Να μη χυθεί άλλο αίμα ζητάει μιλώντας στην εφημερίδα «Πατρίς» η Χρυσούλα Ρουσάκη,
η μητέρα του 21χρονου Γιάννη από τα Μάλια που έμελλε να είναι το μοιραίο θύμα της άγριας συμπλοκής τα ξημερώματα της Δευτέρας στην παραλιακή λεωφόρο.
Η χαροκαμένη γυναίκα συντετριμμένη από το χαμό του παιδιού της , βρίσκει τη δύναμη να ζητήσει να σταματήσει εδώ η αιματοχυσία και να’ ναι εκείνη όπως τονίζει η τελευταία μάνα που αποχαιρετά για πάντα το παιδί της. «Σε όλα αυτά τα παιδιά που συμμετέχουν σε φασαρίες έχω να πω ένα πράγμα.
Τι θα κερδίσουν εάν ο ένας σκοτώσει τον άλλο;» αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει « δε φταίνε όμως τα παιδιά αυτά. Φταίει το κράτος που δε συλλαμβάνει έναν και να τον τιμωρήσει παραδειγματικά. Έτσι κανείς δε θα τολμήσει ούτε να σκεφτεί να κάνει τέτοιου είδους πράξεις».
Στο μυαλό της Χ. Ρουσάκη έρχονται οι τελευταίες στιγμές που βρισκόταν με το παιδί της. «Το βράδυ πριν φύγει μιλήσαμε. Τον παρακάλεσα να μην πάει πουθενά. Του ζήτησα να μη φύγει από κοντά μου, γιατί είχα δει κακό όνειρο. Με καθησύχασε λέγοντάς μου ότι θα πάει μία βόλτα με δύο φίλους του. Του τηλεφώνησα γύρω στη 1.30 και μου είπε ότι είναι καλά».
Η ίδια δε μπορεί να πιστέψει πως μέσα σε λίγη ώρα έχασε το μοναχογιό της, το στήριγμά της, όπως το αποκαλεί. «Είδατε τι παιδί έχασα; Δεν μπορούσαν να το βάλουν κάτω με τα χέρια. Ας του έσπαγαν τα πόδια, ας τον άφηναν ανάπηρο να τον φροντίζω, όχι όμως στον τάφο».
Μιλώντας για το Γιάννη η μητέρα του αναφέρει ότι ήταν ένα φιλότιμο παιδί, που δεν είχε μπλέξει πουθενά. «Απλώς δεν ήθελε να τον προσβάλλουν, να του μιλούν άσχημα. Με καθησύχαζε όποτε με έβλεπε στεναχωρημένη και κουρασμένη. Μου έλεγε να σταματήσω να δουλεύω και να προσέχω την υγεία μου. Ήταν το στήριγμά μου.

Ο πατέρας του είναι άρρωστος και ο Γιάννης ήταν το αποκούμπι μου».
Σε λίγες ημέρες τα γενέθλιά του. Στις 19 Σεπτεμβρίου ο Γιάννης θα γιόρταζε το γενέθλιά του και σχεδίαζε να γλεντήσει με τους φίλους του, αφού την επόμενη ημέρα θα έφευγε για φαντάρος. Θα υπηρετούσε στις Ειδικές Δυνάμεις. Όπως μας είπε η μητέρα του «είχε πάρει αναβολή μετά από ένα ατύχημα που είχε και γι αυτό καθυστέρησε να παρουσιαστεί στο στρατό».

Σε ηλικία 17 ετών ο Γιάννης Ρουσάκης έφυγε από τα Μάλια, ήρθε στο Ηράκλειο όπου πήγαινε σχολείο κι εργαζόταν παράλληλα για να μην επιβαρύνει τους γονείς του. «Δούλευε και πλήρωνε το ενοίκιό του και τα έξοδά του. Καθημερινά του τηλεφωνούσα και μου έλεγε που ήταν και με ποιους. Τότε δεν έπαθε τίποτα, αν και ήταν μακριά μου. Τώρα μου πήραν το παιδί μου μέσα από το σπίτι μου. Έπλενα σκάλες 23 χρόνια για να μεγαλώσω τα παιδιά μου, να τους προσφέρω ότι μπορώ».

Η Χ. Ρουσάκη προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της για να βοηθήσει τη μικρότερη κόρη της που είχε αδυναμία στον αδερφό της και τον αναζητά. «Κάνω τον καραγκιόζη στη μικρή μου, που αναζητά τον αδερφό της για να μην κλείσει το σπίτι μου. Δε ξέρω όμως τι θα κάνω με τον πατέρα του, ο οποίος έχει τα δικά του προβλήματα υγείας. Ό,τι και να μου συνέβαινε το αντιμετώπιζα, δυστυχώς όμως αυτό δεν μπορώ να το αντέξω, πονάω, μου λείπει το παιδί μου. Ήξερα ότι είχα το Γιάννη αν θα μου συνέβαινε κάτι, ήταν το φιλαράκι μου. Ξυπνούσα τα πρωινά για να πάω στο ξενοδοχείο που εργάζομαι και περνούσα πάντα από την κρεβατοκάμαρά του για να τον δω και να του μιλήσω. Να τον χαϊδέψω και να τον φιλήσω πριν φύγω».

«Με ξύπνησαν οι φίλοι του»
Τα κακά μαντάτα τα έμαθε από τους φίλους του Γιάννη που πήγαν τα ξημερώματα της Δευτέρας στο σπίτι του 21χρονου στα Μάλια. «Πήρα τηλέφωνο στις 4.30 το πρωί που δεν είχε γυρίσει το παιδί μου. Δεν απαντούσε στο τηλέφωνο και αμέσως κατάλαβα ότι κάτι κακό του συνέβη. Μετά από 15 λεπτά ήρθαν οι φίλοι του και μου είπαν ότι ο Γιάννης δεν ήταν καλά. Τους ρωτούσα τι έχει και δε μου έλεγαν. Το παιδί μου ήταν όμως ήδη πεθαμένο. Τώρα πλέον δεν έχω από πού να πιαστώ, που να στηριχτώ. Ήταν λεβέντης ο Γιάννης. Τα είχε όλα το παιδί μου. Όμορφο πρόσωπο, μάτια, κορμοστασιά. Μα πάνω από όλα είχε ψυχή και καρδιά».

«Θέλω να μιλήσω με το παιδί που τον πήγε στο νοσοκομείο»
Η επιθυμία της Χ. Ρουσάκη είναι να συναντηθεί με τους φίλους του παιδιού της και κυρίως με τα παιδιά που τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. «Από τα Μάλια έφυγε με το αμάξι μου με δύο ακόμη παιδιά. Θέλω να συναντηθώ με το παιδί που τον πήγε στο νοσοκομείο, γιατί ο Γιάννης όταν ξεψύχησε του είπε κάτι. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που θέλω να μάθω, γιατί ήταν τα τελευταία λόγια του σπλάχνου μου».

«Του έλεγα να μην κάνει παρέα με έναν φίλο του»
«Δεν ήθελα να κάνει παρέα με ένα συγκεκριμένο άτομο από τα Μάλια» έλεγε χθες η μητέρα του 21χρονου Γιάννη, γνωρίζοντας ότι ο συγκεκριμένος φίλος του «μόνο σε μπελάδες μπορεί να μπλέξει».

Πρόκειται για το νεαρό άνδρα, ο οποίος αναζητείται από την Αστυνομία και θεωρείται από τις Αρχές ως το άτομο που διοργάνωνε τις φασαρίες και ζητούσε από φίλους του να πάρουν μέρος σε αυτές. «Του έλεγα να μην κάνουν παρέα, όμως ο Γιάννης μου έλεγε ότι είναι εντάξει απέναντί του».
Διαβάστε επίσης: "Συνταρακτικές αποκαλύψεις!"
 
ΑΕΛ © 2024. All Rights Reserved. Powered by aelole.gr
Top