...για την ΑΕΛ που έχουμε δυστυχώς μόνο στο μυαλό μας ως ανάμνηση και όνειρο μαζί.
...γιατί πιστεύουμε ακόμα, πως εμείς θα ξανασπάσουμε το κατεστημένο.
...για να πέσουμε με το κεφάλι ψηλά και να δείξουμε ότι το μόνο πράγμα που σκεφτόμαστε είναι το ΠΩΣ θα ξανασηκωθούμε.
...γιατί ρεαλιστές δεν θα καταντήσουμε ποτέ.
...για να θυμίσουμε στους "εχθρούς" μας πως μία κατηγορία δεν είναι αρκετή να σβήσει την φωνή μας από τα αυτιά τους. Για να τους δώσουμε υπόσχεση και απειλή ότι θα συνεχίσουμε να στοιχειώνουμε τα όνειρά τους.
...για να εξαφανίσουμε μια για πάντα από την ψυχή μας την αίσθηση αυτής της παραποιημένης ΑΕΛ.
...για αυτόν που δημιούργησε ένα "κάτι σαν ΑΕΛ", ακυβέρνητο μα ταυτόχρονα προεδροκεντρικό, ευάλωτο -αγωνιστικά και παραγοντικά- στις ορέξεις αυτών που περιμένουν και θα περιμένουν πάντα στην γωνία, μίζερο και αδύναμο να εκφράσει (...εδώ και καιρό) παρά λίγους lifestyle περαστικούς που όταν ακούνε "θεά" τους έρχεται στο μυαλό αντί για την στρογγυλή ο γραφικός τηλεκριτής, μικρομεσαίο, κούφιο, συμβιβασμένο και προσαρμοσμένο στην "ελληνική πραγματικότητα", με ταβάνι μα κυρίως τελείως αποκομμένο από τον κόσμο και την ιστορία του.
...για αυτούς που δουλειά τους είναι να παραπλανούν.
...για αυτούς που όσα χρόνια κι αν υπηρετούν το άλογο, και όσα χρόνια ακόμα και να το υπηρετήσουν, δεν θα καταλάβουν ποτέ τίποτα παρά ελάχιστα για όσα αυτό αντιπροσωπεύει.
...για να κάνουμε τα 10 μέτρα της τελικής άσπρης γραμμής, και τα 2,5 μέτρα ύψους που μας χωρίζουν από το πράσινο, να ξαναμοιάζουν αμελητέες αποστάσεις -όπως άλλωστε είναι- για τους ποδοσφαιριστές με την βυσσινί φανέλα και το άλογο στο στήθος. Για να τους ξαναδούμε να σκαρφαλώνουν για την πάρτη μας στα τσιμέντα, για να τους ξαναδούμε να αισθάνονται κάτι από αυτό που γίνεται στην κερκίδα.
...για να συμπαρασύρουμε και να δείξουμε το δρόμο σε όλα τα αδέρφια.
...για να γεφυρώσουμε κομμάτι του χάσματος που οι ίδιοι δημιουργήσαμε απέναντι στην ΑΕΛ.
Ποτέ για την πάρτη μας. Πάντα για την ΑΕΛ.
Η ΑΕΛ από την Κυριακή και μετά θα περάσει σε μια "νέα εποχή", η αφετηρία της οποίας, ελάχιστα θα μοιάζει σε αυτήν που μας προϊδέαζε, δημιουργώντας μας παραδόξως ένα άβολο συναίσθημα, το σλόγκαν του νέου γηπέδου της "Ανώνυμης Εταιρείας"*. Για να γίνει αυτό όμως δεν αρκούν μόνο λόγια αλλά απαιτούνται οι πράξεις και ο ιδρώτας του καθενός μας. Καλούμαστε να εκμεταλλευτούμε την δύσκολη αυτή συγκυρία ώστε να χτίσουμε και να δούμε την ΑΕΛ που θα αρμόζει στους οπαδούς και τον κόσμο της. Καλούμαστε να αποδείξουμε σε όλους μα περισσότερο στους ίδιους μας τους εαυτούς, πως οι οπαδοί στα δύσκολα φαίνονται. Καλούμαστε να γράψουμε ιστορία και όχι απλά να είμαστε θεατές. Αυτή η "νέα εποχή" μπορεί να έχει ως αφετηρία το κλείσιμο μιας αυλαίας, αλλά ΜΟΝΟ σαν ευκαιρία θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Μια ευκαιρία να γράψουμε εμείς ιστορία, χωρίς αποκλίσεις από τα πιστεύω μας και μακριά από μετριοπαθείς λογικές. Μια ευκαιρία να χτίσουμε το καλούπι για την ΑΕΛ που εμείς θέλουμε.
Την Κυριακή η "ΘΥΡΑ 1" θα βάλει τα γιορτινά της και θα το κάνει συνειδητά. Τα λαρύγγια όσων εμπναίονται από το ΑΕΛικό ιδεώδες, θα γίνουν θυσία στα τσιμέντα της, περνώντας το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση...Οτιδήποτε λιγότερο δεν αξίζει στην ΑΕΛ. Οτιδήποτε λιγότερο δεν αξίζει στο όνομα MONSTERS. Οποιοσδήποτε "λιγότερος" δεν αξίζει να στέκεται στην "Θύρα 1".
Μόνο οι δυνατοί μπορούν να μετατρέψουν ένα οδυνηρό τέλος σε μια ελπιδοφόρα αρχή. Τους λιπόψυχους τους λίγους και αυτούς που δεν αγαπούν πραγματικά τους περιμένει -αργά ή γρήγορα- μόνο η διάλυση...
ΑΕΛ ΙΔΕΑ
* Μόνο Ανώνυμο και Εταιρεία είναι αυτό που κάποιοι επιμένουν ακόμα και σήμερα να αποκαλούν ΑΕΛ. Το "Ποδοσφαιρικό" που θα έπρεπε να προηγείται ακόμα και στον αποκρουστικό κόσμο του μοντέρνου ποδοσφαίρου, και όσα αυτό αντιπροσωπεύει δεν χωρά ούτε για αστείο...
Σ.Φ. MONSTERS
