Η επόμενη μέρα

Το τέλος της... μαραθώνιας Γενικής Συνέλευσης της 27ης Μαΐου ακολουθεί η αγωνία και ο σκεπτικισμός για την
επόμενη μέρα. Το βασικότερο, ίσως, σύνθημα του «Μεγάλου Αδελφού» στο βιβλίο του Τζ. Όργουελ «1984» μοιάζει ιδανικό για να «φορεθεί» στην παρούσα φάση: «Όποιος ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον. (Όποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει το παρελθόν)». Δυστυχώς, η επόμενη μέρα της ΑΕΛ ελέγχεται σε σημαντικό βαθμό από αμαρτίες του παρελθόντος και από εκείνον που φαίνεται ότι ακόμα και τώρα το ελέγχει. Ο Κ. Πηλαδάκης, ο άνθρωπος που ευθύνεται στο μέγιστο βαθμό για τα όσα η ΑΕΛ περνάει μέχρι και σήμερα (σ.σ. δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό), ακόμα και την ύστατη στιγμή προσπαθεί να εκμεταλλευτεί οτιδήποτε μπορεί προς όφελός του, χωρίς φυσικά να νοιάζεται έστω και στο ελάχιστο για το κατά πόσο κάτι τέτοιο βλάπτει την ομάδα και το μέλλον της, ενώ από πάνω συνεχίζει χωρίς ντροπή να πουλάει το χιλιοειπωμένο παραμύθι για «την ομάδα που αγαπά και υποστηρίζει» (σ.σ. κάπως έτσι ξεφτιλίζεται η έννοια της αγάπης)…

Η διαδικασία της εκκαθάρισης, παρά τις συνεχείς -προφορικές- διαβεβαιώσεις της πλευράς Πηλαδάκη δεν έχει φτάσει ακόμη και σήμερα στο τέλος της (σ.σ. επίσημα, έστω, δεν έχει υπάρξει κάποια ενημέρωση), ενώ παράλληλα, τα… παζάρια για το προπονητήριο των Δέντρων είχαν την τιμητική τους, χωρίς να έχει υπάρξει ούτε και για αυτό το θέμα κάποια σχετική επίσημη ενημέρωση. Σε ό,τι αφορά, δε, το AEL FC Arena άκρα του τάφου σιωπή… Βέβαια, πιθανή αγορά του προπονητηρίου των Δέντρων από τον Β. Πλεξίδα ουσιαστικά και λογικά θα αποτελέσει το κλειδί που θα ξεκλειδώσει και θα ξεμπλοκάρει την υπόθεση της εκκαθάρισης της ΠΑΕ ΑΕΛ 1964. Ως εκ τούτου και πιο άμεσος στόχος κρίνεται και φυσικά ευκολότερος από εκείνον της επαναχρησιμοποίησης του AEL FC Arena από τους «βυσσινί».

Στην επόμενη μέρα όμως -όπως πάντα- δε μας αρκεί απλά και μόνο το αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, η επανάκτηση των Δέντρων από μόνη της είναι σημαντικό γεγονός, αλλά φυσικά μας ενδιαφέρει και τίνος περιουσία θα είναι από εδώ και στο εξής. Θα ανήκουν στον Β. Πλεξίδα ή στην Ερασιτεχνικής ΑΕΛ; Επειδή καλό είναι να είμαστε ρεαλιστές, είναι λογικό κι αναμενόμενο ο Β. Πλεξίδας να αγοράσει το προπονητήριο των Δέντρων για πάρτη του. Βέβαια, μέσα στη χρονιά που μας πέρασε πολλές φορές άνοιξε διάπλατα το στόμα του και ξεστόμισε μεγάλα λόγια, όπως για παράδειγμα ότι θα αγοράσει εκείνος τα Δέντρα αλλά θα τα παραχωρήσει στην Ερασιτεχνική ΑΕΛ. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι, λέει η παροιμία. Έχοντας, όμως, επιλέξει τα πολλά και μεγάλα λόγια είναι πολύ πιθανό ακόμα και σε μια θετική του κίνηση, όπως η αγορά και επανάκτηση των Δέντρων, και με το φταίξιμο μάλιστα να βαραίνει κάποιον άλλον για τη μέχρι τώρα κωλυσιεργία (σ.σ. τον Πηλαδάκη), να βγει χαμένος και ασυνεπής. Ό,τι θερίζεις σπέρνεις, που λέει και ένα άλλο ρητό. Τέλος πάντων, ας πούμε προς το παρόν ότι θα δείξει η… «νεκροψία», για να μην κατηγορηθούμε ότι προεξοφλούμε.

Όπως και να 'χει, το πρώτο επεισόδιο της επόμενης μέρας παίζεται σήμερα το απόγευμα στις 18:00 στην αίθουσα του ξενοδοχείου «ΔΙΟΝΥΣΟΣ», έκει όπου θα αρχίσουν να τίθενται σε εφαρμογή οι απαιτούμενες νομικές διαδικασίες ώστε να συσταθεί η νέα ΠΑΕ ΑΕΛ και οι οποίες θα πρέπει να τηρηθούν απαρέγκλιτα για να μην προκύψει οποιαδήποτε ανωμαλία. Όταν το πρώτο αυτό επεισόδιο φανεί ότι θα παιχτεί σωστά και σε... υψηλή ανάλυση για καθαρή εικόνα, τότε θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε και με τα πιο… «χαζοχαρούμενα». Εκείνα, ντε, που ο καθένας έχει από μια αποκλειστική πληροφορία και φέρνει στην ομάδα τον τάδε ή τον δείνα ποδοσφαιριστή, προπονητή κ.ο.κ., αραδιάζοντας ονόματα, βιογραφικά κλπ κλπ. Δε λέω, ωραίο σπορ για τους περισσότερους η μεταγραφολογία/φημολογία/σεναριολογία, όμως μας καίνε άλλα περισσότερο. Είναι πικρή αλήθεια, βέβαια, ότι το «χαζοχαρούμενο» πουλάει και έτσι τρέφεται και η... κλικολαγνεία ορισμένων.

Στην επόμενη μέρα, λοιπόν, και με δεδομένο το ξενέρωμα που δημιουργήθηκε την περασμένη σεζόν από τη σμίκρυνση και την αλλοίωση της έννοιας ΑΕΛ, αφού συγκεκριμένες τακτικές, λογικές καθώς και πρόσωπα αποδείχθηκαν κατώτερα των περιστάσεων και κυρίως του ειδικού βάρους της ομάδας, η εκκίνηση θα πρέπει να είναι όσο πιο άψογη και πιο ΑΕΛ γίνεται. Το κλίμα στις τάξεις του κόσμου δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό Αύγουστο (μια άνοδος από μόνη της δε συγκινεί). Η εντολή που δόθηκε στο Β. Πλεξίδα στις 27 Μαΐου δόθηκε με μισή καρδιά και χωρίς να ακολουθείται από τον ενθουσιασμό και τη συσπείρωση που υπήρξε πριν ένα περίπου χρόνο. Τα… κόζια έχουν αλλάξει, η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη και ενδεχόμενο στράβωμα από νωρίς πολύ πιθανό να τα τινάξει όλα στον αέρα με συνοπτικές διαδικασίες.

Κλείνοντας, και στο πλαίσιο των προαναφερθέντων, πιστεύω ότι είναι αδιανόητο η προσπάθεια που πρόκειται φέτος να γίνει, ώστε να χτιστεί κάτι καλύτερο και υγιέστερο από πέρσι όπως ευαγγελίζονται κάποιοι, να στηριχθεί πάνω σε πρόσωπα που προκάλεσαν με την υπογραφή τους και τις συμπεριφορές τους την πλέον αρρωστημένη κατάσταση που έχουν δει οι κερκίδες του Αλκαζάρ από την ίδρυση της ομάδας, καθώς και σε πρόσωπα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση και ιδέα από αυτό που η ΑΕΛ πρεσβεύει. Αν η ομάδα σέβεται έστω και λίγο τον εαυτό της πρέπει να τα αποβάλει από τον οργανισμό της, αλλιώς οι τάσεις εμετού θα είναι μόνιμες.

ΥΓ: Ένα κιτρινιάρικο κασκόλ φυσικά και δεν είναι ικανό να αφαιρέσει το δίκιο ούτε να αναιρέσει όλα εκείνα που -χωρίς επίσημο ή/και τεκμηριωμένο αντίλογο μέχρι σήμερα- ο Η. Κυριακίδης κατονόμασε και έθιξε στην συνέντευξη τύπου που είχε παραχωρήσει τον περασμένο Μάιο. Είναι ικανό, όμως, να δώσει πάτημα σε όσους ήταν εναντίον του για να εστιάσουν σε δέντρο, να επηρεάσει πιθανώς αρνητικά τους όποιους ουδέτερους και να εξουδετερώσει ουσιαστικά τη διάθεση εκείνων που στήριξαν την αλήθεια του. Κυρίως, όμως, είναι ικανό να κλείσει μια πόρτα που θα μπορούσε και έπρεπε να μείνει ανοιχτή για πάντα.

Στέφανος Κ. Αΐνης

*Για πιο άμεση επικοινωνία με τη «Φωλιά του κούκου» μπορείτε να στέλνετε τα σχόλια, τις απόψεις και οποιοδήποτε άλλο μήνυμά σας στο e-mail hfwliatoukoukou@yahoo.gr ή με το να επισκέπτεστε και να γίνετε μέλη στην επίσημη σελίδα και στο επίσημο προφίλ της στήλης στο facebook πατώντας εδώ και εδώ.