Διαβάστε τί μας έστειλε
Απο μικρό παιδί ο Έλληνας φίλαθλος έμαθε να θεωρει την ομάδα του δευτερη θρησκεία! Ανεξαρτήτου χρώματος, ηλικίας και ιστορίας η ομαδά του είναι το σιαμαίο αδερφάκι του. Είναι έτοιμος να σπαταλίσει εκατοντάδες ευρώ το χρόνο στις μπουτίκ, στις εκδρομες και στα εισιτήρια, όλα για χατίρι τις αγαπημένης του ομάδας. Μίας ομάδας που έχει καταντήσει μια καλοστημενη επιχείρηση. Μίας επιχείρησης που δεν έχει ίχνος σεβασμού και κατανόησης απέναντι στους φιλους της ομάδας, που δεν εστερνίζεται τα προβλήματά τους δεν αφουγγράζεται της φωνές τους και έχοντας παρωπίδες στην διοίκηση της ομάδας οπου πολλές φορές οδηγεί στην καταστροφή. Ο αγνος φίλαθλος όμως είναι εκεί, πιστός σιδεροδέσμιος τις "θρησκείας" του σε χαρές και λύπες έτοιμος να δώσει και τα τελευταία ευρώ που διαθέτει το πορτοφόλι του για ενα "μαγικο χαρτακι". Οι λύπες αμέτρητες, οι χαρές λίγες τα συναισθήματα γέρνουν περισσότερο προς μια πλευρά... της λύπης! Δεν υπάρχει χειρότερο για τον φίλαθλο με το τελευταίο σφύριγμα του ρέφερι να φεύγει τσατισμένος, σκεπτικός και με σκυμμένο το κεφάλι απο το γήπεδο, βλαστημώντας δεξιά και αριστερά, αλλα στον επόμενο αγώνα θα είναι πάλι εκεί,στην θέση του, να φωνάζει για την αγαπημένη του ομαδα που κάποιοι καρπώθηκαν την ευκαιρία και την κατάντησαν το μαγαζάκι τους αδιαφορώντας για την ιστορία της, τα συναισθήματα και την αγωνία του κόσμου και σε πολλές περιπτώσεις βάζοντας στην τσέπη τους πολλα εκατομμύρια ευρω. Σε αυτη την κατάσταση πολλές φορές βάζουν και το χεράκι τους τα "μεγάλα κεφάλια" των συνδέσμων όπου στον ρόλο των αυλικών του προέδρου καθοδηγούν το πλήθος με την ανυπαρξία τους σε καίρια ζητήματα και με ανακοινώσεις "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε". Καταντούν πληρωμένοι στρατιώτες ενος καλοστημένου συστήματος που μοναδικό σκοπό έχει την αυτοϊκανοποίηση του ισχυρού και το κέρδος των προέδρων. Αλλα ο αγνος φίλαθλος δεν τα σκέφτεται αυτά, δεν τα υπολογίζει, θα έδινε τα πάντα για να δει την "αρρώστια" του στο σύγχρονο κολοσσαίο. Αυτη την "αρρώστια" εκμεταλεύονται κάποιοι γνωστοί άγνωστοι στο φίλαθλο κοινό της Ελλάδας που σαν κοράκια περιμένουν πανω απο το θύμα τους. Αλλά ο αγνός φίλαθλος θα είναι πάλι εκεί, με βροχές, με χιόνια, με καύσωνα και με άγχος.! Θα είναι εκεί για την "αρρώστια" του, για την "θρησκεία" του, το σιαμαίο αδερφάκι του.
Τελικά είμαστε πρόβατα?
Η απάντηση είναι μέσα σας....
***Η κριτική ειναι γενική, όποιος έχει την μύγα...κακό του κεφαλιού του!!!
Valas Litos
*Το aelole.gr δίνει τον λόγο στους απλούς φιλάθλους της ΑΕΛ να εκφράσουν τις απόψεις τους αναφορικά με την αγαπημένη μας ομάδα. Στείλε μας και τα δικά σου θέματα στο e-mail μας ael_ole@hotmail.com