στο aelole.gr δημοσιεύουμε το περιεχόμενο του, εφόσον δεν περιέχει υβριστικό ή βλάσφημο περιεχόμενο. Επειδή το aelole.gr είστε όλοι εσείς…
Διαβάστε τι μας έστειλε
«Η ποδοσφαιρική περίοδος 2012-13 τελείωσε. Η ΑΕΛ
δεν κατάφερε να ανέβει κατηγορία. Η γενεσιουργός αιτία έχει επισημανθεί από πολλές
πλευρές. Η διοικητική ανυπαρξία και οι κατ’ επανάληψη λάθος χειρισμοί δεν θα
μπορούσαν να οδηγήσουν σε άλλο αποτέλεσμα. Από καιρό ετοίμαζα να παρουσιάσω
στοιχεία για την περίοδο που μόλις τελείωσε, αλλά παρότι τα έχω ολοκληρώσει δεν
μου βγαίνει. Έτσι, έκρινα σκόπιμο να κάνω μια αναφορά σχετικά με τη διαχείριση
της ομάδας και την αβεβαιότητα των διοικητικών εξελίξεων.
Πέμπτη, 3 Μαΐου 2012. Με ανακοίνωσή
του ο «ισχυρός», μεταξύ άλλων δηλώνει: «Στόχος δεν ήταν η ομάδα,
αλλά εγώ. Όσο υπάρχω εγώ, δεν πρέπει να υπάρχει ΑΕΛ. Οι μετοχές δεν πωλούνται,
θα παραχωρηθούν ως έχουν σε όποιον - κατά προτεραιότητα Λαρισαίο - διαθέτει
όραμα και σοβαρό πλάνο. Και βέβαια, σε κάποιον που δεν θα στοχοποιηθεί με τη
συμπεριφορά του από τα κέντρα (ποδοσφαιρικής) εξουσίας.»
Η παραδοχή του ειλικρινέστατη, οι
πράξεις του φούσκες. Η παραχώρηση των μετοχών βρίσκεται στο στάδιο της ζύμωσης,
ενώ συνεχίζεται η αναζήτηση για τον οραματιστή που θα έχει σοβαρό πλάνο, το
οποίο, βεβαίως… βεβαίως, θα φέρει την έγκριση του «ισχυρού», που είναι και ο
μόνος που νοιάζεται για το καλό της ΑΕΛ. Φυσικά δεν εννοώ ότι αν υπάρξει
κάποιος ενδιαφερόμενος θα πρέπει να γίνει δημοψήφισμα, αλλά έχουν πολύ μεγάλη
σημασία οι παράμετροι και οι όροι που τίθενται, κάτι που μέχρι σήμερα παραμένει
αδιευκρίνιστο. Μετά από μια ενσυνείδητη δήλωση στοχοποίησης, το ουσιώδες, για
το καλό της ομάδας, θα ήταν η αναζήτηση λύσεων αποχώρησης. Ο ορισμός «βεζίρη
στη θέση του βεζίρη» διήρκησε κάποιες εβδομάδες και θα έλεγα ότι ήταν
αναμενόμενη η αποχώρηση του τελευταίου προέδρου. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα.
Γιατί παραιτήθηκε ο Λιόντος;
Τρίτη,
3 Ιουλίου 2012. Παρουσίαση εισιτηρίων διαρκείας περιόδου
2012-13. Λουκάς Σάββα : «Μπορεί να
ακούγεται υπεραισιόδοξο αλλά πιστεύουμε ότι μπορούμε να φτάσουμε τα 10.000
διαρκείας». «Ρεαλιστικός στόχος είναι
τα 6.000 διαρκείας. Έχουμε ήδη
έρθει σε επαφή με πολύ κόσμο, ο οποίος μας διαβεβαίωσε ότι θα ανταποκριθεί.
Ειδικά φέτος το ποσοστό των εσόδων που θα
καλυφθεί από τα εισιτήρια διαρκείας είναι μεγαλύτερο σε σχέση με τα προηγούμενα
χρόνια.» «Το μπάτζετ θα είναι 1.700.000 ευρώ. Σε αυτό το ποσό
συμπεριλαμβάνονται οι αμοιβές των ποδοσφαιριστών, του προπονητικού
και ιατρικού τιμ, οι μετακινήσεις, η προετοιμασία, η συντήρηση
των Δένδρων καθώς και τα έξοδα του προσωπικού της ΠΑΕ.»
Γενικά, όταν κάποιος έχει θέσει
έναν στόχο πρέπει να γνωρίζει αν ο στόχος είναι εφικτός. Ας πάρουμε τα πράγματα
με τη σειρά. Με τη βοήθεια στοιχείων που λήφθηκαν από το aelole.gr δημιουργήθηκε το παρακάτω
γράφημα σχετικά με τα εισιτήρια και τις κάρτες διαρκείας.
Σχετικά με τις κάρτες διαρκείας
επισημαίνεται ότι τα μόνο επίσημα στοιχεία είναι της περιόδου 2006-07 και
προέρχονται από τη διοργανώτρια. Με βάση τα ανεπίσημα στοιχεία διαπιστώνεται
ότι ο μεγαλύτερος αριθμός διαρκείας ανήκει στην περίοδο 2010-11 όταν η ομάδα
ήταν στην Α’ εθνική και αναμενόταν η είσοδός της στο νέο γήπεδο. Είτε μιλάμε
για το «υπεραισιόδοξο» σενάριο των 10.000 ή για το «ρεαλιστικό» των 6.000 η
προσδοκία του κ. Σάββα ήταν εξωπραγματική.
Στο άβατο μιας επιχείρησης είναι
αδύνατο να γνωρίζει κάποιος στοιχεία που άπτονται των οικονομικών και επομένως
δεν μπορεί να γίνει ανάλυση και να εξαχθούν συμπεράσματα αν ο προϋπολογισμός
που ανακοίνωσε ο κ. Σάββα θα ήταν επαρκής για κάλυψη των λειτουργικών εξόδων,
ώστε να υπολογιστεί το εναπομένον ποσό για συμβόλαια ποδοσφαιριστών και την
κάλυψη των απαιτήσεων ανόδου της ομάδας. Γεγονός είναι ότι κανένας παράγοντας,
όσο και αν πιεστεί, δεν ανακοινώνει αριθμούς για τον εξής απλό λόγο : Αν έχεις
διαθέσιμο ένα ποσό 100.000 γίνονται απρόσιτοι οι ποδοσφαιριστές πιθανολογώντας
ότι μπορεί και να μην πληρωθούν, ενώ σε ένα ποσό των 100.000.000 είναι κάτι
παραπάνω από βέβαιο ότι η πρώτη ομάδα που θα διαπραγματευτείς για κάποιον
ποδοσφαιριστή θα σε… αρμέξει.
Κυριακή, 19 Μαΐου 2013. Πέρασε ένας (1) χρόνος από
την ανακοίνωση του «ισχυρού» και με ανυπομονησία και υπέρμετρη αγωνία περίμενα
να διαβάσω τη συνέντευξή του στην «αρχαιότερη». Ήταν τόσο κατατοπιστικά όλα όσα
διάβασα που ακόμα τρίβω τα μάτια μου! Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν υπήρξε εκ
των προτέρων συνεννόηση για το εύρος, το είδος και τα όρια των ερωτήσεων.
Γεγονός είναι ότι τα αναφερόμενα σχετικά με την παραχώρηση των μετοχών και τη
στοχοποίηση δεν μνημονεύτηκαν ή σκοπίμως αποκρύφτηκαν.
Η ανάλυση των τριών σεναρίων
άκρως πρωτότυπη και πλήρως… αποσαφηνισμένη, αφού το τοπίο επιτέλους… ξεθόλωσε
και ο χρόνος υπάρχει! Αν αγαπάει αυτή την ομάδα τότε είναι κάτι παραπάνω από
αναγκαίο να προβεί στις κινήσεις που θα ξεκαθαρίζουν το τοπίο. Το σίγουρο είναι
ότι δεν θέλει να φύγει (…«δεν έχει αποφασιστεί ακόμα αν θα μείνει ή θα φύγει τη νέα
χρονιά…»), παρότι οι κρίκοι της
αλυσίδας έχουν συνθλιβεί , με αποτέλεσμα να έχει έρθει ο ίδιος σε αδιέξοδο, ενώ
το αγωνιστικό τμήμα και οι φίλαθλοι βλέπουν μόνο αβεβαιότητα. Το χρέος δεν
υπερβαίνει τα… 7 με 7,5 εκατομμύρια! Όπως λέμε 7 με 7,5 ευρώ. Τόσο μικρή είναι
η διαφορά… Και το χρέος δημιουργήθηκε τη χρονιά που έπεσε η ομάδα από τα
στημένα! Είναι κοινής αποδοχής οι σφαγιασμοί της ΑΕΛ την περίοδο 2010-11, αλλά
τις «καραβιές» με τους ξένους δεν τις έφερε ο κόσμος της ΑΕΛ, όπως δεν συνέταξε
και τα συμβόλαιά τους. Το χρέος είναι πέρα για πέρα δικό του.
Τον Ιανουάριο του 2013, μετά την
ανακοίνωση του Στέλιου Κρητικού για την ένταξή του στην ομάδα, είχα γράψει στο
«με βάρκα την ελπίδα» ότι «…η
ομάδα έχει ανάγκη ενίσχυσης στο χώρο του κέντρου, όχι ανασταλτικά, αλλά
παραγωγικά». Δυστυχώς, οι επιλογές μεσοεπιθετικά δεν βοήθησαν την ομάδα και
είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι με καλύτερες επιλογές η ομάδα θα είχε μεγαλύτερη
συγκομιδή βαθμών, ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος. Όπως είμαι επίσης
πεπεισμένος ότι αν η ΑΕΛ δεν είχε την ατυχία να απουσιάζει ο Φρανκού για τόσο
μεγάλο διάστημα θα διεκδικούσε κάτι περισσότερο. Φυσικά, αξίζει τον κόπο να
θυμηθούμε ότι το χρέος της ΠΑΕ θα μεγάλωνε τόσο πολύ από το συμβόλαιο του
Ζεκίνια που κρίθηκε απαραίτητο να γίνουν οι όποιες περικοπές, αφήνοντας έτσι
τον ποδοσφαιριστή για αρκετό διάστημα εκτός ομάδας. Δηλαδή, μετά το ξήλωμα της
ομάδας τον Ιανουάριο του 2012 και την προσπάθεια για στήσιμο ομάδας από την
αρχή και τις συνεχείς αλλαγές της τεχνικής ηγεσίας, ο «ισχυρός» θεώρησε ότι η
ομάδα με το υλικό που έχει άξιζε καλύτερης τύχης και προσερχόμενος σε κάποιο
καζίνο έπαιξε τα… ρέστα του… Προέβηκε σε αλλαγή προπονητή.
Όπως ανέφερα και στην αρχή, είναι
έτοιμα αρκετά στοιχεία σε διάφορες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων και των προπονητών, αλλά
δεν υπάρχει διάθεση να παρουσιαστούν.
Άφησα για το τέλος τις δηλώσεις
του κ. Σάββα που έγιναν την Τρίτη, 28
Μαΐου 2013. Επιτέλους κάποιος παραδέχτηκε ότι η διοίκηση λειτουργεί και
αποτελείται από… δύο στελέχη! Τον κ. Σάββα και τον κ. Τσακμακίδη. Το καλό είναι
πως όσο μικρότερο είναι ένα σχήμα τόσο λιγότερες είναι οι διαφωνίες αφού δεν
υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις, επομένως δεν απαιτούνται συνεδριάσεις
διοικητικού συμβουλίου και φυσικά δεν τηρούνται πρακτικά συνεδριάσεων. Όσο
ικανός, παθιάρης, αγαπησιάρης, εργασιομανής και τελειομανής και αν είναι κάποιο
διοικητικό στέλεχος είναι αναπόφευκτα τα λάθη όταν επωμίζεται ειδικούς και μη
τομείς διοίκησης και λειτουργεί ως πολυμηχάνημα.
Και ερχόμαστε στο επίμαχο θέμα… «Χωρίς τον Πηλαδάκη
δεν νομίζω να είναι βιώσιμη η ομάδα, αλλά και με τον σημερινό
Πηλαδάκη δεν νομίζω ότι μπορεί να προχωρήσει. Μην τα ισοπεδώνουμε
όλα, μην είμαστε αχάριστοι. Πρέπει όλοι μαζί και με τον Κώστα Πηλαδάκη να πάμε
σε μια άλλη φιλοσοφία διοίκησης που θα την οδηγήσει στα σαλόνια της μεγάλης
κατηγορίας. Όλοι πρέπει να ρίξουμε νερό στο κρασί μας για το καλό της ομάδας». Η αλήθεια είναι πως το πάλεψα πάρα πολύ να αντιληφθώ μήπως
κρύβεται κάτι πίσω από αυτή τη δήλωση. Τελικά, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν
είναι γρίφος, αλλά «ξεμπρόστιασμα» του «ισχυρού και ταυτόχρονα κάλυψη. Ποια
κάλυψη; Αυτή των μετοχών που κατέχει και ο ίδιος. Δεν ασχολήθηκε ούτε με το
σενάριο της Γ’ εθνικής, ούτε το του πρωτοδικείου ή της αγοράς ΑΦΜ. Θέλει τον
«ισχυρό» για να είναι η ομάδα… βιώσιμη!!! Αλήθεια ποια είναι η άλλη φιλοσοφία
διοίκησης;
Το «λεωφορείο» βρίσκεται σε τούνελ με τα φώτα κλειστά, ο «οδηγός» φοράει γυαλιά ηλίου και οι «επιβαίνοντες» ταξιδεύουν σε άγνωστη διαδρομή, μη γνωρίζοντας το μήκος του τούνελ, παραμένοντες ανήθικοι, απαράδεκτοι, ισοπεδωτές και… αχάριστοι».
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Δημήτρης Κ. Κούρος
*Το aelole.gr δίνει τον λόγο στους απλούς φιλάθλους της ΑΕΛ να εκφράσουν τις απόψεις τους αναφορικά με την αγαπημένη μας ομάδα. Στείλε μας και τα δικά σου θέματα, βίντεο και φωτογραφίες στο e-mail μας ael_ole@hotmail.com. Επίσης μέσω facebook στείλτε τα μηνύματά σας στο aelole