μαζεμένα παιδιά με αθλητικές φόρμες. Ομάδες κολύμβησης. Τα πιο πολλά γύρω στα 17 χρόνια. Κάποια είναι μεγάλα ταλέντα. Όπως ο Χρήστου από το Περιστέρι. Ανάμεσα στα εφηβικά πειράγματα και στις πλάκες, φευγαλέα μιλούν για τα κολυμβητήρια που κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Ρώτησα έναν «παλιό», με κορυφαίες διακρίσεις, πώς είναι το πλάνο προετοιμασίας του εν όψει του παγκοσμίου της Βαρκελώνης, για να μου πει: «...Προετοιμάζομαι... σπίτι μου! Ο,τι ζητάω, μου απαντούν πως λεφτά δεν υπάρχουν...». Από την άλλη πλευρά, αριστερά, ένα πούλμαν βυσσινί. Της ΑΕΛ! Γύρω του περιπολικά, αστυνομικοί και καμιά τριανταριά «φουσκωτοί». Ετοιμάζονταν για την «επικίνδυνη αποστολή» στον γειτονικό Βόλο, για το ματς με τον Ολυμπιακό. Ο δρόμος Λάρισας-Βόλου είχε κλείσει πολλές ώρες πριν από το ματς. Μπλόκα της αστυνομίας σταματούσαν τους πάντες. Έπρεπε, με την επίδειξη της ταυτότητας να αποδείξεις πως δεν είσαι Λαρισαίος για να περάσεις... Ελληνικό ποδόσφαιρο! Παραδομένοι στην αλητεία οι πάντες. Συμβιβασμένοι... Γενικά το Σάββατο δεν ξεκίνησε καλά. Με το που άνοιξα τα μάτια μου, έμαθα για τον χαμό του «μυτάρα». Ο Γιώργαρος αποφάσισε να μας κάνει πλάκα και να φύγει ξαφνικά... Ο Κολοκυθάς πέρασε στην αιωνιότητα. Ενας παίχτης, χωρίς προπόνηση, που έβαζε σε κάθε ματς τριάντα πόντους! Τεράστια μορφή, ηγέτης μιας θρυλικής εποχής! Τρεις εικόνες, μία σκέψη. Θλιβερή! Ο αθλητισμός μας φτωχαίνει!...
ΕΘΝΟΣ Στράτος Σεφτελής
