στο aelole.gr δημοσιεύουμε το περιεχόμενο του, εφόσον δεν περιέχει υβριστικό ή βλάσφημο περιεχόμενο. Επειδή το aelole.gr είστε όλοι εσείς…
Διαβάστε τι μας έστειλε
«Στο διάβα τούτης της ζωής ο καθένας γράφει την ιστορία του τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Το ατομικό σχετίζεται με τις όποιες φιλοδοξίες και στόχους έχει ο καθένας, από το οποίο δεν αποκλείεται η δημιουργία οικογένειας, ενώ περαιτέρω μπορεί να εξελιχθεί σε συλλογικό με την έννοια της ανάμειξης σε οτιδήποτε αφορά τις κοινωνικές ομάδες.
Δεν πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που δημοσιοποιήθηκαν οι αντιπαραθέσεις μεταξύ του γενικού αρχηγού και διοικητικού στελέχους της ΠΑΕ ΑΕΛ Μ. Τσακμακίδη με το δημοσιογράφο Απ. Τριανταφύλλου, καθώς και τους Street Gang. Αναρωτήθηκα για ποιον λόγο ο καθένας από την πλευρά του πήρε το φτυάρι και άρχισε το «θάψιμο» προσπαθώντας να υπερασπιστεί ότι θεωρεί δίκαιο. Μήπως κάποιος αγαπάει λιγότερο ή περισσότερο την ΑΕΛ; Μήπως ο καθένας έχει τους λόγους του; Πολλά τα ερωτήματα, αλλά απαντήσεις δεν μπόρεσα να δώσω και το θέμα έκλεισε για όλους. Αν όλοι νοιαζόμαστε για το καλό της ΑΕΛ, τότε ο καθένας αρκεί να συνεισφέρει όπως και όσο μπορεί.
Οι πρόσφατες εξελίξεις με τις επαφές του Τσακμακίδη για λογαριασμό του «αφεντικού», φίλου και εντολέα του, καθώς και όλα όσα αναφέρθηκαν στη συνέντευξη της ΑΕΛ που δόθηκε στις 3 Ιουνίου 2013 με γέμισαν πίκρα, απογοήτευση και αγανάκτηση. Από κάποιον επιχειρηματία που τον ενδιαφέρει η εξασφάλιση των χρημάτων κάθε είδους επενδυτικού προγράμματος μπορείς να περιμένεις κινήσεις που άπτονται των οικονομικών του συμφερόντων, παραβλέποντας οτιδήποτε συναισθηματικό.
Στην περίπτωση Τσακμακίδη τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Χαρακτήρισα τον φίλο του ανιστόρητο, αλλά προφανώς το ίδιο ισχύει και για τον περί ου ο λόγος. Έχοντας «γαλουχηθεί» ως επαγγελματίας και αγωνιστεί με τη βυσσινί φανέλα για επτά (7) χρόνια σε τρεις (3) διαφορετικές εθνικές κατηγορίες, έχοντας βιώσει τον υποβιβασμό της ομάδας στη Β’ εθνική καθώς και τα πέτρινα χρόνια, έχοντας γράψει την ιστορία του, τι προσπαθεί να πετύχει;
1. Είναι τόσα βαθιά ριζωμένες στη μνήμη του οι εικόνες που έζησε με την ΑΕΛ ως ποδοσφαιριστής βλέποντας την ομάδα να «βολοδέρνει» και να ψάχνει να βρει τρόπους να ορθοποδήσει, ώστε αποφάσισε να αναλάβει τον διαμεσολαβητικό ρόλο για να βγει η ΠΑΕ από το οικονομικό αδιέξοδο;
2. Όντας επί δύο χρόνια στη συγκεκριμένη θέση, ανεξάρτητα από το πόσο προσπάθησε, εκτιμά ότι ο φίλος του έπεσε θύμα των στημένων, της «καραμέλας» του ΦΠΑ και της οικονομικής κρίσης και η συνέχιση της παρουσίας του στην ομάδα μπορεί να κριθεί ως επιτακτική και μόνη λύση για τη βιωσιμότητα της ΑΕΛ;
3. Οι ενέργειές του δείχνουν ή όχι ότι αποσκοπούν μόνο στην προσπάθεια βιωσιμότητας του φίλου του, ο οποίος καταχρέωσε την ΠΑΕ;
4. Λειτουργεί ή όχι με καθαρά επαγγελματικά οικονομικά κριτήρια, παρακάμπτοντας κάθε είδους συναισθηματισμό για την ομάδα, το συμφέρον, την ιστορία και τον κόσμο της;
5. Έχοντας λάβει την απόφαση του διαμεσολαβητή γιατί αγνόησε κάθε είδος επικοινωνίας και ενημέρωσης του κόσμου της ΑΕΛ;
6. Θίγεται και εκφράζεται μόνο όταν νιώθει ότι βάλουν εναντίον του;
7. Πώς είναι δυνατόν ένας σοβαρός παράγοντας ή έστω διαμεσολαβητής να προσέρχεται για οποιουδήποτε είδους συζήτηση και να απευθύνει στον συνομιλητή του περιπαιχτικούς όρους σε ένα μπακαλόχαρτο;
Προφανώς, ο γενικός αρχηγός της ΑΕΛ, έχοντας φύγει από την ομάδα, δεν βίωσε αυτό που φαίνεται στο παραπάνω γράφημα για την περίοδο 2000-01 όταν την τελευταία αγωνιστική κόπηκαν μόνο 74 εισιτήρια… Τα υπόλοιπα είναι απλά για συγκριτικούς λόγους.
Αν ενδεχομένως κάποιοι θελήσουν να συνδυάσουν όλα όσα έχω γράψει αυτό το διάστημα για τον Σπαρτιάτη, την τελευταία μου αναφορά στον κ. Σάββα και όλα όσα αναφέρω στο παρόν κείμενο, πιθανώς να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι είμαι αδέκαστος κριτής των πάντων ή ότι η κριτική γίνεται εύκολα ή ότι «έξω απ’ το χορό…».
Για όλους όσοι πιστεύουν ότι:
1. η ΑΕΛ μπορεί να συνεχίσει με αυτό το δυσβάσταχτο χρέος (χωρίς να γνωρίζουμε αν στα 7-7,5 εκατομμύρια συμπεριλαμβάνονται οι 300.000 ευρώ που οφείλονται στην ΑΕΛ 1964) υπό τη διοίκηση του Σπαρτιάτη,
2. ο Σπαρτιάτης έμαθε από τα λάθη του, θα αλλάξει φιλοσοφία διοίκησης, έχει πρόθεση να στελεχώσει την ΠΑΕ σε όλους τους τομείς που υπάρχουν ελλείψεις και δεν φάσκει ή αντιφάσκει με τις δηλώσεις του.
3. το σκεπτικό του Σπαρτιάτη για αγορά ΑΦΜ και οι προτάσεις-κοροϊδία δεν θίγουν κανέναν.
4. με την παρούσα κατάσταση δεν θα ζούμε με την αγωνία αν θα επιτραπεί στην ομάδα να αγωνιστεί λόγω των οφειλών και διακανονισμών,
5. αν το δημόσιο επέστρεφε την «καραμέλα» του ΦΠΑ του γηπέδου το ποσό θα δίνονταν για να ξεχρεωθεί η ΠΑΕ.
Έχω να προτείνω το εξής: να μισθώσουμε εκατό (100) λεωφορεία με 5.000 άτομα και να κατασκηνώσουμε έξω από τη βουλή διαδηλώνοντας και απαιτώντας την επιστροφή του ΦΠΑ.
Έχω να προτείνω το εξής: να μισθώσουμε εκατό (100) λεωφορεία με 5.000 άτομα και να κατασκηνώσουμε έξω από τη βουλή διαδηλώνοντας και απαιτώντας την επιστροφή του ΦΠΑ.
Προσπαθώ να βρω κάποια αχτίδα αισιοδοξίας μέσα στο κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί, αλλά μάταια. Χωρίς καμία πρόθεση κινδυνολογίας, λαμβάνοντας υπόψη το «στύλωμα» των ποδιών του Σπαρτιάτη και το όσα διαδραματίζονται, απεύχομαι και δεν θέλω επ’ ουδενί να σκέφτομαι ότι οδηγούμαστε στα «πέτρινα χρόνια ΙΙ». Όσες προτάσεις και λύσεις και αν σκεφτεί ο κόσμος τις ΑΕΛ είναι άνευ αντικειμένου, αφού αγοραστής δεν φαίνεται στον ορίζοντα και ο φέρων το πεπόνι και το μαχαίρι θα τεντώσει κι άλλο το σχοινί, γιατί θέλει να γράψει τη δική του ιστορία».
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
