δημοσιεύουμε το περιεχόμενο του. Επειδή το aelole είστε ολοι εσείς…
Διαβάστε τί μας έστειλε
Βρισκόμαστε στο 2011, μία χρονιά δύσκολη για όλους στην βασανισμένη και στα πρόθυρα εξαθλίωσης Ελλάδα. Ο κόσμος βρίσκεται σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση, απόρροια της πρωτοφανής ανεργίας και των βάρβαρων οικονομικών μέτρων που έχει επιβάλλει το κράτος. Αλλά και σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση επίσης, όταν βλέπει την αδικία γύρω του και πολύ περισσότερο όταν δεν μπορεί να δει και ένα φως στο τούνελ που στέκεται. Μια ελπίδα που θα του δώσει κουράγιο να σφίξει τα δόντια στην προσπάθεια που καταβάλλει για να σταθεί όρθιος και να αντέξει σε αυτήν την άνιση μάχη.
Την ίδια αδικία αντιμετώπισε και η αγαπημένη μας ΑΕΛ που το καλοκαίρι που πέρασε δεν μπόρεσε να δει κάποια κάθαρση και απονομή δικαιοσύνης στο σάπιο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ακουστήκαν απίστευτες συνομιλίες παραγόντων, που βρίσκονται στην φυλακή αυτήν την στιγμή, να προσπαθούν να προκαθορίσουν τα αποτελέσματα ποδοσφαιρικών αγώνων. Επειδή όλα είναι γνωστά στον κοινό νου του κάθε φιλάθλου, όλοι ξέρουνε ότι η δικαιοσύνη απλά πέρασε και δεν ακούμπησε. Η ΑΕΛ υποβιβάστηκε στην football league και έμεινε να παλεύει μόνη της απέναντι σε όλους και το κατεστημένο που της καθόρισε αποτελέσματα την προηγούμενη ποδοσφαιρική χρονιά. Το μόνο που της απέμεινε είναι ο κόσμος της που τόσο την αγαπάει, αφού ποτέ δεν είχε αλλά και δεν επεδίωξε να έχει συμμάχους σε κέντρα λήψης αποφάσεων. Εδώ είναι όμως το ειρωνικό…
Η ομάδα δεν έχει έσοδα όπως είχε τις προηγούμενες χρονιές από χορηγίες του ΟΠΑΠ, τηλεοπτικά δικαιώματα, συμμετοχή την Super League αλλά να μην της καταβάλλεται και η επιστροφή του ΦΠΑ από την κατασκευή του γηπέδου. Ο πρόεδρος κ. Πηλαδάκης έκλεισε το AEL FC ARENA ως ένδειξη διαμαρτυρίας επειδή δεν λάμβανε την επιστροφή του ΦΠΑ. Ενώ από την άλλη πλευρά καλούσε τους φιλάθλους να ενισχύσουν την ομάδα στην πρόκληση της ανόδου αγοράζοντας εισιτήρια διαρκείας.
Δεν μπορώ να γνωρίζω πόσα διαρκείας πήραν οι φίλαθλοι της ομάδας μας αλλά σίγουρα υπήρξε ένας αριθμός που θέλησε να είναι κοντά στην ομάδα αυτήν την δύσκολη χρονιά. Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκεται και ο γραφών του παρόντος κειμένου, ο οποίος διάλεξε την θύρα 9. Έχοντας περάσει 5 αγωνιστικές βλέπουμε ότι η αξία του εισιτηρίου στην θύρα 9 (εκτός από μία αγωνιστική που ήταν χαμηλότερο) είναι 12 ευρώ. Κάνοντας ένα πρόχειρο προϋπολογισμό θα βρούμε ότι, σε 17 εντός έδρας αγωνιστικές στο πρωτάθλημα της football league, το σύνολο που καλείται να πληρώσει είναι 17 επί 12 ευρώ, δηλαδή 204 ευρώ. Αν βάλουμε ότι θα δει και 3 ματς κυπέλλου από 15 ευρώ (η τιμή είναι υψηλότερη αν υποθέσουμε ότι θα είναι και αντίπαλοι από την super league), το σύνολο είναι 3 επί 15 ευρώ, δηλαδή 45 ευρώ. Το γενικό σύνολο είναι στα 249 ευρώ.
Αυτοί που αγοράσανε διαρκείας όμως στη θύρα 9 καταβάλλανε το ποσό των 270 ευρώ!!!!! Απίστευτο και όμως αληθινό. Δίνουνε περισσότερα λεφτά. Και αν κάποιος πάλι ισχυριστεί ότι θα παρακολουθήσουνε και τα φιλικά, πάλι 4 ματς να πάει να δει επί 5 ευρώ (τιμή εισόδου φιλικών) είναι άλλα 20 ευρώ. Αλλά κάποιος που πάει να αγοράσει διαρκείας δεν κάθεται να υπολογίσει και το τελευταίο ευρώ για να δει αν τον συμφέρει. Πάει γιατί θέλει να είναι κοντά στην ομάδα και είναι σίγουρος ότι βοηθά οικονομικά την ομάδα. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν νιώθει ότι θα τον πιάσουν και κοροΐδο και θα πληρώσει και παραπάνω. Ξέρει ότι μπορεί να χάσει και 2 ματς μέσα στην σαιζόν λόγω άλλων υποχρεώσεων. Θα παρουσιαστεί κάποιος γάμος, βαφτίσια ή ασθένεια ή κάποια άλλη υποχρέωση, επαγγελματική ή μη. Αυτό υποτίθεται ότι δεν θα πρέπει να τον ενδιαφέρει γιατί είναι κάτοχος διαρκείας.
Πολλά μπορούν να ειπωθούν και κάποιοι θα βγάλουνε τα αελόμετρα για να πούνε ποιος είναι πιο πιστός στην ομάδα. Το θέμα δεν είναι το να αποδείξει κάποιος ότι αγαπά την ομάδα περισσότερο από τους άλλους. Το σίγουρο είναι ότι κανένας δεν θέλει να πληρώνει ακριβά εισιτήρια. Αν κάποιος δεν μπορεί να αγοράσει εισιτήριο διαρκείας δεν πάει να πει ότι δεν αγαπά την ομάδα και δεν νοιάζεται. Να μπορεί να αγοράζει ένα εισιτήριο και να παρακολουθεί τους αγώνες που μπορεί. Ούτε όμως και αυτοί που αγοράζουν εισιτήριο διαρκείας δεν είναι τίποτα πλούσιοι που τους περισσεύουν λεφτά και τα σκορπάνε. Όσοι έχουν οικονομική άνεση και θέλουν να βοηθήσουν περισσότερο οικονομικά την ομάδα, μπορούν να αγοράσουν διαρκείας στα επίσημα ή να ψωνίσουνε από την μπουτίκ. ΚΑΝΕΝΑΣ όμως δεν είναι κοροΐδο. Δεν μπορεί να κάνει άλλες περικοπές στην προσωπική του ζωή για να αγοράσει το διαρκείας που θέλει και αφότου αρχίσει το πρωτάθλημα να διαπιστώνει ότι θα του έβγαινε και πιο φθηνά να αγόραζε απλά τα εισιτήρια κάθε φορά που πηγαίνει στο γήπεδο.
Είναι σίγουρο ότι πρόκειται για μια βλακεία από την πλευρά της διοίκησης σε μια χρονιά που η ομάδα έπεσε κατηγορία. Ο πρόεδρος βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα από τους φιλάθλους της ομάδας, δέχθηκε κριτική και η ομάδα υποβιβάστηκε σκορπώντας απογοήτευση σε όλους τους φιλάθλους. Και άλλες χρονιές στην super league, όταν η ομάδα δεν είχε την ανάλογη πορεία οι τιμές των εισιτηρίων έπεφταν. Κανένα πρόβλημα. Κίνηση καλής θέλησης προς τους φιλάθλους. Στο τέλος όμως οι κάτοχοι διαρκείας αναρωτιόταν αν είχανε κάνει την σωστή κίνηση. Τα χρόνια ήταν διαφορετικά όμως. Το καταπίνανε γιατί υπήρχαν δουλειές, λεφτά και γενικώς δεν υπήρχε η άθλια σημερινή οικονομική κατάσταση. Τα πράγματα αλλάξανε και τώρα το κάθε ευρώ όλοι το υπολογίζουν πάρα πολύ. Επιτέλους να μας πει ο κ. Πηλαδάκης αν μας θέλει στο γήπεδο συνέχεια ή να επιλέγουμε μερικά ματς και να πηγαίνουμε μέσα στη σαιζόν. Θέλει την Λάρισα όπως την έχει μάθει όλη η Ελλάδα; Μια έδρα δυνατή με γεμάτο γήπεδο. Στο χέρι του είναι να δει λίγο τα πεπραγμένα του παρά να διαμαρτύρεται ότι ο κόσμος δεν πάει στο γήπεδο. Όλοι συγχωρούνε τα λάθη ιδίως όταν είσαι νέος σε μια προσπάθεια που κάνεις αλλά κάποτε τελειώνει η περίοδος χάριτος. Κάποιες καταστάσεις δεν χαρακτηρίζονται πλέον λάθη όταν επαναλαμβάνονται.
Αργύρης Κ.
*Το aelole.gr δίνει τον λόγο στους απλούς φιλάθλους της ΑΕΛ να εκφράσουν τις απόψεις τους αναφορικά με την αγαπημένη μας ομάδα. Στείλε μας και τα δικά σου θέματα στο e-mail μας ael_ole@hotmail.com
