Λιβαδειάς που βγήκαμε στην Ευρώπη, και πηγαίνοντας στο μακρινό Ρέικιαβικ με λιγότερο από τη μίση ομάδα (Μπουκουβάλας, Σιατραβάνης, Τσίγκας, Καλατζής, Σερεμέτ, και Λαμπρόπουλος), βρεθήκαμε να χάνουμε και να αποκλειόμαστε από τους μακρινούς ψαράδες. Η σωστή ΑΕΛ έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι δεν χάνει εύκολα στην Ευρώπη (Μπλάκμπερν, Σέρβετ, Σαμπτόρια κ.λπ.). Γιατί λοιπόν κύριε Πηλαδάκη αφήσατε γυμνή και απροστάτευτη μια τέτοια ομάδα όταν στο παρελθόν έχει γεμίσει τη φαρέτρα της με μεγάλες επιτυχίες και δόξες. Αμέσως μετά έρχονται η μια πικρά μετά την άλλη με λάθος επιλογές τόσες που ακόμη και ένας ανίδεος και άσχετος δε θα έκανε τόσες μαζί.
Γραφώ και αποτυπώνω τις σκέψεις μου για κάτι που αγαπώ πολύ και πιστεύω ότι έχει όλες τις προϋποθέσεις και δυνατότητες για να πάει μόνο μπροστά και όχι πίσω. Αμέσως μετά φεύγουν από την ομάδα Σαρμιέντο, Πάρα, Φωτάκης, Αλεξάνδρου, Κυριακίδης, κάνοντας την ομάδα φτωχότερη σε υλικό και χάνοντας μαζί τους καινούργιες δόξες και επιτυχίες. Μα αλήθεια κύριε Πηλαδάκη όταν εσείς βλέπατε να έρχονται τόσες χαρές και τίτλοι, πως είναι δυνατόν να κάνετε δέκτες τις εισηγήσεις τύπου Ουζουνίδη και να απομακρυνθούν αυτοί οι παίχτες; Νομίζω πως ένας σωστός καπετάνιος δε θα δεχόταν ποτέ τόσες λάθος υποδείξεις. Σήμερα βλέπω Ευρωπαϊκά παιχνίδια και πραγματικά μελαγχολώ. Ο λόγος είναι γιατί με έναν τέτοιο κόσμο και με ένα από τα καλυτέρα στολίδια της Ελλάδος και της Ευρώπης αντί να πάμε μπροστά πάμε εντελώς αντίθετα. Η Ουντινέζε (η οποία ονομάζεται και Άρσεναλ της Ιταλίας) είναι μια πόλη με 150.000 κατοίκους και το καλοκαίρι ο πρόεδρος της από πωλήσεις παιχτών παίρνει 100.000.000 ευρώ έχοντας 80 σκάουτερς σ’ όλο τον κόσμο και άλλους 120 παίχτες, εκτός από αυτούς που έχει στη σημερινή του ομάδα. Ο δικός μας πρόεδρος γιατί να μη μπορεί να κάνει κάτι παρόμοιο αλλά έστω και σε μικρότερο επίπεδο;
H Μπιλμπάο δουλεύει χρονιά τις ακαδημίες της και σε βάθος χρόνου γνωρίζει χαμογέλα και επιτυχίες για τους φιλάθλους της. Ελπίζω και ο δικός μας πρόεδρος κάποια στιγμή να συμμετάσχει σ αυτή τη γιορτή του χρήματος και της επιτυχίας και να μη μένει στα φαντάσματα του παρελθόντος τύπου Λυράκη και Δώνη, αλλά να κοιτάζει μπροστά, να εξελίσσεται, να οργανώνεται και να θέτει επιτέλους σωστές βάσεις. Πιστεύω πως στην Ελλάδα, δε θα βρεις άλλη ομάδα που να έχει ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΙΚΡΕΣ τα τελευταία 3,5 χρονιά και ο κόσμος της να είναι εκεί. Ελπίζω πρόεδρε κάποια στιγμή να αλλάξεις τακτική, γιατί πολύ φοβάμαι πως σύντομα θα μείνεις μονός εσύ και το στολίδι. Η υπομονή έχει και τα όρια. Ελπίζω να αλλάξουν τα πράγματα ,να κερδίσεις εσύ και ο κόσμος της ΑΕΛ το ΧΑΜΟΓΕΛΟ που τόσο πολύ του έλειψε τα τελευταία χρονιά.
Για τον Βυσσινόκιππο
ISPANOS
