του καταστατικού εκείνη που αφορούσε την αλλαγή στα οικονομικά δεδομένα των εγγραφών και των συνδρομών για νέα και παλαιότερα μέλη. Το Δ.Σ. του σωματείου, δείχνοντας αντανακλαστικά και ευαισθησία, αφουγκράστηκε αφενός τις ιδιαιτερότητες της εποχής με την οικονομική κρίση που τη χαρακτηρίζει και αφετέρου τόνισε ακόμη περισσότερο τη θέλησή του να ανοίξει τις πόρτες του, διευκολύνοντας την έλευση νέων μελών στις τάξεις του καθώς επίσης και την παραμονή αλλά και τη συνεπέστερη οικονομική τακτοποίηση των ήδη εγγεγραμμένων μελών.
Πιο συγκεκριμένα, καταργήθηκε το ποσό των 10 ευρώ για την εγγραφή νέων μελών και η ετήσια συνδρομή μειώθηκε στα 30 ευρώ (από 50 ευρώ), ενώ για κάποιες συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες (πολύτεκνοι, γονείς εγγεγραμμένων αθλητών στο σωματείο, άνεργοι, φοιτητές, κληρωτοί) η ετήσια συνδρομή ορίστηκε στα 25 ευρώ. Για τα άτομα με ειδικές… ικανότητες υπήρξε μέριμνα -πολύ σωστά- να εξαιρούνται εντελώς της συνδρομής. Τα θετικότατα αυτά καινούρια δεδομένα δίνουν την κατάλληλη πάσα ώστε να θιχτεί το θέμα της συμμετοχής του κόσμου στα δρώμενα της ΑΕΛ. Εξάλλου, η φετινή χρονιά και οι ιδιαιτερότητές της επιτρέπουν αλλά και απαιτούν την ακόμα αμεσότερη ενασχόληση όλων μας.
Στις 26 Ιουλίου η ομάδα ρίχνεται έπειτα από απόφαση του Κώστα Πηλαδάκη στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα της Γ’ εθνικής. Ουσιαστικά και τυπικά πλέον περιέρχονται οι τύχες της στα χέρια του ερασιτεχνικού σωματείου, μιας και πλέον η ΠΑΕ ΑΕΛ 1964 αποτελεί παρελθόν (αναμένουμε την εκκαθάρισή της…). Την 1η Αυγούστου τα μέλη του σωματείου (της ίδια της ΑΕΛ δηλαδή) εκλέγουν το νέο Διοικητικό Συμβούλιό της, ενώ λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου, καλούνται να αποφασίσουν αν η ομάδα θα πορευθεί στο φετινό πρωτάθλημα έχοντας την οικονομική ενίσχυση κάποιου επενδυτή-χρηματοδότη ή όχι.
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Η νέα εποχή ορίζεται σε πάρα πολύ σημαντικό βαθμό από τις αποφάσεις και τις επιλογές του κόσμου. Το Δ.Σ. του σωματείου αποτελείται από απλούς φιλάθλους και οπαδούς της ΑΕΛ, από ανθρώπους που είναι ερασιτέχνες παράγοντες και όχι επαγγελματίες. Δε διεκδίκησαν αυθεντία, αλάθητο ή υπεράνθρωπες ικανότητες, αλλά ούτε και πρέπει να τους παραχωρηθούν τέτοια προνόμια. Χρειάζεται η βοήθεια και η συνδρομή όσων περισσότερων γίνεται τόσο για να υποστηριχθούν στο δύσκολο έργο που εθελοντικά και ανιδιοτελώς έχουν αναλάβει, όσο και για να κριθούν και να ελεγχθούν στις όποιες κινήσεις τους.
Κάποιος ίσως πει “μα και με την αγορά εισιτηρίου απλού ή διαρκείας ήδη συμμετέχω και ενισχύω την ομάδα από την κερκίδα με την παρουσία και τη φωνή μου”. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό, ούτε το μειώνει ή το ακυρώνει. Ίσα ίσα… Όμως εδώ μιλάμε για τουλάχιστον ένα βήμα παραπέρα. Μιλάμε για μια ευκαιρία -αφού ήρθαν έτσι τα πράγματα- που δίνεται στον καθένα μας να δράσει για το καλό της ομάδας από ακόμη ένα μετερίζι, το οποίο αντικειμενικά παίζει πολύ πιο άμεσο ρόλο στα τεκταινόμενά της. Γίνεται έτσι ακόμη ουσιαστικότερα πράξη το μότο “H ΑΕΛ είναι ο λαός της! Η ΑΕΛ είμαστε εμείς!”.
Εκτός από ευκαιρία, όμως, οφείλουμε να κατανοήσουμε περισσότερο τη συμμετοχή μας ως ανάγκη. Η ΑΕΛ τη δεδομένη χρονική στιγμή χρειάζεται τον κόσμο της, ο οποίος αποδεδειγμένα έχει βάλει και βάζει πλάτη παρά τις απανωτές σφαλιάρες και τις πίκρες που δέχτηκε και δέχεται. Κι αν κάποιος για τους δικούς του λόγους δε θέλει ή δεν μπορεί να συμμετάσχει στα του σωματείου υπάρχει και η διέξοδος των συνδέσμων. Προς αποφυγή παρεξήγησης, άλλος ο ρόλος του σωματείου και άλλος ο ρόλος των συνδέσμων. Εξάλλου και η θεσμική τους υπόσταση είναι διαφορετική. Παρ’όλα αυτά όμως οι σύνδεσμοι, και ειδικότερα οι “Monsters”, που αποτελούν τον ιστορικότερο και δυναμικότερο, όντας απόλυτα ταυτισμένοι με την ιστορία της ΑΕΛ εδώ και 31 χρόνια, έχουν αποδείξει ότι είτε από την κερκίδα ή και πέρα από αυτή μπορούν να προσφέρουν στην ομάδα και να υπερασπιστούν την ιστορία, τις αξίες και τη φιλοσοφία της. Προσωπικά, βέβαια, θεωρώ ιδανικότερο σενάριο να μπορεί και να θέλει κάποιος να συνδυάσει τη συμμετοχή του και στο σωματείο καθώς και στους συνδέσμους.
Όπως και να έχει βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Στο σημείο όπου το καράβι έμεινε ακυβέρνητο, αφού ο δήθεν πρώην καπετάνιος πήδηξε πρώτος μαζί με τα ποντίκια, λογαριάζοντας μόνο το τομάρι του. Στο σημείο όπου ένας άλλος επίδοξος καπετάνιος έχει κάνει την εμφάνισή του, πιστεύοντας ότι αξίζει και μπορεί να το αναλάβει... Ευκαιρία και ανάγκη ταυτόχρονα λοιπόν το τιμόνι του καραβιού να έρθει στα χέρια του κόσμου που το δημιούργησε, το ταξίδεψε, το λάτρεψε και το πόνεσε, ώστε αρχικά να γλιτώσει την όποια πιθανή καταστροφή και σταδιακά να φροντίσει να μπει στην πορεία που του αξίζει, πάντα έχοντας υπόψιν τη βυσσινί πυξίδα και οδηγό τις συντεταγμένες 88ο85’07’’…
Στο φινάλε… Αν όχι εδώ, που; Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι εμείς, ποιοι;
ΥΓ1: Όπως αναμενόταν επανήλθε στο προσκήνιο το -εδώ και λίγο καιρό παγωμένο- μείζον ζήτημα της μη χρήσης του AEL FC Arena και του προπονητηρίου των Δέντρων από τους “βυσσινί”. Περιμένουμε και τις επόμενες συζητήσεις ανάμεσα στις εμπλεκόμενες πλευρές, ελπίζοντας να μη μείνουμε απλώς στα καλά και εύφορα κλίματα…
ΥΓ2: Τα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια μεγάλη ζημιά δεν μπορούν να κάνουν. Επειδή μπροστά μας όμως έχουμε έναν κρύο και δύσκολο χειμώνα, ας υπάρξει η μέριμνα από τους αρμόδιους να μείνουν ζεστοί όσοι απαρτίζουν την ομάδα αγωνιστικά, γιατί ο μονόδρομος που έχει παρθεί φέτος πρέπει να περπατηθεί χωρίς πολλά πολλά και φυσικά να μην ξαναπερπατηθεί ποτέ ξανά. Είναι κρίμα εξάλλου να μη χρησιμοποιηθεί όλο το ξύλο μόνο για καύση…
Στέφανος Κ. Αΐνης
* Για πιο άμεση επικοινωνία με τη «Φωλιά του κούκου» μπορείτε να στέλνετε τα σχόλια, τις απόψεις και οποιοδήποτε άλλο μήνυμά σας στο e-mail hfwliatoukoukou@yahoo.gr ή με το να επισκέπτεστε και να γίνετε μέλη στην επίσημη σελίδα της στήλης στο facebook πατώντας εδώ
