφορά της μπάλας και από την κερκίδα πετιέται ένα άδειο κουτί αναψυκτικού. Ο ιταλός «θεατρινίζει», αντικαθίσταται ως τραυματίας, ο αγώνας συνεχίζεται και οι γερμανοί κερδίζουν 7-1! Οι Ιταλοί κάνουν ένσταση, η ΟΥΕΦΑ αποφασίζει την επανάληψη του αγώνα, αφού έγινε ο επαναληπτικός στο Μιλάνο και η Ίντερ κέρδισε 4-2, ο οποίος λήγει 0-0 και η Ίντερ φτάνει μέχρι τον τελικό όπου ηττήθηκε από τον Άγιαξ του Κρόιφ. Στις 11 Μαρτίου 1973 στον αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού που διαιτήτευε ο συμπολίτης μας Τιμολέων Λάτσιος έλαβαν χώρα σκηνές απείρου κάλλους με αποκορύφωμα το κυνηγητό δύο «εκλεκτών παιδιών» της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κωνσταντίνου (ναι ένας από τους τρεις του τέως ΠΟΚ που πλαισίωναν την «αθλητική Κυριακή» στην ΕΡΤ) και Συνετόπουλος, συμπαίκτες στην εθνική ομάδα, πρόσφεραν θέαμα από… διαφορετικό άθλημα.
Σίγουρα υπάρχουν και άλλα σχετικά περιστατικά - όχι της ίδιας συμπεριφοράς - ανά την υφήλιο (ποιος μπορεί να ξεχάσει την κεφαλιά του Ζιντάν), αλλά σιγά-σιγά τα φαινόμενα αυτά άρχισαν να σπανίζουν από τους αγωνιστικούς χώρους. Ο χουλιγκανισμός και η έξαρση που παρουσιάζεται εντός και εκτός των γηπέδων έχει αναλυθεί (εδώ, εδώ και εδώ) και η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ξεφυλλίζοντας το πρόσφατο παρελθόν, ήταν η πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου 2011 - μετά την ήττα από τον Ατρόμητο με 3-0 - και τα όσα έλαβαν χώρα έξω από το Imperial ακολούθησαν οι ζημιές στα αυτοκίνητα των Ρομέου (ήταν τραυματίας από τον Δεκέμβριο στον εκτός έδρας αγώνα με την ΑΕΚ) και Μπλάζεκ. Οι ποδοσφαιριστές συνετίστηκαν, η ψυχολογία τους ανέβηκε κατακόρυφα, η ομάδα σάρωσε με τις νίκες που πέτυχε και… υποβιβάστηκε στη Β’ εθνική.
Σας θυμίζουν κάτι τα εσχάτως τεκταινόμενα; Φυσικά, ο κοινός παρονομαστής είναι ίδιος. Αυτό που αποκαλείται «αγάπη» ή «πάθος» για την ομάδα…
«Όλβιος όστις της ιστορίας έσχε την μάθησιν» είχε πει ο Ευριπίδης, δηλαδή «ευτυχισμένοι όσοι από την ιστορία τους έχουν μάθει».
O αμερικανός φιλόσοφος, ισπανικής καταγωγής, Τζορτζ Σανταγιάνα (George Santayana - 1863-1952) στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «The Life of Reason» (1905–06) αναφέρει το γνωστό απόφθεγμα «Όσοι δε θυμούνται το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να το επαναλαμβάνουν».
Η ιστορία οπωσδήποτε προσφέρει άφθονα διδάγματα, διαφωτιστικά των ανόδων και καθόδων των ομάδων. Η μελέτη των αιτιών που οδήγησαν τον κόσμο μιας ομάδας είτε στην πτώση, ή στην ακμή είναι σπουδαίο δώρο που μπορεί να αποκομίσει από την αναδίφηση της ιστορικής του διαδρομής. Όμως δεν αρκεί από μόνη της η ιστορική μελέτη προκειμένου να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις. Αν η μελέτη ισοδυναμεί με παγερή εισροή ιστορικών πληροφοριών στους εγκεφαλικούς αποδέκτες, χωρίς να μετατρέπεται σε ώριμες δημιουργικές πράξεις, τότε μάλλον δεν υπάρχει εξέλιξη ως κοινωνία, ως λαός, ως έθνος. Οι καταστροφικές εμφύλιες διαμάχες των προγόνων μας είναι το ιδανικότερο παράδειγμα για την καλλιέργεια μιας συμπεριφοράς που θα υπερνικά τις μικροπολιτικές, οπαδικές και θρησκευτικές αντιθέσεις, ειδικά σε περιόδους γενικότερων κρίσεων, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας.
Ο κόσμος της ΑΕΛ δεν αρκεί μόνο να θυμάται την ιστορία της για να μην την ξαναζήσει, αλλά πρέπει να χρησιμοποιεί τα διδάγματα του παρελθόντος ως φάρο για χάραξη νέας παραγωγικής πορείας, μέσα από εύστοχες και προσεκτικά μελετημένες ενέργειες...
Φανατισμός είναι να διπλασιάζεις την προσπάθεια, ενώ έχεις ξεχάσει τον σκοπό».
Δημήτρης Κ. Κούρος
*Το aelole.gr δίνει τον λόγο στους απλούς φιλάθλους της ΑΕΛ να εκφράσουν τις απόψεις τους αναφορικά με την αγαπημένη μας ομάδα. Στείλε μας και τα δικά σου θέματα, βίντεο και φωτογραφίες στο e-mail μας ael_ole@hotmail.com. Επίσης μέσω facebook στείλτε τα μηνύματά σας στο aelole
