Ένα κακό και ντροπιαστικό αποτέλεσμα είναι ικανό να δημιουργήσει επιπρόσθετο προβληματισμό και
εκνευρισμό, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως είναι η βασική αιτία των όποιων υφιστάμενων κακών. Για την ιδιαιτερότητα της φετινής σεζόν καθώς και για τα «κύματα» που καλείται η ΑΕΛ να περάσειτα έχουμε ξαναπεί. Η ομάδα πληρώνοντας αμαρτίες άλλων κατάντησε να βρίσκεται και πάλι στο μηδέν. Από την άλλη είναι καλύτερα να χτιζεται κάτι από το μηδέν παρά βασισμένο σε σαθρά θεμέλια.
Η ιστορία της ΑΕΛ είναι γεμάτη από χαρές αλλά πολύ περισσότερο από δύσκολες κι άσχημες στιγμές. Οι οπαδοί της ομάδας, έχοντας περάσει από φωτιά και αμόνι ουκ ολίγες φορές έχουν σκληραγωγηθεί σε τέτοιο βαθμό που μπορούν να διαχειρίζονται δίχως πανικό και υστερία ζόρικες καταστάσεις, όπως αυτή του περασμένου καλοκαιριού, με βασικότερο γνώμονα τη διατήρηση της αξιοπρέπειας. Όταν άλλοι οπαδοί και μόνο στην ιδέα των δύσκολων καταστάσεων πανικοβάλλονται, υστεριάζουν και επιλέγουν ως λύση ακόμα και την μπασταρδοποίηση της ομάδας τους για να κερδίσουν (στα χαρτιά κιόλας) απλά μια άνοδο ή επιλέγουν τη συμμαχία με το ποδοσφαιρικό σύστημα απλά και μόνο για να σώσουν την παρτίδα, οι οπαδοί της ΑΕΛ προτιμούν να τσαλακώσουν τη… μόστρα τους, αλλά να διατηρήσουν με νύχια και με δόντια το μέτωπό τους καθαρό.
Το καλοκαίρι υπήρξαν στάσεις και συμπεριφορές που αξίζουν να είναι παραδείγματα προς μίμηση και να γίνουν κτήμα όλο και περισσοτέρων. Όμως, η ζωή συνεχίζεται και συνεχίστηκε. Και το «μηδέν» όφειλε και οφείλει να γίνει «ένα», «δύο» κ.ο.κ.. Προσωπικά, περίμενα κάπως διαφορετική τη φετινή χρονιά, χωρίς από την άλλη να μην αναγνωρίζω τις πολλές δυσκολίες που έχει και ειδικά τις αναποδιές που έκατσαν στην πορεία. Το κακό είναι πως φαίνεται να έχουμε παρασυρθεί από το… ρέμα και να κοιτάμε για μια ακόμη φορά κάπως κοντόφθαλμα. Υποτίθεται ότι η φετινή χρονιά θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να μπουν σταθερές βάσεις και να ξεκινήσουν να στήνονται οι γραμμές όπου το τραίνο της ΑΕΛ θα πατούσε για να διαγράψει από εδώ και στο εξής μια πορεία πολύ διαφορετική από εκείνη στο πρόσφατο παρελθόν και όσο πιο αποστασιοποιημένη από τις λογικές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όλα αυτά στο μέτρο του δυνατού πάντα, γιατί κακά τα ψέματα και η Λάρισα καθώς κι ο κόσμος της στην ελληνική κοινωνία εντάσσονται, τρίβονται, παίρνουν και δίνουν. Επομένως, την… ανωτερότητα της φυλής (που λέει κι ο Τζίμης) δε γίνεται να τη γλιτώσουμε εντελώς.
Αποκλείοντας εξαρχής -δυστυχώς- το ιδεατό πλάνο της λαϊκής βάσης προς το παρόν για πολλούς και διάφορους λόγους (π.χ. έλλειψη κατάλληλης παιδείας, οικονομικών συνθηκών κ.α.), αναγκαστικά θα χρειάζεται κάποιος οικονομικά εύρωστος επενδυτής-μπροστάρης που φυσιολογικά θα έχει και τον πρώτο λόγο. Έπρεπε, πρέπει και θα πρέπει έγκαιρα ο κόσμος της ομάδας, όμως, να δραστηριοποιηθεί και να ορίσει τα πλαίσια που αυτός θεωρεί σωστότερα και καταλληλότερα για νια κινηθεί η ΑΕΛ, ώστε στη συνέχεια να μπορεί να πιέσει τον… μπροστάρη να τα σεβαστεί όσο περισσότερο γίνεται. Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος για εκείνον που δεν ξέρει που πηγαίνει κι επομένως πρέπει πρώτα να μάθουμε εμείς που θέλουμε να οδηγηθούμε.
Δυστυχώς, η ομάδα βρίσκεται μόλις στο +2 από τη δεύτερη Τσαριτσάνη αντί να έχει καθαρίσει την μπουγάδα. Έτσι επικρατεί κάποιος αποπροσανατολισμός από τα πιο ουσιώδη με το βλέμμα να χαραμίζεται στα εφήμερα. Έπρεπε ήδη να έχουμε επικεντρωθεί στην εφαρμογή ενός μακροχρόνιου πλάνου με στόχο τη δημιουργία ομάδας που θα πρωταγωνιστεί σταθερά και αμείωτα στο εγγύς μέλλον.
- Ποια αγωνιστική φιλοσοφία θέλουμε να δουλέψει και να αφομοιώσει μέσα στα χρόνια η ομάδα, ώστε να μην επηρεάζεται από προσθαφαιρέσεις παιχτών και προπονητών; Θα στηρίζεται κυρίως σε μεταγραφές φτασμένων ποδοσφαιριστών, κυρίως σε μεταγραφές ποδοσφαιριστών μέσω scouting ή κυρίως σε προώθηση ταλέντων από τις ακαδημίες της; (Φυσικά το ιδανικό είναι μια μίξη των παραπάνω, αλλά πρέπει να έχει επιλεχθεί μια κατεύθυνση για να μην παρεκκλίνουμε και της πορείας.)
- Τι είδους ανάγκες πρέπει να καλύπτει το προπονητικό κέντρο (τόσο για την πρώτη ομάδα όσο και για τις ακαδημίες) για την καλύτερη δυνατή εξέλιξη και βελτίωση των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων των ποδοσφαιριστών;
- Τι στελέχωση θα χρειαστεί το τμήμα scouting ώστε να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες που δημιουργούνται μέσα από την αγωνιστική φιλοσοφία που έχει επιλέξει η ομάδα;
- Πώς η ομάδα θα παύει σταδιακά να είναι… έρμαιο ενός οικονομικά εύρωστου επενδυτή, ώστε στο μέλλον να αποφύγει δυσάρεστα γεγονότα, όπως αυτά που κατά καιρούς της προκάλεσαν οι διάφοροι διοικητικοί της... ηγέτες;
- Πώς ο κόσμος της ομάδας θα μπει περισσότερο στο «παιχνίδι» και πώς θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για να μυηθεί στην κατεύθυνση αυτή, ώστε να συμμετάσχει ενεργά και να συνδιαμορφώνει;
- Πώς η ομάδα θα εκμεταλλευτεί ξανά τις εγκαταστάσεις των Δέντρων και το ολοκαίνουριο γήπεδό της και πώς θα αποτρέψει στο μέλλον μια πιθανή εμπλοκή, όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε τώρα;
Το παραπάνω είναι μια επιγραμματικότατη αναφορά σε προβληματισμούς και θέματα πολύ πιο σημαντικά από το αν και ποια μεταγραφή θα «κλείσει» η ομάδα τις επόμενες ημέρες. Δυστυχώς, σπαταλάμε τη φαιά ουσία και την ενέργειά μας στη σκέψη ότι πάση θυσία πρέπει η ομάδα να νικήσει την ερχόμενη Κυριακή, περιμένοντας παράλληλα στραβοπάτημα των ομάδων που την ακολουθούν, για να ξεφύγει κάπως στη βαθμολογία της... Γ’ κατηγορίας! Είναι επιτακτική ανάγκη να ξεμπλέξουμε από τη βαθμολογική και κάθε άλλη ανούσια έγνοια και να δώσουμε έμφαση στα παραπάνω σημαντικά θέματα. Ο Μάιος πλησιάζει και οι τύχες της ομάδας θα βρεθούν ξανά στα χέρια του κόσμου της (όσων είναι μέλη της ερασιτεχνικής κυρίως). Αυτή τη φορά ας φροντίσουμε να είμαστε περισσότερο προετοιμασμένοι για το ποια ΑΕΛ θέλουμε να δημιουργηθεί…
Στέφανος Κ. Αΐνης
*Για πιο άμεση επικοινωνία με τη «Φωλιά του κούκου» μπορείτε να στέλνετε τα σχόλια, τις απόψεις και οποιοδήποτε άλλο μήνυμά σας στο e-mail hfwliatoukoukou@yahoo.gr ή με το να επισκέπτεστε και να γίνετε μέλη στην επίσημη σελίδα της στήλης στο facebook πατώντας εδώ
