Ο κύκλος έκλεισε οριστικά… Αν ψάχνεις να βρεις απαντήσεις στα οικονομικά προβλήματα της παε ή δικά σου ή και των δύο, οι απαντήσεις κρύβονται στις λέξεις εγωισμός, αλαζονεία, στενοκεφαλιά και ασχετοσύνη… Σίγουρα πάντως όχι στα πρόστιμα που πλήρωσε η ΑΕΛ όλα αυτά τα χρόνια. Τώρα που τα κουκιά δεν περισσεύουν πήγαινε στους κολλητούς σου μάνατζερ που σε κορόιδευαν όλα αυτά τα χρόνια να αποζημιωθείς. Εκτός αν πουλήσει ς την πατέντα-«παγκόσμια πρωτοτυπία» διοίκησης ποδοσφαιρικής ομάδας: ΑΕΛ, η ομάδα του 48ωρου ανά 15ήμερο, με σήμα το εφήμερο.
Απόδειξη ο αριθμός των μεταγραφών κάθε καλοκαίρι και κάθε Ιανουάριο. Απαγορευμένα θέματα τα τμήματα υποδομής και το σωστό σκάουτινγκ. Ποτέ, όμως, δεν το είπες καθαρά, το αντίθετο μάλιστα: τόσα χρόνια συμφωνείς σε προτάσεις προοπτικής μόνο για να συμφωνείς. Μετά ξανά στον κόσμο σου… Το αντίδοτο σε κάθε ένταση το… γήπεδο. Αυτό που κατέληξε ένα φάντασμα που δεν τολμάμε να το κοιτάξουμε. Ωραίο το γήπεδο, δεν έχουμε όμως τίποτα να βάλουμε μέσα. Έχουμε κερδίσει 6 φορές από τότε που μπήκαμε, 3 πέρσι και 3 φέτος. Φοβερός τρόπος να συμπαθήσεις ένα γήπεδο: 3 νίκες σε απόπειρα παραμονής και 3 νίκες σε προσπάθεια επιστροφής. Ακόμα και καθαρά επιχειρηματικά να το προσεγγίσουμε, έχεις ανακαλύψει απίθανους τρόπους να ξενερώνεις τους πελάτες σου, σερβίροντας αυτά που δεν καταπίνονται με τίποτα. Ίσως γι’αυτό χρησιμοποιήθηκε τελικά και η απαγόρευση του εισαγόμενου καφέ στο γήπεδο. Υποχωρήσαμε αρκετές φορές βάζοντας μπροστά την ΑΕΛ των ονείρων και των σκέψεών μας. Ούτε θέλουμε να νιώσουμε δικαιωμένοι γι’αυτό το στραπάτσο και την κατρακύλα, αυτό το ναυάγιο. Το τελευταίο χαρτί, ενός πραγματικού προπονητή από σχολή του εξωτερικού, χρησιμοποιήθηκε τότε που είχαν χαθεί όλα, όπως φυσικά και οι προϋποθέσεις να δεσμευτεί κάποιος να τρέξει ένα πρόγραμμα ως το τέλος. Ακόμα κι αν η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, δώσαμε πάτημα να χαθεί κι αυτό… Τώρα μείναμε με την αμηχανία στις κερκίδες, το διχασμό στα συνθήματα και τις αντιδράσεις με την απροθυμία να πας στο γήπεδο. Αυτό είναι το τέλος της γραμμής. Εδώ ακριβώς κλείνει ο κύκλος. Όμως επειδή κέρδισες πολλά από την ΑΕΛ (και μη λες μόνο αυτά που έδωσες) έχεις ηθική υποχρέωση να κάνεις το ίδιο με τον προκάτοχό σου, με τον καλύτερο τρόπο, ακριβώς όπως έκανε και εκείνος. Αυτό που σου έμεινε πια είναι να εξασφαλίσεις τη διάδοχη κατάσταση. Ευκαιρία να μας δείξεις πως τα λόγια σου λίγα χρόνια πριν, πως «ομάδα με ιδιόκτητο γήπεδο δε χάνεται», δεν έχουν γυρίσει ανάποδα εξαιτίας σου. Ακόμα κι αν οικονομικά μπορείς να αντέξεις, για εμάς οι τακτικές σου στην ΑΕΛ έχουν αποτύχει…
ΥΓ1: Διαχωρίζουμε καθαρά τη στήριξή μας στην ομάδα από τη θέση μας στους χειρισμούς Πηλαδάκη. Συνεχίζουμε τον αγώνα με όλο το κουράγιο που μας δίνει η αγάπη μας στην ΑΕΛ.
ΥΓ2: Μπάντοβιτς, ποτέ δε σε θέλαμε στην ΑΕΛ. Αν παρουσιάζεις περγαμηνές σου την παραμονή αυτής της ομαδούλας που έμεινε με τον ύποπτο ρόλο της σε βάρος της ΑΕΛ στην κατηγορία, και τη θητεία του στρατιώτη στη μάστιγα του ελληνικού ποδοσφαίρου, μάλλον νομίζεις ότι απευθύνεσαι σε πιθήκους. Πάντως χθες δεν μπόρεσες να δεις αυτά που είδε όλο το γήπεδο… Ούτε εσύ, ούτε ο συνεργάτης σου...
ΥΓ3: Ο σύνδεσμος οργανώνει εκδρομή για τον αγώνα της Τετάρτης με τον Πανθρακικό. Δηλώσεις συμμετοχής στα γραφεία του συνδέσμου (Περραιβού 8, 2410 53 71 17)
ΥΓ4: Ο σύνδεσμος εκφράζει τα βαθιά και ειλικρινή του συλληπητήρια στην οικογένεια του πρόωρα χαμένου Θανάση Τσιρώνη, που βρέθηκε τόσο βιαστικά στο «club του παραδείσου»…
ΥΓ5: Όσοι εμφανίζονται σαν υποψήφιοι αγοραστές, ας δείξουν έμπρακτα με τις τακτικές τους ότι είναι αληθινοί και σοβαροί και να μην κρύβονται σε σκιές και κουτσομπολιά.
ΥΓ6: Από σήμερα, είναι απαίτηση να μπαίνουν μέσα στο γήπεδο μόνο όσοι θέλουν πραγματικά να παίζουν, όσα προβλήματα κι αν υπάρχουν. Αυτό ας το βρούν οι παίχτες μεταξύ τους και εμείς θα είμαστε συνέχεια δίπλα τους. Σε διαφορετική περίπτωση θα είμαστε απέναντι…
MONSTERS - GATE 1
1982 – 2012
«ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΤΡΕΛΑ ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ»
